برهان مرادویسی

مقدمه: افسردگی در کودکان مبتلا به سرطان می تواند باعث پیچیده تر شدن سیر بیمار شود و در روند درمان مشکلات متعددی به وجود آورد. هدف: هدف از این مطالعه تعیین شیوع افسردگی در کودکان و نوجوانان مبتلا به سرطان بود. روش: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود. جامعه آماری شامل ۴۰ نفر از کودکان مبتلا به سرطان بستری شده در بخش انکولوژی بیمارستان بعثت سنندج با دامنه سنی ۷ تا ۱۷ سال در سال ۱۳۹۶ بودند که با استفاده از چک لیست اطلاعات دموگرافیک و پرس شنامه افسردگی کودکان (کواکس، ۱۹۷۹) مورد سنجش قرار گرفتند. پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها به وسیله نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۰ و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و کای اسکوار برای آمار تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: ۱۵ درصد افراد مورد مطالعه دارای علائم افسردگی و ۴۷/۵ درصد در آستانه افسردگی بودند. شیوع افسردگی در دختران ۲۱/۱ درصد و در پسران ۹/۵ درصد بود (۰/۵۴=P) و بر حسب نوع سرطان (۰/۹۹=P) و روش درمانی (۰/۸۱=P) و در شاخص های دموگرافیک (۰/۰۵<P) تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به شیوع نسبتاً بالای افسردگی در کودکان مبتلا به بیماری سرطان پیشنهاد می شود غربالگری های لازم به منظور شناسایی و معرفی به موقع بیماران مبتلا به افسردگی به کلینیک های روانپزشکی یا روانشناسی انجام شود تا با دریافت درمان مناسب و به موقع بتوان به ارتقاء کیفیت زندگی این بیماران و خانواده آنان کمک نمود.