مریم ترکمن

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی انگیزه پیشرفت دانش آموزان دختر بر اساس کمال گرایی و ویژگی های شخصیتی مادران انجام شد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. بدین منظور تعداد 384 نفر از بین کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول شهر تهران در سال تحصیلی 97-1396به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های انگیزش پیشرفت هرمنز (1987)، کمال گرایی فراست (1990) و پنج عاملی نئو کاستا و مک کری (1987) استفاده شد. به منظور نجزیه و تحلیل داده ها از آزمون رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که ابعاد کمال گرایی مادر به میزان 5/56 درصد از انگیزه پیشرفت دانش آموزان دختر را پیش بینی می کنند که بیشترین سهم به ترتیب مربوط به مؤلفه تردید نسبت به اعمال، مؤلفه استانداردهای فردی، انتقاد والدین، نگرانی در مورد اشتباهات و نظم و ترتیب بود. از این میان مؤلفه های تردید نسبت به اعمال، انتقاد والدین و نگرانی در اشتباهات به صورت منفی و مؤلفه های استانداردهای فردی و نظم و ترتیب به صورت مثبت در پیش بینی انگیزه پیشرفت سهم داشتند؛ همچنین مؤلفه انتظار والدین سهم معناداری در پیش بینی مدل نداشت. همچنین، مؤلفه های شخصیت مادر به میزان 6/46 درصد از انگیزه پیشرفت دانش آموزان دختر را پیش بینی می کنند که بیشترین سهم به ترتیب مربوط به مؤلفه های باوجدان بودن، انعطاف پذیری، دلپذیر بودن، روان نژندی و برونگرایی بود. از این میان تنها مؤلفه روان نژندی به صورت منفی در پیش بینی انگیزه پیشرفت سهم داشت.