محمد زارع

علی رغم اینکه رهیافت مشارکتی و توجه به مردم، به عنوان بهره برداران نهایی از نتایج طرح ها و برنامه ریزی های شهری، مقوله ای است که طی دهه های اخیر مورد توجه صاحب نظران حوز برنامه ریزی شهری قرار گرفته، ولی مقوله سرمایه اجتماعی اغلب به دست فراموشی سپرده شده است. حال مسئله اساسی و سؤال اصلی تحقیق آن است که سرمایه اجتماعی، عوامل مؤثر در افزایش یا کاهش آن، محور ها، معیارها، شاخص ها و به طور مشخص ابعاد مشارکتی آن و نقش و تأثیر این بعد از سرمایه اجتماعی در توسعه پایدار شهری چیست؟ از این رو هدف از انجام این پژوهش، سنجش میزان مشارکت شهروندی، به عنوان یکی از ابعاد مهم سرمایه اجتماعی می باشد. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی بوده و از ابزار پرسشنامه جهت گردآوری اطلاعات مورد نیاز استفاده شده است. با توجه به تعداد نمونه موردنیاز که بر اساس فرمول کوکران 320 عدد تعیین گردید، پرسشنامه ها در منطقه سه، شهر زاهدان توزیع و پس از تکمیل و تلفیق با یافته های اسنادی، با استفاده از نرم افزار آماری Spss18و آزمون T-Test یک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل های کمی و کیفی این پژوهش حاکی از آن است که شهروندان منطقه سه کلانشهر زاهدان از نظر میزان مشارکت در امور شهر در وضعیت خوب و بالاتر از حد متوسط قرار دارند.بنابراین، مسئولین اجرایی و مدیریتی شهر می توانند از این پتانسیل و استعدادی که در بین شهروندان نهفته است با برنامه ریزی های منسجم و منظم این توانایی های بالقوه را به مرحله فعلیت رسانده و به منظور ارتقا کیفیت کاردکرهای شهری و زندگی شهروندان بیش از گذشته از آن بهره گیرند.

مقدمه: این تحقیق با هدف بررسی میزان شیوع افسردگی و اضطراب و ارتباط آن با سبک های دلبستگی در سربازان شکل گرفت. روش: برای جمع آوری اطلاعات 400سرباز وظیفه به روش نمونه گیری خوشه ای مورد ارزیابی قرار گرفتند و پرسشنامه های افسردگی و اضطراب بک و پرسشنامه سبک دلبستگی هازان و شیور را تکمیل کردند. نتایج: میزان شیوع افسردگی 75% و اضطراب 64% می باشد. همچنین نتایج نشان داد بین سبک دلبستگی ایمن و کاهش اضطراب و افسردگی و دلبستگی نا ایمن با افزایش اضطراب و افسردگی همبستگی معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داده شد که سبک های دلبستگی ایمن، دوسوگرا و اجتنابی می توانند چند درصد از واریانس اضطراب و افسردگی را تبیین کنند. بحث: با توجه به شیوع بالا افسردگی و اضطراب در سربازان و ارتباط آن با سبک های دلبستگی، ضرورت برنامه ای برای افزایش ارتباطات و تعامل اعضای خانواده لازم می باشد و همچنین تنظیم برنامه ای جهت کاهش آسیب های روانی و افسردگی ها در سربازان ضرورت دارد.

یکی از راه های هدررفت آب در مناطق مختلف آب و هوایی ایران، تبخیر و تعرق است. برای محاسبه تبخیروتعرق پتانسیل روش های گوناگونی وجود دارد و روش فائو پنمن مانتیث به عنوان یک روش استاندارد جهانی برای تخمین تبخیر و تعرق پذیرفته شده است. این مدل برای محاسبه تبخیر و تعرق به داده های میدانی زیادی نیاز دارد که گاهی در بسیاری از حوزه ها در دسترس نبوده و یا اینکه با گسترش و توسعه های ایجاد شده در حوزه سازگاری ندارد. علاوه بر این جمع آوری داده های مورد نیاز اغلب گران بوده و قابل تکرارکردن نیست و استفاده از این مدل را در برخی از مکان ها محدود می کند. با توجه به این که در استان یزد داده تابش خالص در بیشتر ایستگاه ها وجود ندارد، در این تحقیق، مدل فائوپنمن مانتیث به صورتی حل شده که تابش خالص با استفاده از دمای حداقل و حداکثر هوا به وسیله رابطه تجربی که توسط آلن پیشنهاد گردیده، محاسبه گردد. بنابراین داده های مورد نیاز این مدل تنها محدود به اندازه گیری دمای هوا، رطوبت نسبی و سرعت باد می باشد. هم چنین در این مطالعه از روش پریستلی تیلور برای محاسبه تبخیر و تعرق استفاده شده است. البته برای ارزیابی، مدل فائو پنمن مانتیث با داده های کامل نیز به عنوان مرجع در نظر گرفته شده است. نتایج نشان می دهد زمانی که داده تابش خالص مفقود باشد، روش فائو پنمن مانتیث با حداقل داده می تواند روش مناسبی برای برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل باشد، به طوری که این روش برخلاف روش پریستلی تیلور ضریب همبستگی بالای 97/0 و ریشه میانگین مربعات خطا کمتر از 37/0 میلیمتر در روز را در تمام ایستگاه های مورد مطالعه دارا است. بنابراین استفاده از مدل پیشنهادی آلن در محاسبه تابش خالص برای نقاطی از استان که با محدودیت رو به رو هستیم، مناسب و قابل توصیه است.

امروزه صاحب نظران و اندیشمندان حوزه های برنامه ریزی شهری و نهادهای مدیریتی شهر معتقدند که کاهش و حل مشکلاتی که گریبانگیر شهرها شده است٬ با نگاه صرف تحکم گرایی و برنامه ریزی از بالا به پایین که عمدتاً در قالب طرح های فیزیکی و کالبدی ارائه می شود قابل انجام نیست، بلکه رفع مشکلات شهر درگرو توجه به مردم٬ خصوصیات و توانمندی های آنان و همچنین تأکید ویژه به روند برنامه ریزی از پایین به بالا در محیط های شهری است. سرمایه اجتماعی یکی از خصوصیات ارزشمند مردم است و از متغیرهای اصلی آن، میزان آگاهی و اعتماد اجتماعی است. در این پژوهش به ارزیابی و سنجش این مهم به روش توصیفی- تحلیلی اقدام شده است. بدین منظور داده ها و اطلاعات موردنیاز از میان جامعه آماری(179574 نفر جمعیت منطقه سه شهرزاهدان) با استفاده از پرسشنامه (از میان 320 نفر نمونه آماری براساس فرمول کوکران) جمع آوری گردید. نتایجی که پس از تجزیه و تحلیل های کمی و کیفی (با بهره گیری از طیف لیکرت، SPSS، آزمون T تک نمونه ای) بدست آمد، بیانگر آن است که شهروندان منطقه سه زاهدان از نظر میزان " آگاهی عمومی" در وضعیت بالاتر از حد متوسط (بر اساس طیف 5 گزینه ای لیکرت عدد 3 حد متوسط در نظر گرفته شده است) قرار دارند و از نظر"میزان اعتماد به نهادهای اجرایی"، این نسبت از حد متوسط پایین تر می باشد و نشان از اعتماد پایین مردم به نهادها و دستگاه های اجرایی دارد. اینک با توجه به اینکه شهروندان منطقه سه شهر زاهدان از نظر میزان آگاهی(اجتماعی، اقتصادی و سیاسی)، در وضعیت مطلوبی بسر می برند، لیکن از نظر میزان اعتماد به مسئولین اجرائی و مدیریتی شهر دارای اعتماد کمی هستند، لذا برنامه ریزان و مسئولین شهری بایستی بیش از پیش به این مهم توجه نموده و با بهبود روش ها و تجدیدنظر درعملکردها، اعتماد اجتماعی شهروندان را جلب تا با مشارکت آنها کارکردهای شهری را ارتقا بخشند.

مطالعه حاضر می کوشد با استفاده از یک الگوی پویا به تجزیه و تحلیل تأثیرات متغیرهای اثر گذار در  بخش صنعت بر تغییرات میزان بیکاری  در ایران برای دوره 1350 تا 1388 بپردازد. در این مطالعه اثر متغیرهای مختلف در  بخش صنعت مانند بهره وری، عرضه نیروی کار، تقاضای کل،  سطح عمومی قیمت ها و دستمزد در چارچوب یک الگوی ساختاری اقتصاد مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهند که  نوسانات بهره وری، تقاضای کل، عرضه نیروی کار و دستمزد دارای تاثیرات مستقیم و نوسانات شاخص سطح عمومی قیمت تأثیر معکوسی بر میزان تغییرات میزان بیکاری در ایران دارند.

این تحقیق به بررسی عوامل مرتبط با رضایت شغلی کارکنان فرماندهی انتظامی استان یزد در سال 1387 می پردازد. عوامل بسیار زیادی در رضایت شغلی کارکنان مؤثر می باشد، لیکن به دلیل محدودیت های موجود صرفا به بررسی رابطه بین انگیزش، ارتقاء، جایگاه سازمانی، پیشرفت شغلی و رضایت شغلی پرداخته شده است. روش تحقیق از نوع کاربردی است و به روش توصیفی پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق، کلیه کارکنان فرماندهی انتظامی استان یزد است که حجم آن تقریبا1000 نفر می باشد که به جهت کمبود امکانات و زمان، مطالعه کل افراد جامعه امکان پذیر نبود؛ لذا به منظور تسهیل در روند این تحقیق اقدام به نمونه گیری شده نمونه ای به حجم 142 نفر مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات، مطالعات کتابخانه ای و پرسشنامه ای با پایایی (90/0α=) و روایی مورد تایید بوده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین انگیزش، ارتقاء جایگاه سازمانی، پیشرفت شغلی و رضایت شغلی رابطه معناداری وجود دارد.