بررسی رابطه بین هوش هیجانی و بازدهی های رهبری ( مدل برنارد باس) مدیران گروه های آموزشی دانشگاه اصفهان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین هوش هیجانی و بازدهی های رهبری ( مدل برنارد باس) مدیران گروه های آموزشی در دانشگاه اصفهان است. روش تحقیق با توجه بهماهیت پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل 33 نفر مدیران گروه های آموزشی و 454 نفر عضو هیات علمی بود که با توجه به حجم محدود جامعه آماری مدیران گروههای آموزشی از روش سرشماری استفاده شده است، لیکن با توجه به تعداد اعضای هیات علمی و با توجه به اینکه درتحقیقات همبستگی، نمونه بایستی بین 75 تا 80 نفر باشد، لذا در این پژوهش از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم، نمونه ای به حجم 80 نفر انتخاب گردید. ابزارهای اندازه گیری در این پژوهش دو پرسشنامه قابلیت هیجانی و پرسشنامه رهبری چندگانه بود که به ترتیب با ضریب اعتبار Ra=0.90 و Ra=0.94 مورد استفاده قرارگرفت. یافته های پژوهش نشان داد که: 1) ضریب همبستگی بین هوش هیجانی و بازدهی های رهبری R=0.360 بود که در سطح P<0.05 معنادار است. لذا، بین هوش هیجانی و بازدهی های رهبری رابطه معناداری وجود دارد، 2) ضریب همبستگی بین هوش هیجانی و کوشش مضاعف R=0.371 می باشد که در سطح P<0.05 معنادار است. لذا، بین هوش هیجانی و کوشش مضاعف رابطه معناداری وجود دارد، 3) ضریب همبستگی بین هوش هیجانی و رضایتمندی R=0.202 است که در سطح P<0.05 معنادار نمی باشد. بنابراین، بین هوش هیجانی و رضایتمندی رابطه معناداری وجود ندارد و 4) ضریب همبستگی بین هوش هیجانی و اثربخشی 0.343=R است که در سطح P<0.05 معنادار می باشد. لذا، بین هوش هیجانی و اثربخشی رابطه معناداری وجود دارد.