درخت حوزه‌های تخصصی

از آنجاکه امروزه بدلیل نبود زمینهجها و بسترهای لازم برای جذب و اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاهی و عدم توانایی آنها در خلق فرصتها و ایجاد زمینه کار برای خویش، مشکل کاریابی و کارآفرینی به مسئله مهمی برای فارغ التحصیلان دانشگاهی تبدیل شده و می تواند به شکل گیری بحرانها و آسیبهای اجتماعی متعددی بشود که بررسی بیشتری را می طلبد. یکی از راهکارهای مناسب و مطمئن برای حل این مسئله توانمندکردن آنها به مهارت کارآفرینی در طول تحصیلات دانشگاهی است که این توانایی می تواند جلوی بوجود آمدن بسیاری از چالشها و مسائل را بگیرد اما بدلیل وجود برخی مسائل وآسیبها در برنامه درسی رشته های تحصیلی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی، دانشجویان مهارتهای لازم را در این زمینه کسب نمی کنند با آگاهی به اهمیت این موضوع در مسیر اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاهی در این مقاله سعی شده به صورت موردی توانایی برنامهجدرسی رشته های دانشگاهی در کارآفرین نمودن دانشجویان از دیدگاه اساتید و دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بناب آسیب شناسی گردد و نتیجه ای که از تجزیه وتحلیل دادهای تحقیقق بر آمد مبین این حقیقت بود که برنامه درسی کارآفرینی از کیفیت مطلوبی برخوردار نیست و توانایی تربیت کارآفرینان خلاق، مبتکر و توانا را ندارد و در ادامه با استناد به مبانی علمی موجود در این زمینه الگوی برنامه درسی کارآفرینی را برای دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی پیشنهاد می گردد.

پژوهش حاضر با عنوان بررسی فرهنگ سازمانی و رابطه آن با کارآفرینی سازمانی از دیدگاه کارکنان غیر هیئت علمی در دانشگاه شهید بهشتی تهران صورت گرفته است. هدف کلی این پژوهش بررسی فرهنگ سازمانی و رابطه آن با کارآفرینی سازمانی است. جامعه آماری در این تحقیق شامل 239 نفر از کارمندانی است که دارای مدرک تحصیلی دانشگاهی سال تحصیلی 87-86 هستند و با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه 148 نفر تعیین شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های آمار استنباطی استفاده شد. مهمترین نتایج به دست آمده به شرح زیر است. بین"" فرهنگ سازمانی"" و ""کارآفرینی سازمانی"" در دانشگاه شهید بهشتی رابطه معنادار وجود دارد.

شرکت های چند کسب وکاره یا گروه های صنعتی سازمان هایی متشکل از کسب وکارهای مختلف و چه بسا ناهمگن هستند که ویژگیهای متفاوتی نسبت به سازمان های معمولی دارند. هدف این تحقیق بررسی اثرگذاری بافتار سازمانی (داخلی و خارجی) شرکت مادر بر کارآفرینی سازمانی واحدهای کسب وکار است. بافتار داخلی شرکت مادر شامل ماهیت منابع، پورتفوی شرکت مادر، سازوکارهای هماهنگی، نظام های کنترل و اندازهی شرکت مادر و بافتار خارجی شامل فشار رقابت صنعت و شدت و گسترهی فناوری بوده و سه بُعد نوآوری، ایجاد کسب وکارهای جدید و بازسازی راهبردی به عنوان نِمود کارآفرینی سازمانی در شرکت های تابعه در نظر گرفته شده است. جامعهی آماری تحقیق مدیران عالی، میانی و عملیاتی واحدهای کسب وکار در 22 شرکت هلدینگ در صنایع مختلف است که به طور متوسط هفت واحد کسب وکار راهبردی دارند و برای آزمون الگو نیز از الگوی معادله های ساختاری استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان میدهد بافتارخارجی شرکت مادر نسبت به بافتار داخلی اثرگذاری بیش تری بر فعالیت های کارآفرینی سازمانی واحدهای کسب وکار زیرمجموعهی شرکت مادر دارد. هم چنین بیش ترین اثرگذاری بافتار سازمانی شرکت مادر، بر نوآوری و ایجاد کسب وکارهای جدید در زیرمجموعه ها و کم ترین اثرگذاری در بازسازی راهبردی واحدهای کسب وکار است.

با توجه به اهمیت حیاتی دانش به مثابه مزیت رقابتی اصلی در اقتصاد جهانی و ضرورت مشارکت دانشگاه، به منزلهی اصلیترین نهاد تولیدکنندهی دانش، در توسعهی اقتصاد ملی و منطقه ای و هم چنین با توجه به نیاز دانشگاه ها به کسب درآمد و تجاریسازی دانش برای بقا، تدوین الگویی مناسب برای کارآفرینی دانشگاهی و انتقال تجاری دانش ضرورت دارد. در این مقاله با بررسی روش ها و الگوهای انتقال تجاری دانش در پنج دانشگاه معتبر جهان برمبنای رتبه-بندی سال 2007 مؤسسه آموزش عالی تایمز (هاروارد، ییل، آکسفورد، کمبریج، کالج سلطنتی لندن)، به طراحی الگویی به گزین شده پرداخته و با نظرسنجی از خبرگان، عوامل استخراج شده از این الگو اولویت بندی شده اند. طبق نتایج به دست آمده از نظرسنجی به عمل آمده از خبرگان ""انتخاب سیاست های انگیزاننده برای استادان در توزیع درآمد"" دارای بالاترین اهمیت برای تشویق تجاریسازی دانش در دانشگاه ها و کارآفرینی دانشگاهی بوده و ضرورت های ""شبکه سازی""، ""حمایت های مالی""، ""ایجاد ساختارهای لازم"" و ""آزادیعمل استادان"" به ترتیب اولویت های بعدی را تشکیل داده و ""حمایت های فیزیکی"" کم ترین اهمیت را نسبت به سایر ضرورت ها دارد.

مدیریت خطر به عنوان فرایندی مستمر و پیش بینیکننده، امری حیاتی در هر نوع فعالیت تجاری و صنعتی محسوب میشود. شناسایی خطرهای بالقوه و اقدام صحیح قبل از بُروز مسایل، حرکت سازمان را در رسیدن به اهداف مدنظر سرعت بخشیده و آثار نامطلوب را درطول حیات پروژه کاهش میدهد. این فرایند میتواند با کنترل تهدیدها نقش عمده ای در مدیریت راهبرد هر سازمان ایفا کند. امروزه در بسیاری از سازمان ها بعد از منابع انسانی، زیرساخت های اطلاعاتی مهم ترین سرمایهی راهبردی به حساب میآید، زیرا توانسته با فراهم آوردن اطلاعات معتبر سبب موفقیت های کاری شود. در این تحقیق ضمن بررسی اهمیت فرایند مدیریت خطر، فناوری اطلاعات به عنوان یکی از عوامل تسهیلکننده در شناسایی، ارزیابی و کنترل خطر پروژه ها معرفی میشود. روش بهکارگرفته شده در این تحقیق، روش پیمایشی و به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه استفاده شده است. پرسش نامه در شرکت های فعال در پروژه های نفتی میان متخصصان مدیریت خطر توزیع و پس از جمع آوری داده ها برای انجام آزمون فرضیه از آزمون دو جمله ای (نسبت) با جامعهی آماری 300 و حجم نمونهی 64 استفاده شده است. برای بررسی اثرگذاری فناوری اطلاعات بر فرایند مدیریت خطر، شاخص های زمان، هزینه و کیفیت تعریف شده است. تحلیل آماری داده های جمع آوری شده نشان میدهد که اثرگذاری فناوری اطلاعات بر شاخص زمان بیش از دیگر شاخص های هزینه و کیفیت است.

شرایط محیطی یک سازمان و تقاضای گسترده از آن و همچنین وجود فرصت ها و تهدیدات، تصمیم گیری استراتژیک را به یک عنصر کلیدی در سازمان تبدیل کرده است. بهره گیری از کارآفرینان سازمانی و ایده های نوآورانه که سرچشمه آن درون سازمانی است، از جمله استراتژی هایی است که برخی سازمان ها از آن بهره می گیرند. با نهادینه شدن کارآفرینی در سازمان نه تنها افراد سازمان علاقمند به ایجاد تغییر در محیط پیرامون خود می شوند، بلکه نوآوری های مورد نظر سازمان را نیز راحت تر می پذیرند و در نتیجه سازمان سریعتر با محیط وفق می یابد. هدف از نگارش این مقاله بررسی عوامل تاثیرگذار بر کارآفرینی سازمانی بر اساس مدل کورتکو و همچنین بررسی نقش کارآفرینان سازمانی در استراتژی کارآفرینی است. به این منظور 115 پرسشنامه بین کارکنان شرکت مخابرات توزیع شد و اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده حاکی ازآن است که بین ویژگی های فردی و سازمانی و نهادینه سازی کارآفرینی سازمانی در سازمان ارتباط مثبتی وجود دارد. در انتها نیز مدلی جهت پیاده سازی استراتژی کارآفرینی ارائه شده است.

تامین مالی در مرحلهی راه اندازی کسب وکار به طور معمول به سطح پولی که کارآفرین میتواند به دست آورد محدود میشود و شاید مشکل ترین بخش راه اندازی کسب وکار باشد. از جمله شرکت هایی که در مراحل اولیهی یک طرح اقدام به سرمایه گذاری میکنند شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر هستند که چندسالی است در ایران مطرح شده اند. این پژوهش به دنبال بررسی معیارهای اثرگذار بر ارزیابی طرح های کارآفرینانه در شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر و مشخص کردن میزان اهمیت هر یک از این عوامل در تصمیم گیری نهایی است. براساس این هدف با انجام مطالعه های کتابخانه ای و با ابزار مصاحبه و پرسش نامه و تحلیل داده های به دست آمده با استفاده از روش فرایند تحلیل شبکه ای (ANP) این نتیجه به دست آمد که معیار بازار مهم ترین معیار در ارزیابی طرح های کارآفرینانه بوده و پس از آن، معیارهای مدیریت، مالی، صندوق (شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر) و محصول به ترتیب در درجهی اهمیت بعدی قرار دارند.

با بررسی روند رشد اقتصادی کشورهای توسعه یافته، مشخص میشود که روحیهی کارآفرینی و کارآفرینان در رشد اقتصادی و اشتغال زایی آن ها نقش زیادی داشته اند. در کشور ما نیز برای رسیدن به توسعه و اشتغال که دغدغهی اصلی مسؤولان و برنامه ریزان بوده و توجه به توسعهی کارآفرینی و نیز حمایت از کارآفرینان ضرورتی انکارناپذیر است. هدف این مطالعه تعیین عوامل اثرگذار توسعهی کارآفرینی در آموزش عالی کشاورزی بود. به منظور دستیابی به اهداف تعیین شدهی این تحقیق، از روش توصیفی و به صورت پیمایشی استفاده شد. جامعهی آماری این مطالعه را کلیهی کارآفرینان بخش کشاورزی استان زنجان تشکیل میدهند که طی سال های 85-79 از بانک کشاورزی استان زنجان تسهیلات کارآفرینی و اشتغال زایی دریافت کرده اند (65= N). برای جمع آوری اطلاعات از جامعهی آماری طرح از پرسشنامه استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی عوامل اثرگذار بر موفقیت بیش تر و توسعه و گسترش فعالیت های کارآفرینانه نشان داد که بسترسازی و برنامه ریزی 218/24 درصد واریانس و با مقدار ویژهی 906/2 عامل اول حمایتی و پشتیبانی برای موفقیت بیش تر و توسعه و گسترش فعالیت های کارآفرینانه بوده است. هم چنین این نتایج نشان داد به ترتیب عوامل و مشوق های اقتصادی 428/21 درصد واریانس و عوامل قانونی و حمایتی 402/18 درصد واریانس را به خود اختصاص داده اند.

شناسایی عوامل اثرگذار بر رشد بنگاه های جدید، توجه بسیاری از تحقیق ها را به خود معطوف کرده است. این تحقیق به شناسایی راهبرد رقابتی اولیهی بنگاه های جدید صنعت نرم افزار که توانسته اند به رشد بیش تری دست یابند، میپردازد. نمونهی آماری این تحقیق شامل 32 بنگاه صنعت نرم افزار ایران است که در سال های 1380 و 1381 تاسیس شده و عضو شورای عالی انفورماتیک ایران هستند. نتایج تحقیق نشان میدهد، بنگاه های جدیدی که بر محصول و بازار اولیهی خود متمرکز بوده اند، توانسته اند نسبت به آن هایی که به دنبال توسعهی محصولات و بازارهای متنوع بوده اند رشد بالاتری را به دست آورند. بنابراین راهبرد رقابتی اولیهی اثربخش برای بنگاه های صنعت نرم افزار ایران در بدو تاسیس، تمرکز بر محصول و بازار اولیه قلمداد می-شود. تمرکز بر محصول و بازار اولیه به بنگاه های جدید این امکان را میدهد که با تخصیص اثربخش منابع بتوانند قابلیت های کلیدی را درون بنگاه توسعه داده و به موقعیت مناسب تری برای رشد آتی دست یابند.

کارآفرینی فرایند مرتبط با کشف، ارزیابی و بهره برداری از فرصت ها است که طی آن کالاها و خدمت های نوینی خلق یا ارایه میشود. از این رو تشخیص فرصت به عنوان یکی از مهم ترین تواناییهای کارآفرینان موفق است و به همین دلیل یکی از محورهای پژوهش های کارآفرینی به شمار میرود. فرصت های کارآفرینانه امکان دارد مستقل از فعالیت هایی که کارآفرینان انجام میدهند، وجود داشته باشند و یا شاید به وسیلهی فعالیت های کارآفرینان خلق شده باشند. این مقاله به شناسایی فرصت های کارآفرینانه از منظر کارآفرینی سازمانی پرداخته است نه ایجاد یک کسب وکار جدید. به منظور شناسایی و اولویت بندی فرصت های کارآفرینانهی شرکت قطارهای مسافری رجا، براساس الگوی اولویک، پرسش نامه ای (با آلفای کرونباخ 914/0) در 8 بخش با دو مقیاس سنجش ""رضایت"" و ""اهمیت"" طراحی شد و پس از تایید خبرگان مرتبط با موضوع تحقیق در بین مسافران اکثر مسیرهای شبکه حمل و نقل ریلی کشور توزیع و جمع آوری شد. درنهایت نتایج تحقیق بیان گر وجود فرصت های کارآفرینانه (به ترتیب اولویت) در ایجاد کوپهی معلولان، ارایهی خدمت های اطلاع رسانی در ایستگاه راه آهن، ارایهی خدمت حمل و نقل درب به درب، ارایهی کارت توقف گاه همراه با بلیت، ایجاد کوپه و سالن بازی، ارایهی خدمت الکترونیکی در ایستگاه راه آهن و ارایهی خدمت های اینترنتی است.

چگونگی تامین منابع مالی یکی از موضوع های راهبردی پیش روی کارآفرین برای راه اندازی کسب وکار است. بانکها و موسسه های مالی به عنوان منابع رسمی تامین مالی در مرحلهی پیش راه اندازی و راه اندازی یک کسب وکار جدید کمک چندانی نمیکنند. در این مرحله کارآفرین باید بیش تر بر سرمایهی شخصی خود و منابع غیررسمی مانند افراد خانواده، دوستان و غریبه های متهور تکیه کند. درک اینکه چرا برخی کارآفرینان از منابع مالی غیررسمی برای راه اندازی کسب وکارشان استفاده میکنند و برخی دیگر از این منابع نمیتوانند استفاده کنند، تمرکز اصلی این تحقیق است. نوآوری این تحقیق تبیین نقش سرمایهی اجتماعی در تامین مالی از منابع مالی غیررسمی بوده و سرمایهی اجتماعی در این تحقیق به وسیلهی چهار بعد شبکه های اجتماعی، اعتماد، مهارت های اجتماعی و تمایل به همکاری تعریف شده است. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسش نامه گردآوری شده و با روش رگرسیون لجستیک تحلیل شدند. کارآفرینانی که به تازگی کسب وکارشان را آغاز کرده اند (کم تر از یک سال) یا در مرحلهی راه اندازی و پیش راه اندازی هستند به عنوان جامعهی آماری در نظر گرفته شده اند. نمونهی آماری این تحقیق شامل 77 کارآفرین بوده است. نتایج تحلیل داده های این تحقیق، اثرگذاری شبکه های اجتماعی، اعتماد و تمایل به همکاری بر تامین مالی غیررسمی را پشتیبانی و اثرگذاری مهارت های اجتماعی بر تامین مالی غیررسمی را رد میکنند. در مجموع یافته های تحقیق، بیان گر آن بوده اند که هر فردی از سطح سرمایهی اجتماعی بالاتری برخوردار باشد، با احتمال بالاتری به منابع مالی غیررسمی دسترسی خواهد داشت.

توسعهی کارآفرینی در فعالیت های اقتصادی و کسب وکار فرایندی است که نقش حیاتی در تداوم، رشد و توسعهی ملی کشورها ایفا میکند. از این رو توسعهی چارچوبی برای ارزیابی سطح کارآفرینی فعالیت ها به منظور ایجاد بستر و جو مناسب برای حمایت های منطقی از کارآفرینی و کارآفرینان ضروری است. این پژوهش، با هدف شناسایی و اولویت بندی شاخص های تعیینکنندهی سطح کارآفرینی کسب وکارها در راستای بهبود هماهنگی در تحقیق های کارآفرینی انجام شده است. ابتدا با مرور ادبیات تحقیق و مصاحبه با صاحب نظران، شاخص های سطح کارآفرینی فعالیت ها و هم چنین گویه های سنجش هر شاخص تدوین شد، که این شاخص ها و گویه ها با مقایسه های زوجی به روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی در معرض قضاوت متخصصان قرار گرفت. سپس، با نظرسنجی از کارآفرینان برتر، ابتدا رتبه و اولویت هر کدام از گویه های شاخص های مدنظر تعیین و سپس میزان کارآفرینی فعالیت های کسب وکار آن ها تعیین شد. نتایج اولویت بندی شاخص ها به روش تحلیل سلسله مراتبی نشان داد که؛ شاخص های نوآوری، فرصت کارآفرینی، رشد فعالیت، خطرپذیری، برنامهی کسب وکار، سطح اشتغال زایی، اهمیت فعالیت در توسعهی منطقه و در نهایت نرخ اثرگذار کارآفرینی به ترتیب در تعیین سطح کارآفرینی کسب وکارها بیش ترین اهمیت را داشته اند. نتایج ارزیابی سطح کارآفرینی پاسخ گویان نیز نشان داد که سطح کارآفرینی فعالیت های کسب وکار بیش تر آن ها در سطح متوسط بوده است.