علی اصغر هادی لو

گزارش های حسابرسی دیوان محاسبات، ارزیابی مستقل و منطقی از محیط فعالیت در بخش دولتی بوده و تلاش می کند از طریق قانون مداری و ارائه رهنمود برای بهبود عملکرد، ارزش سازمان های دولتی را افزایش دهد. هدف تحقیق حاضر، گسترش و بسط مفهومی عوامل مؤثر بر ارائه گزارش اثربخش به ذینفعان در بخش عمومی است. در این پژوهش از روش تحقیق کیفی مبتنی بر نظریه پردازی زمینه بنیاد استفاده و اثربخشی گزارش ها با رویکرد سیستمی با لحاظ عوامل بیرونی توسط نرم افزار 12MAXQDA بررسی شده است. بدین جهت با اخذ نظرات خبرگان در دیوان محاسبات به عنوان عرضه کنندگان گزارش و مجلس شورای اسلامی به عنوان تقاضاکنندگان گزارش از طریق روش نمونه گیری گلوله برفی بین سال های 1397و 1398، به سرانجام رسیده و درنهایت الگوی اثربخشی گزارش های مزبور ارائه گردیده است. نتایج تحقیق نشان می دهد در بعد عرضه کنندگان برقراری نظام کنترل کیفیت، سابقه، تجربه و تخصص حسابرسان و در بعد تقاضاکنندگان میزان مسئولیت پاسخگویی، مدت زمان تصدی مسئولیت و انگیزه های ذینفعان و در بعد عوامل بیرونی عدم تخصیص اعتبار و مبادله موافقت نامه در مهلت قانونی و کیفیت دانش ارائه دهندگان می توانند اثربخشی گزارش ها را تحت تأثیر قرار دهند.

امروزه فناوری اطلاعات در حال ایفای نقش هر چه بزرگتر در تمام جنبه های تولید، بازاریابی، توزیع و فروش است. فناوری اطلاعات در سال های اخیر عامل پیش برنده بسیاری از دستاورد های بهره وری بوده و یکی از ابزاهای مهم برای گسترش بازاریابی وخدمات جدید است که منجر به کاهش هزینه های شرکت ها در اقتصاد جدید شده و به دلایل زیادی انتظار ادامه این نقش وجود دارد. بنابراین توسعه زیرساخت های فناوری اطلاعات در بخش های دولتی و خصوصی ضرورتی انکار ناپذیر است. سرمایه گذاری در فناوری اطلاعات برای بهبود توانایی اصلی و قابلیت های شرکت در صنعت مورد فعالیت بسیار مهم است. به علت داشتن توان بالقوه بالا جهت کاهش بهای تمام شده و هزینه ها و کسب برتری و مزیت رقابتی، سرمایه گذاری در فناوری اطلاعات به صورت قابل ملاحظه ای گسترش یافته است. سرمایه گذاری براساس ریسک و بازده آن ارزیابی می شود، پس انتظار بازده بالا از سرمایه گذاری در فناوری اطلاعات باید وجود داشته باشد که سطح سرمایه گذاری در آن در سال های اخیر تا این حد افزایش یافته است. در این تحقیق با استفاده از اطلاعات مالی 88 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران متشکل از 7 صنعت برای یک دوره 5 ساله (1382 تا 1386) رابطه سرمایه گذاری در فناوری اطلاعات با عملکرد مالی شرکت ها با استفاده از مدل های رگرسیون چند متغیره بر مبنای داده های مقطعی و ترکیبی به صورت کلی و در سطح صنعت مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های تحقیق از تاثیر مثبت سرمایه گذاری در فناوری اطلاعات بر دو سنجه از چهار سنجه انتخابی جایگزین عملکرد مالی (نرخ بازده سرمایه و نرخ بازده فروش) حکایت دارد، ولی تاثیر آن بر دو سنجه دیگر (نرخ بازده سهامداران عادی و رشد فروش) تائید نشده است.