پیشنهاد مدلی برای شکل گیری شهرهای دوستدار کودک؛ مورد مطالعه: کلان شهر مشهد (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پیشینه تجربی موجود نشانگر آن است که علی رغم تلاش های مهم و اساسی که برای شکل گیری شهرهای دوستدار کودک به عمل آمده است، شهرهای اندکی در ایران و حتی جهان می توانند ادعا کنند که به چنین هدفی دست یافته اند. یکی از دلایل اصلی این ناکامی، عدم توجه به تمام ابعاد مهم و اساسی مورد نیاز در شکل گیری شهرهای دوستدار کودک می باشد. به این منظور، مطالعه حاضر برای پیشنهاد مدلی برای دستیابی به شهرهای دوستدار کودک در شهر مشهد به انجام رسید. روش انجام پژوهش، توصیفی-تحلیلی و برمبنای هدف کاربردی است. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسش نامه ای که روایی و پایایی آن به تأیید رسیده بود و از نمونه ای به تعداد 90 نفر از کارشناسان متخصص در حوزه های برنامه ریزی شهری، علوم اجتماعی و روان شناسی گردآوری شد. داده های گردآمده با استفاده از آماره های استنباطی به خصوص تحلیل عاملی-اکتشافی و تحلیل عاملی تأییدی تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نشان داد که برای شکل گیری شهر دوستدار کودک به ترتیب سه بعد سیاسی، محیط فیزیکی و حقوق کودک امتیاز 88/0، 87/0 و 80/0 را به خود اختصاص می دهند؛ بنابراین در صورتی که این اولویت بندی مد نظر نباشد، دسترسی به شهرهای دوستدار کودک غیر ممکن خواهد بود. آن چه تاکنون در عمل انجام شده، توجه و تأکید صرف بر بعد فیزیکی بوده است.Proposing a Model for the Formation of Child-friendly Cities Case study: Mashhad metropolis
The existing empirical background shows that despite the important and fundamental efforts that have been made for the formation of child-friendly cities, the practical results have been few. In fact, few cities in Iran and even the world can claim to have achieved such a goal. One of the main reasons for this failure is the lack of attention to all the important and basic dimensions needed in the formation of child-friendly cities. For this purpose, the present study was carried out to propose a model to achieve child-friendly cities in Mashhad. The research method was descriptive and analytical and its purpose was practical. The required data was collected using a questionnaire whose validity and reliability had been confirmed. The selected sample was 90 experts in the fields of urban planning, social sciences and psychology. The collected data were analyzed using inferential statistics, especially exploratory factor analysis and confirmatory factor analysis. The findings showed that for the formation of a child-friendly city, three dimensions, political, physical environment and child's rights, have 0.88, 0.87 and 0.80 respectively. Therefore, if this prioritization is not taken into consideration, it will be impossible to access child-friendly cities. However, what has been done in practice so far has only focused on the physical dimension.
تبلیغات
