محمود تشکری

هدف از این پژوهش تعیین نقش مؤثر بازرسی در حفظ ونگهداری مدیران و تعیین شاخصهای مناسب آن است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی، و به روش توصیفی – پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل 95نفر از خبرگان و کارشناسان انتظامی استان همدان بود که به صورت تمام شمارانجام شده است. گردآوری داده ها با روش کتابخانه ای با مطالعه متون، مقالات، کتابها، مجله، پایان نامه و با استفاده از ابزار فیش برداری صورت گرفته است . ابزار سنجش این تحقیق،پرسشنامه محقق ساخته شامل 38 سؤال بسته است که پایایی آن با آلفای کرونباخ 94/0 تآیید شده است. با توجه به اینکه مجموعه بازرسی در ناجا در مورد انتخاب وانتصاب مدیران و توسعه وتوانمند سازی آنان نقش اصلی و کلیدی دارد و با ایفای این نقشها در نگهداشت و صیانت مدیران تأثیر بسزایی خواهد داشت در این تحقیق به چهار نقش عمده بازرسی پرداخته شده است. نتایج نشان داد مؤثرترین نقش بازرسی توانمند سازی است و نقشهای انتصاب، صیانت و نظارت به ترتیب در اولویتهای بعدی قرار گرفت.

زمینه و هدف: بحران به طور ناگهانی به وقوع می پیوندد و برای ساخت های زیربنایی و یا ارزش ها و هنجارهای اساسی یک نظام تهدیدی جدی است از این رو مستلزم واکنش سریع می باشد. با توجه به نقش اطلاع رسانی و ارتباطات در بحران، هدف اصلی این پژوهش، یافتن روش های دستیابی به نحوه ارتباطات در بحران می باشد. روش: در این مطالعه مروری توصیفی، با جست وجو در بانک های اطلاعاتی الکترونیکی معتبر مانندSID، و Magiran و با استفاده از کلمات کلیدی مرتبط و نیز بررسی فهرست منابع و جست وجوی مقالات و آثار کارشناسان بحران، مقالات و منابعی که به بررسی نتایج ارتباطات در بحران پرداخته بودند انتخاب و تحلیل شدند. یافته ها: قبل، هنگام و بعد از بروز بحران، مدیریت بحران می بایست در خصوص ارتباط و اطلاع رسانی به مردم، گروه ها، مسئولین، نهادها وغیره اقداماتی را در دستور کار خود قرار داده و در این خصوص طرح یا طرح هایی را تدوین و متناسب با شرایط مختلف بحران به مرحله اجرا در آورد. نتیجه گیری: برای کنترل و مقابله با بحران به طور عمده دو رویکرد و راهبرد وجود دارد: مستقیم (کاربرد قوه قهریه) و غیرمستقیم (کاربرد روش اقناع و مقابله نرم). در هر دو راهبرد، مدیرانِ بحران می بایست به طور مستمر با مخاطبین خود اعم از رهبران مدیریت بحران، مردم، نیروهای خودی و مقامات و مسئولین ارتباط برقرار و ضمن افشای ماهیت اغتشاشگران و اطمینان دادن به مسئولین و مردم و ایجاد آرامش و رفع نگرانی ها، حمایت و همکاری آن ها را جلب نموده و رهبران بحران و اغتشاشگران را وادار به تسلیم یا تعدیل خواسته ها و روش های خود نمایند.

هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان تأثیر ویژگیهای انقلابی بر توانمندسازی فرماندهان و مدیران ناجا است. جامعه آماری تحقیق شامل 1100 نفر از فرماندهان و مدیران عالی، میانی و عملیاتی ناجا است که با روش نمونهگیری خوشهای و تصادفی نظاممند به عنوان نمونههای تحقیق انتخاب شدند. گردآوری دادهها از طریق پرسشنامه محقق ساخته صورت گرفت. اعتبار ابزار سنجش به وسیله استادان و صاحبنظران تأیید، و پایایی آن نیز پس از اجرای آزمایشی و محاسبه آلفای کرونباخ (892/0) تعیین گردید. با استفاده از آزمونهای کولموگروف- اسمیرنوف، فریدمن و کروسکال والیس دادههای گردآوری شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که ویژگیهای انقلابی شامل چهار عامل ظلم ستیزی، مردمداری، آرمانگرایی و بصیرت به ترتیب با میانگین 82.3 در مقیاس 100 نمرهای بر توانمندسازی فرماندهان و مدیران مؤثر است. همچنین بین عوامل مورد مطالعه، عامل ظلم ستیزی از بیشترین میزان تأثیر بر توانمندسازی برخوردار بوده است. مدیران میانی و عملیاتی میزان تأثیر عامل ظلم ستیزی بر توانمندسازی را بیشتر از سایر عوامل دانستهاند؛ اما مدیران عالی آرمانگرایی را دارای بیشترین تأثیر دانستهاند.