صبا عباسپور

اهداف شناسایی ایده پردازی خودکشی در نوجوانان می تواند به مداخله به هنگام برای افراد در معرض خطر کمک کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کننده جنسیت در رابطه بین فشار روان شناختی، حساسیت به طرد شدن و شکست با ایده پردازی خودکشی در نوجوانان با نقش میانجی افسردگی و ناامیدی انجام شد. مواد و روش ها پژوهش مقطعی حاضر به روش همبستگی و از نوع تحلیل مسیر است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه نوجوانان 14 تا 19ساله استان لرستان که در سال تحصیلی 1401 در مقطع متوسطه مشغول به تحصیل بودند، تشکیل دادند. در این پژوهش بااستفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای 623 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس احتمال خودکشی (کال و گیل، 1988)، مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستانی (زیگموند و اسنیت، 1983)، پرسش نامه فشار روان شناختی (ژانگ و همکاران، 2022)، مقیاس ناامیدی (بک و همکاران، 1974)، مقیاس شکست گیلبرت و آلن (1998) و پرسش نامه حساسیت به طرد (داونی و فلدمن، 1996) استفاده شد. فرضیه های پژوهش بااستفاده از ضریب همبستگی پیرسون به کمک نرم افزار SPSS نسخه 26 و تحلیل مسیر بااستفاده از نرم افزار AMOS نسخه 24 تحلیل شدند. یافته ها نتایج حاصل از تحلیل متغیر تعدیل کننده نشان داد در پسران شکست و حساسیت به طرد اثر مثبت و مستقیمی بر ایده پردازی خودکشی دارد، درحالی که فشار روان شناختی از طریق ناامیدی و افسردگی اثر غیرمستقیمی بر ایده پردازی خودکشی دارد. همچنین در دختران شکست و فشار روان شناختی اثر مثبت و مستقیمی بر ایده پردازی خودکشی دارند، درحالی که حساسیت به طرد از طریق ناامیدی و افسردگی اثر غیرمستقیمی بر ایده پردازی خودکشی دارد. نتیجه گیری از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که فشار روان شناختی، حساسیت به طرد و شکست از طریق ناامیدی و افسردگی می توانند به خوبی ایده پردازی خودکشی در نوجوانان را تبیین کنند.

زمینه و هدف: بزهکاری از اشکال انحراف اجتماعی است و گسترش آن حیات اجتماعی را به خطر می اندازد. این پژوهش با هدف گرایش به رفتارهای بزهکارانه در نوجوانان با توجه به صفات تاریک شخصیت انجام شد. روش شناسی: پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را همه نوجوانان 13 تا 17 سال شهرستان نورآباد دلفان در سال 1401 تشکیل داد. نمونه پژوهش شامل 370 نفر از نوجوانان بود که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به پرسش نامه های سه گانه تاریک شخصیت (پائلوس و جونز، 2011) و رفتارهای بزهکارانه (پیچرو و همکاران، 2019) به صورت آنلاین (برخط) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری به شیوه ورود هم زمان با استفاده از نرم افزار SPSS.26 تحلیل شد. یافته ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که بین سه گانه تاریک شخصیت با بزهکاری رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت (001/0> P ). یافته ها حاکی از رگرسیون چندمتغیری نشان داد که 35 درصد از واریانس گرایش به بزهکاری توسط صفات جامعه ستیزی (سایکوپات)، ماکیاولیسم و خودشیفتگی تبیین می شود. نتیجه گیری: بزهکاری نوجوانان از طریق آموزش خودکنترلی و همدلی با استفاده از رویکردهای مبتنی بر شواهد در تحقیقات مهم و کاربردی باید مورد توجه قرار گیرد.