اصل صلاحیت بر صلاحیت در حقوق ایران و فرانسه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اصل صلاحیت بر صلاحیت به معنی توانایی داور در تشخیص صلاحیت خود است. این اصل برای حمایت از کارایی داوری به عنوان وسیله حل و فصل اختلافات مطرح شده است. جایگاه واقعی این اصل زمانی است که در اعتبار یا دامنه موافقت نامه داوری تردید وجود دارد. رویه قضایی و دکترین فرانسه حدود این اصل را مشخص نموده اند، در حالی که این اصل در حقوق ایران ضابطه مند نشده و شناخت جامعی نسبت به آن وجود ندارد. بموجب اصل مزبور طرح مستقل دعوای ابطال موافقتنامه داوری در دادگاه مورد پیدا نمی کند و در جایی که موافقتنامه داوری آشکارا باطل یا غیر قابل اجرا است از جمله در زمینه قراردادهای مصرف کننده و کارگر موجب نفی صلاحیت دادگاه نمی شود. لذا در این مقاله پیشنهاد شده است که در قانون آیین دادرسی مدنی ماده ای به بیان صریح این اصل اختصاص یابد.Principle of Competence-Competence in Iranian and French Law
Principle of competence- competence means the arbitrator's ability to recognize his or her competence. This principle has been introduced to support the efficiency of arbitration as a means of resolving disputes. The true place of this principle is when there is doubt as to the validity or scope of the arbitration agreement. Nowadays, French jurisprudence and doctrine have specified the scope of this principle, While this principle is not regulated in our law and there is no comprehensive knowledge about it. According to that principle, It Will not find the item independent claim to the annulment of the arbitration contract. The arbitration agreement is manifestly void or unenforceable. In the case of consumer and labor contracts, for example, it does not incompetence the court. Therefore, in this article, an article is suggested to be dedicated to the explicit expression of this principle in the Code of Civil Procedure.
تبلیغات
