علی خنیفرزاده

این پژوهش در صدد پاسخ به این پرسش اساسی است که ترجمه نهج البلاغه به زبان فارسی در سده چهاردهم شمسی از لحاظ کمّی و کیفی چه تحولاتی را پشت سر نهاده است؟ پاسخ، مستلزم بررسی کیفی و کمّی روند تحولات ترجمه نهج البلاغه است. به لحاظ کمّی، جستجوی ترجمه های نیمه نخست سده گذشته، به دلیل فقدان سامانه های ثبت دقیق مشخصات نشر آن زمان، آسان نیست. به لحاظ کیفی نیز، ترجمه ها نیاز به اولویت بندیِ شاخص های ترجمه دارد که خود در حوزه مطالعات ترجمه قرار می گیرد. این دشواری ها باعث شده است در کارهای مشابه، صرفا به گزارش نام و مشخصات اجمالیِ ترجمه ها بسنده شود. سعی این نوشتار این بوده که با استفاده از کتابخانه های حاویِ ترجمه های نیمه نخست سده اخیر و بانک های اطلاعاتی و نیز ارزیابیِ اجمالیِ کیفیت ترجمه ها، مهم ترین تحولات تاریخیِ ترجمه این کتاب در یکصد سال گذشته رصد شود. این پژوهش نمای نسبتاً روشنی از مهم ترین ترجمه های نهج البلاغه در صد سال گذشته بر حسب تسلسل زمانی و فراز و فرودِ آن ارائه می دهد و تحولات صورت گرفته در این بازه زمانی را از لحاظ کمیت، کیفیت و تأثیرگذاری به تصویر می کشد.