پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر ابعاد هوش معنوی بر فرسودگی شغلی معلمان صورت گرفته است.روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش همه ی معلمان دبیرستان های (450=N) شهرستان بهبهان(ایران) بود. حجم نمونه پژوهش (208=n) از طریق جدول مورگان مشخص و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از جامعه آماری مورد پژوهش انتخاب شد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه فرسودگی مسلاچ(2002)، پرسشنامه هوش معنوی سهرابی و ناصری (1388) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل از رگرسیون خطی ساده و چند متغیره استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد که میزان همبستگی بین متغیّر هوش معنوی و فرسودگی شغلی منفی و معنادار می باشد (-0/430). و 18 درصد از تغییرات متغیّر فرسودگی شغلی توسط متغیّر هوش معنوی پوشش داده می شود. همچنین تحلیل داده ها نشان داد که از چهار بعد هوش معنوی،بعد خودآگاهی متعالی با (05/0 , p < 285/0- = β)، بیشترین توان پیش بینی فرسودگی شغلی، پس از آن بعد شکیبایی با(05/0 , p < 186/0- = β)، در رده دوم توان پیش بینی کنندگی قرار دارد و دو بعد بخشش با (05/0 , p > 088/0- = β)، تجارب معنوی با (05/0 , p > 057/0- = β) توان پیش بینی کنندگی فرسودگی شغلی را نداشتند.نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که با افزایش هوش معنوی معلمان، فرسودگی شغلی آنها کاهش می یابد، بنابراین مسئولان آموزش و پرورش جهت کاهش فرسودگی شغلی معلمان لازم است به تقویت هوش معنوی آنها بپردازند.
