زینب تقی پور اناری

منظرشهری تاریخی میراث شهری را فراتر از مراکز تاریخی یا مجموعه ها، به زمینه ی جغرافیایی وسیع خود گسترش می دهد. این مفهوم لایه های مختلفی از ارزش های تاریخی را با طبیعت و بستر، تجارب فرهنگی و اجتماعی و ابعاد معنوی پیوند می زند. این پژوهش با روش کیفی و راهبرد استدلال منطقی به دنبال واکاوی نظریه های مرتبط با منظرشهری تاریخی بویژه بازتعریف ارزش های چند لایه و میان مرتبط بر مبنای مراجع موجود، اسناد بین المللی، و نظرسنجی متخصصین و مردم در بستر یکی از مهمترین نمونه های منظرشهری تاریخی تهران یعنی خیابان ولی عصر است. هدف پژوهش اولویت بندی فعالیت های مدیریت حفاظت مبتنی بر شناسایی محدوده های بحرانی و نامتعادل و محور آن ارزیابی ارزش های خیابان بر اساس نظر مردم است. بدین ترتیب ارزش های بازتعریف شده در بخش های مختلف با کمک روش شناسی ابزاری یعنی نظرسنجی مردمی از طریق پرسشنامه ارزیابی شده و توزیع فضایی ارزش ها با نقشه نگاری با PPGIS بدست آمده است. تحلیل نتایج نشان می دهد که ارزیابی ارزش ها از نگاه مردم در طول محور یکسان نیست و ارزش های منظر طبیعی و یا ارزش های یادبودی و خاطره ای، سایرین را ارتقاء داده اند. بدین ترتیب بخش جنوبی با وجود اهمیت تاریخی کمترین توزیع و پراکندگی ارزش ها را داراست و در اولویت بازآفرینی با هدف ارتقای همه جانبه ی ارزش ها قرار دارد.