این تحقیق باهدف کمک به نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به منظور به کارگیری صحیح فناوری اطلاعات در راستای توانمندسازی و افزایش بهره وری نیروی انسانی خود در مراکز آموزشی نظیر دانشگاه های افسری انجام شده است. مسئله تحقیق این است که مرز استفاده از فناوری اطلاعات و نحوه و میزان تأثیرگذاری آن در دانشگاه های افسری آجا، نامعلوم می باشد. تحقیق حاضر در صدد است تا به این سؤال پاسخ دهد که به کارگیری فناوری اطلاعات چه تأثیری بر کنترل کارکنان داشته و آیا موجب از خودبیگانگی کارکنان این دانشگاه ها نمی شود؟ نتیجه تحقیق نشان می دهد که بین به کارگیری فناوری اطلاعات و کاهش نیروی انسانی رابطه معنادار وجود داشته و به کارگیری فناوری اطلاعات باعث کاهش نیروی انسانی در دانشگاه های افسری آجا می شود. همچنین بین به کارگیری فناوری اطلاعات و تخصصی شدن نیروی انسانی رابطه معنادار وجود دارد و بین به کارگیری فناوری اطلاعات و خودکنترلی افراد رابطه معنادار وجود دارد اما بین به کارگیری فناوری اطلاعات و ازخودبیگانگی، رابطه معنادار وجود ندارد و به کارگیری فناوری اطلاعات در این دانشگاه ها، باعث ایجاد ازخودبیگانگی در افراد نمی شود.
