حسین حاجی

پژوهش حاضر به بررسی رابطه احساس انسجام روانی، تمایزیافتگی و شادکامی با کیفیت زندگی معلمان زن مقطع متوسطه شهرستان دزفول پرداخته شده است. روش پژوهش، از نوع همبستگی است. نمونه شامل 290 نفر معلمان زن که به روش تصادفی چندمرحله ای خوشه ای از بین جامعه مورد نظر انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد نظر از مقیاس حس انسجام آنتونووسکی (1993)، مقیاس تمایزیافتگی اسکورن و فراید لندر (1999)، مقیاس شادکامی آکسفورد مارتین و لکفورد (2001) و مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL- BREF) (1989) استفاده شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که بین احساس انسجام روانی، تمایزیافتگی و شادکامی با کیفیت زندگی معلمان زن رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد بین احساس انسجام روانی، تمایزیافتگی و شادکامی با کیفیت زندگی معلمان زن رابطه چندگانه وجود دارد و هم چنین احساس انسجام روانی و تمایزیافتگی بهترین پیش بینی کننده های کیفیت زندگی می باشند.