کم شنوایان

هدف از مطالعه حاضر بررسی پایایی و روایی آزمون های بالینی عملکرد تعادلی در کم شنوایان با سطح شنوایی متوسط است. در این تحقیق توصیفی - پیماشی با اندازه گیری تکراری ، 220 فرد کم شنوا با هوش طبیعی و با سطح شنوایی متوسط به عنوان نمونه آماری از کلیه کم شنوایان و ناشنوایانی که در مسابقات کشوری در شهر اراک شرکت کرده بودند، انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه هوش ناوابسته به فرهنگ کتل فرم 3 و آزمون های بالینی عملکرد حرکتی بود. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها، از آزمون های ضریب همبستگی درون طبقه ای و بین طبقه ای و تحلیل عاملی برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها پایایی آزمون های رساندن انگشت اشاره دست برتر (79/0=ICC) و غیربرتر (81/0=ICC) به بینی، بلند شدن از صندلی و راه رفتن (76/0=ICC) و آزمون راه رفتن پاشنه- پنجه (87/0=ICC) را نشان داد. ولی آزمون های ایستادن روی پای برتر و غیربرتر با چشم باز و بسته (75/0>ICC) پایا نبودند. روایی آزمون های بالینی عملکرد تعادلی با استفاده از تحلیل عاملی تأیید شد. به طور کلی آزمون رساندن انگشت اشاره دست برتر و غیربرتر به بینی، آزمون بلند شدن از روی صندلی و راه رفتن و آزمون راه رفتن پاشنه- پنجه به عنوان باثبات ترین آزمون موجود در ارزیابی تعادل و هماهنگی در کم شنوایان در نظر گرفته می شود.

سندروم متقاطع فوقانی به عنوان یک نا هنجاری پاسچرال با فعالیت بیش از حد عضلات سینه ای و عضلات ذوزنقه ای فوقانی شناخته می شود. هدف از این مطالعه بررسی سندروم متقاطع فوقانی در دانش آموزان کم بینا، کم شنوا و عادی است . این مطالعه توصیفی تحلیلی روی 30 پسر کم بینا، 30پسر کم شنوا و 30پسر عادی با میانگین و انحراف استاندارد سنی 2/89 ± 11/76سال، وزن 29/47 ± 52کیلوگرم، قد 13/13 ± 135/15سانتی متر انجام شد. ارزیابی نا هنجاری سر به جلو و شانه گرد از نمای جانبی وضعیت سر و شانه و ارزیابی کایفوز با خط کش منعطف r=0/91 r=r ) انجام شد . تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه ANOVA و آزمون تعقیبی شفه در سطح معناداری 0/05 ≥p انجام شد. نتایج نشان داد زاویه سر به جلو کم بینایان بیش تر از گروه کم شنوایان و عادی بود 0/001 = p. زاویه شانه گرد و کایفوز در کم بینایان بیش تر از کم شنوایان و گروه سالم بود 0/001=p . نارسایی بینایی و شنوایی می تواند با نا هنجاری های وضعیتی مرتبط باشد. نتایج نشان داد سر به جلو، شانه گرد و کایفوز منجر به سندروم متقاطع فوقانی می شود و لازم است به آن توجه شود؛ بنابراین، به مربیان و متخصصان ورزشی توصیه می شود برای بهبود وضعیت بدنی این افراد برنامه های آموزشی پیشگیرانه و نیز تجویز برنامه حرکتی اصلاحی را برنامه ریزی نمایند.

در جامعه ناشنوایان و کم شنوایان باتوجه به محدودیت های ارتباطی، احتمال ابتلا به اختلالات سلامت روان بیشتر است، این محدودیت ارتباطی و انزوا احتمال ابتلا به اختلالات اعتیادی را بیشتر می کند، همچنین منابع پژوهشی اختلالات اعتیادی در افراد با آسیب شنوایی بسیار محدود و کمبود آن احساس می شود؛ بنابراین هدف اصلی این پژوهش بررسی مرور سیستماتیک انواع اختلالات اعتیادی در جامعه کم شنوایان و ناشنوایان بود. جامعه آماری، انواع اختلالات اعتیادی در افراد با آسیب شنوایی که طی 11 سال اخیر (1390-1401) در منابع فارسی و 18 سال اخیر (2005-2023) در منابع انگلیسی، در قالب مقالات چاپ شده در مجلات علمی - پژوهشی انجام شد. به منظور یافتن مقالات فارسی جستجوی اینترنتی کلیدواژه های: اعتیاد و ناشنوایان، الکل و ناشنوایان، مصرف مواد و ناشنوایان، سیگار و ناشنوایان، شبکه های اجتماعی و ناشنوایان در پایگاه های داخلی: بانک اطلاعات نشریات کشور مگ ایران، سیلویکا، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی و پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران، صورت گرفت. برای مقالات انگلیسی پایگاه های خارجی، ساینس دایرکت، IEEE PubMed، Springer، PsychInfo و Web of Science موردبررسی قرار گرفت. پس از بررسی مقالات 100 مقاله انگلیسی و فارسی انتخاب شد. نتایج بررسی نشان داد، بیشترین فراوانی اختلالات اعتیادی در افراد با آسیب شنوایی مربوط به مصرف مواد (66/41 درصد)، مصرف سیگار (25 درصد) و مصرف الکل (83/20 درصد) است. دراین بین اعتیاد به شبکه های مجازی (5/12 درصد) کمترین فراوانی به خود اختصاص داده است. باتوجه به نتایج این پژوهش ضرورت پیشگیری و آموزش فراگیر مهارت های ارتباطی برای جامعه ناشنوایان و کم شنوایان ضروری است.