Criminal Mediation in the Quran, Old Testament, and Talmud
منبع:
Journal of Interreligious Studies on the Qur'an and the Bible, Vol. 1, No. 2, autumn and winter 2024
حوزه‌های تخصصی:
شماره صفحات:
۲۲۵ - ۲۵۵
دریافت مقاله
تعداد دانلود :
۳۲
آرشیو
چکیده
Criminal mediation is a common theme among Muslims, Jews, and Christians. However, what similarities and differences exist regarding the mediator and their role, individual versus collective mediation, location, and scope? Are certain statements in their respective scriptures compatible with the belief in the inherent, active unity, and justice of God? The necessity of referring to the epistemological sources of religion, the Quran's call for common ground among religions (Ᾱli ʻImrān/64), and the value of clarification emphasized in the Quran (al-Zumar/18) underscore the importance of this topic. This research, employing a descriptive-analytical approach, utilizes comparative studies of the aforementioned religious texts. The results indicated that the only complete and independent otherworldly mediator is God. The simplicity of God's essence negates the concept of a son or multiplicity of divine beings. Certain statements in their scriptures require correction. Intercession does not negate the punishment of discrimination and injustice; rather, it specifically excludes violations of divine law and discrimination. This act is related to the divine attribute of mercy. While sharing commonalities such as divine mercy, the mediator's proximity, and the faith of those who benefit, otherworldly mediators also exhibit differences regarding the possibility or certainty of acceptance, whether the mediation is fundamental or supplementary, obstacles to intercession, the role of Sharia, and the scope of intercession in terms of the types of sins and the number of those saved.میانجیگری کیفرالهی در قرآن، عهدین و تلمود
میانجیگری کیفری موضوع مشترک بین مسلمانان، یهودیان و مسیحیان است. لیکن چه شباهت ها و تفاوت هایی به لحاظ میانجیگر و نقش وی، میانجیگری فردی، جمعی، مکان و گستره، از هم دارند؟ آیا ظاهر بعضی عبارات کتاب های آنان با اعتقاد به توحید ذاتی، افعالی و عدالت خداوند سازگار است؟ضرورت مراجعه به منابع معرفت شناسی دین، دعوت قرآن بر مشترکات دینی (آل عمران: 64) و ارزشمندی تبیین گری در قرآن مجید (زمر:18) بر اهمیت موضوع می افزاید. پژوهش حاضر با بهره گیری از مطالعات تطبیقی کتاب های ادیان مذکور با رویکرد توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است. یافته های پژوهش حکایت از: میانجیگر اخروی تام و مستقل، تنها «خداوند» است. بساطت ذات خدا، نفی فرزند و تعدد ذات خدا دارد. ظاهر بعضی عبارات کتاب های آنان نیاز به اصلاح دارد. واسطگی در نفی مجازات تبعیض و بی عدالتی نیست. بلکه به صورت تخصصی از نقض قانون الهی و تبعیض خارج است. و این عمل مربوط به صفت رحمت الهی است. میانجیگر اخروی ضمن مشترکات: رحمت الهی، قرب میانجیگر، «ایمان» انتفاع برندگان، دارای تفاوت هایی مانند: امکان یا حتمیت پذیرش آن، بنیادین بودن یا مکمل بودن، موانع واسطگی، نقش « شریعت»، گستره واسطگی از نظر نوع گناهان و کمّیت نجات یافتگان، دارند.
میانجیگری، کیفر الهی، فدیه، توحید ذاتی و افعالی، قرآن، عهدین، تلمود،
تبلیغات
