الگوی پیشایندهای خودکاوی منابع انسانی: رویکرد آمیخته (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: برخورداری از آگاهی نسبت به خود نوعی هنر زندگی و بودن است و فرد را در شکوفاسازی استعدادهای خود و تلاش برای شدن یاری می رساند. پژوهش حاضر بر آن است تا عوامل مؤثر بر خودکاوی منابع انسانی را شناسایی و اولویت بندی کند. روش شناسی: این مطالعه بر اساس هدف، کاربردی و از منظر نحوه جمع آوری داده ها در حوزه مطالعات توصیفی از نوع پیمایشی قرار دارد. روش پژوهش آمیخته متوالی (کیفی-کمی) است. استخراج الگوی نمایانگر عوامل تعیین کننده خودکاوی به روش تحلیل مضمون و اولویت بندی این آن ها نیز با روش دلفی فازی مثلثی انجام شده است. داده های مرحله کیفی با مصاحبه نیمه ساختاریافته با 16 نفر از اساتید دانشگاهی متخصص در حوزه منابع انسانی، رفتار سازمانی و روانشناسی گردآوری شده است. در بخش کمی با استفاده از پرسشنامه از 50 نفر از مدیران سازمان های دولتی شهر خرم آباد نظرسنجی شده است. یافته ها: 24 مقوله اصلی به عنوان عوامل تعیین کننده خودکاوی استخراج و در قالب عوامل فردی و سازمانی دسته بندی شدند. اولویت بندی این مقوله ها نیز نشان داد اعتمادبه نفس، خودباوری، هدف نگاری، توانمندی فردی و فرهنگ سازمانی مهم ترین پیشایندها به شمار می روند. نتیجه گیری: مدیران منابع انسانی برای تسهیل خودکاوی کارکنان لازم است با نگاهی فراگیر پیشایندهای فردی و سازمانی مورد نیاز آن را تقویت کنند و در این راه بر اولویت اثرگذاری این عوامل توجه داشته باشند.The Pattern of Human Resource Self-Examination Antecedents: A Mixed Approach
Background & Purpose: Awareness of oneself is an art of living and being and helps one to develop one's talents and strive to become. The present study aims to identify and prioritize the factors affecting human resource self-examination. Methodology: This study is based on the purpose, application and in terms of data collection in the field of descriptive survey studies. The research method is sequential (qualitative-quantitative). Extraction of the pattern representing the determinants of self-examination by content analysis method and prioritization of them has been done by triangular fuzzy Delphi method. Qualitative stage data were collected through semi-structured interviews with 16 university professors specializing in human resources, organizational behavior, and psychology. In a small part, 50 managers of government organizations in Khorramabad city were surveyed using a questionnaire. Findings: Twenty-four main categories were extracted as determinants of self-examination and categorized into individual and organizational factors. Prioritization of these categories also showed that self-confidence, self-confidence, goal setting, individual competence and organizational culture are the most important antecedents. Conclusion: In order to facilitate the self-examination of employees, human resource managers need to strengthen the required individual and organizational backgrounds with a comprehensive view and in this way pay attention to the priority of the impact of these factors.
تبلیغات
