توسعه مدل پذیرش فناوری در بانکداری ایران (پژوهشی پیرامون بانک رفاه) (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

سازمان های امروزی برای دستیابی به موفقیت و بقا به فناوری های نوین و استفاده از آن نیاز دارند. تلاش های مدیریت فناوری زمانی به نتیجه می رسد که مشتریان فناوری جدید را بپذیرند و به طور مستمر از آن استفاده کنند. علاوه براین، پذیرش فناوری های نوین در لحظه اتفاق نمی افتد، فرایندی است که طی زمان شکل می گیرد و با استفاده مستمر، پذیرش موفق صورت می گیرد. در این مقاله ضمن مرور مطالعات انجام گرفته در زمینه مدل پذیرش فناوری ارائه شده دیویس از زمان معرفی تا کنون، تلاش شده است با در نظر گرفتن متغیرهای مدل پذیرش فناوری اولیه و افزودن متغیرهای عادت، توانایی استفاده و تبلیغات که کمتر به آن توجه شده است، مدلی از پذیرش فناوری با توجه به وضعیت اجتماعی و فرهنگی ایران معرفی شود. پس از شناسایی متغیرها، برای بررسی روابط میان آنها پرسشنامه ای طراحی شد و با پاسخ خبرگان بخش فناوری اطلاعات بانک رفاه به پرسشنامه، داده های جمع آوری شده به کمک روش دیماتل فازی تجزیه وتحلیل شد. نتایج پژوهش نشان می دهد استفاده مستمر از فناوری (بانکداری الکترونیکی)، عادت به فناوری را افزایش می دهد و هرچه عادت افزایش یابد، استفاده از فناوری بیشتر می شود؛ در واقع یک چرخه تقویتی قوی به وجود خواهد آمد.