محمدعلی خان محمدی آقکند

 برخی از گردشگران ماندگاری نام خود را بدون هیچ اهمیتی بر دیواره های بناهای تاریخی به شکل یادگاری به ثبت می رسانند. جامعه شناسان این افراد را وندالیسم می نامند. این مقاله از نگاه روانشناسی محیطی به موضوع پرداخته و فرض بر آن دارد که یادگاری ها یکی از نشانه های حس دلبستگی به مکان است. لذا محقق در جستجوی علت بروز این رفتارهاست تا بتواند گامی در جهت کنترل و کاهش تخریب توسط گردشگران به صورت یادگاری نویسی بردارد. پرسش اول، انگیزه برخی از گردشگران از یادگاری نویسی در مکان های تاریخی (سی وسه پل) چیست؟ و در سی وسه پل انگیزه های وندالیستی غلبه دارد یا حس دلبستگی به مکان؟ آثار به جامانده درگروه های (A.B.C.D) تقسیم شده و در تمامی این گروه ها به گونه ای حس دلبستگی قابل رؤیت است. روش تحقیق مقاله تحلیل محتوا از نوع کیفی در جهت دستیابی به معانی پنهان است. ابزار تحقیق بعد از مطالعه کتابخانه ای آثار به جامانده از دست نوشته ها بر دیواره های پل بوده که با کمک پرسش نامه از نوع نیمه ساختاریافته (باز-پاسخ) اقدام به جمع آوری اطلاعات کرده است. مصاحبه از گردشگران وندال حاضر جمع آوری شد و نتیجه حاصله نشان از حس دلبستگی یادگاری نویسان نسبت به مکان دارد. با توجه به تعاریف نظری بروز این گونه رفتارها جهت ثبت خاطرات با نام و تاریخ نشان از احساس دلبستگی افرادی دارد که بارها برای دیدن آن مکان اقدام کرده اند.