هیئت های ورزشی

هدف از پژوهش حاضر تعیین عوامل پیش بینی کننده خودکارآمدی شغلی مدیران هیئت های ورزشی استان تهران بود. جامعه آماری تحقیق 150 نفر از مدیران هیئت های ورزشی استان تهران بود که بر اساس جدول مورگان 108 نفر به طور تصادفی برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. به منظور دست یابی به اهداف تحقیق از پرسشنامه اطلاعات فردی و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر استفاده شد که روایی آن به تایید متخصصین رسید و پایایی آن در یک مطالعه مقدماتی با 30 نفر آزمودنی و با آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه شد. برای تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از روش های آماری توصیفی و استنباطی مانند کلموگروف اسمیرنف، رگرسیون چند متغیره، آزمون ت استودنت تک نمونه ای و مستقل، آنوا و توکی با کمک نرم افزار اس، پی، اس، اس بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین خودکارآمدی شغلی مدیران هیئت های ورزشی استان تهران و سن، جنسیت، وضعیت تاهل، سابقه مدیریت و سطح مدیریت ارتباط معناداری وجود ندارد. اما بین خودکارآمدی شغلی و سطح تحصیلات، رشته تحصیلی، مدیریت در رشته ورزشی تخصصی، وضعیت استخدام، سابقه ورزشی و سابقه قهرمانی مدیران هیئت های ورزشی استان تهران ارتباط معناداری وجود دارد. به طور کلی میزان تحصیلات، رشته تحصیلی، مدیریت در رشته ورزشی تخصصی، وضعیت استخدام، سابقه ورزشی و سابقه قهرمانی مدیران هیئت های ورزشی استان تهران عوامل پیش بینی کننده خودکارآمدی شغلی مدیران هیئت های ورزشی استان تهران می باشند.

یکی از اهداف عالی سازمان ها برای دستیابی به بهره وری بیشتر سازمانی، برخورداری از منابع انسانی کارآمد و توانا است. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش مدیریت کوانتومی در ارتقای انطباق پذیری مسیر شغلی کارکنان هیئت های ورزشی استان اصفهان بود. روش پژوهش، توصیفی ازنوع همبستگی بود و همه کارکنان هیئت های ورزشی استان اصفهان در سال 1395 (تعداد = 248) جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند که ازمیان آن ها، 148 نفر از کارکنان به روش تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری این پژوهش انتخاب شدند. از پرسش نامه انطباق پذیری مسیر شغلی ساویکاس (2007) با روایی و پایایی به ترتیب 70/0 و 84/0 و پرسش نامه پژوهشگرساخته مدیریت کوانتومی با روایی و پایایی به ترتیب 71/0 و 84/0، به عنوان ابزار اندازه گیری در این پژوهش استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از وجود ارتباطی مثبت بین مؤلفه های مدیریت کوانتومی و مؤلفه های دغدغه مسیر شغلی، کنترل و تصمیم گیری، کنجکاوی و اعتماد کارکنان هیئت های ورزشی استان اصفهان است (05/0 P ≤ ). همچنین، براساس تحلیل های رگرسیونی، مؤلفه های دیدن کوانتومی، تفکر کوانتومی، احساس کوانتومی، شناخت کوانتومی، عمل کوانتومی، وجود کوانتومی، و اعتماد کوانتومی، پیش بینی کننده افزایش انطباق پذیری مسیر شغلی کارکنان آن هیئت ها هستند. براساس نتایج به دست آمده، پیاده سازی مفاهیم مدیریت کوانتومی در هیئت های ورزشی استان اصفهان و استفاده مدیران از راهبردهای این روش نوین مدیریتی می تواند به انطباق پذیری بیشتر مسیر شغلی کارکنان آن هیئت ها منجر شود.

  هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر کارآفرینی استراتژیک بر دست یابی به مزیت رقابتی هیئت های ورزشی استان خوزستان بود. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی و ازنظر هدف، پژوهش کاربردی بود که به صورت میدانی انجام شد. جامعه آماری شامل رئیس هیئت های ورزشی، نائب رئیس هیئت های ورزشی، کمیته اجرایی و ورزشکاران نخبه (80 نفر) در سال های 1395-1394 بود. نمونه آماری به صورت تمام شمار بود. برای بررسی روایی و پایایی سازه ای و همچنین، ارائه مدل از نرم افزار پی .آل. اس استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که مزیت رقابتی تحت تأثیر اثرهای غیرمستقیم فرهنگ کارآفرینانه به میزان 06/0 و رهبری کارآفرینانه به میزان 01/0، ازطریق متغیر میانجی اداره استراتژیک بود. این درحالی بود که متغیر میانجی اداره استراتژیک، ذهنیت کارآفرینانه را به مزیت رقابت، به صورت مثبت میانجی گری نمی کند؛ درنتیجه، با توجه به عدم تأثیر مستقیم کارآفرینی استراتژیک بر مزیت رقابتی و تأثیر مستقیم آن ازطریق اداره استراتژیک منابع، می توان گفت که ابعاد کارآفرینی به خودی خود ایجاد مزیت رقابتی نمی کنند؛ بلکه، زمانی موجب مزیت می شوند که هیئت های ورزشی ازطریق رهبری کارآفرینانه و ایجاد فرهنگ کارآفرینانه، منابع استراتژیک را با خلاقیت و نوآوری تبدیل به مزیت رقابتی برای خود کنند.

هدف از انجام پژوهش حاضر، تبیین و پیاده سازی مدل ترکیبی کارت امتیازی متوازن و تحلیل پوششی داده ها در ارزیابی عملکرد و رتبه بندی هیئت های ورزشی بود. محدوده مطالعاتی هیئت های ورزشی فعال استان اصفهان در سال 1396 بودند که براساس فرمول DMUs ≥3×(input + output) ، 12 هیئت ورزشی به عنوان نمونه مطالعاتی تعیین شدند. برای تعیین شاخص ها، مصاحبه هایی با خبرگان انجام شد؛ براین اساس، 19 شاخص کلی تدوین شدند و درقالب پرسش نامه ای در دو بخش به 20 نفر از کارشناسان حوزه پژوهش ارائه شدند تا در بخش اول، شاخص ها در چهار منظر کارت امتیازی متوازن تعیین شوند و در بخش دوم که با طیف پنج مقیاسی فازی طراحی شده بود، میزان اهمیت هر شاخص مشخص شود. شاخص هایی که در مناظر فرایندهای داخلی و رشد و یادگیری تعیین شده بودند، به عنوان توانمندسازها (ورودی مدل) و شاخص های تعیین شده در مناظر مالی و مشتری به عنوان نتایج (خروجی مدل) درنظر گرفته شدند. روایی ابزار براساس تطابق با مدل لاوشه انجام شد. پس از پیاده سازی مدل کارت امتیازی متوازن و تحلیل پوششی داده ها؛ هیئت های تکواندو، کاراته، شطرنج و دوومیدانی براساس کارایی بالاترین رتبه را به خود اختصاص دادند. ارزیابی متوازن و حفظ تعادل بین جنبه های کارت امتیازی متوازن، خطی بودن مدل، جامع نگری، انعطاف پذیری مدل و قدرت تفکیک بالا از مزایای مدل پیشنهادی هستند؛ بنابراین، با توجه به این برتری ها، بهره گیری از فرایند تبیین شده می تواند در ارزیابی عملکرد و رتبه بندی هیئت های ورزشی بسیار کارآمد باشد.

پژوهش حاضر براساس رویکرد ساختاری-تفسیری، با هدف شناسایی راهکارهای مؤثر بر برون رفت هیئت های ورزشی استان خراسان رضوی از درماندگی مالی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های کیفی با ماهیت تحلیلی بود و از نوع م ط العات کاربردی است که به روش ساختاری-تفسیری انجام شده است. ابزار جمع آوری داده های پژوهش، مطالعات اسنادی، مصاحبه و پرسشنامه دلفی بود. جامعه آماری پژوهش شامل صاحب نظران در این حوزه بود که از این تعداد 25 نفر به شیوه هدفمند در هر بخش از پژوهش به عنوان نمونه انتخاب شدند. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل ساختاری-تفسیری استفاده شد. درنهایت 33 شاخص موثر بر برون رفت هیئت های ورزشی استان خراسان رضوی از درماندگی مالی شناسایی شدند و در پنج بعد راهکار مدیریتی، فعالیت های اقتصادی، راهکار قانونی، فعالیت های بازاریابی و فعالیت های آموزشی و اجرایی و در سه سطح قرار گرفتند که راهکار قانونی به عنوان سطح سوم مدل شناسایی شد ؛ درنتیجه هیئت های ورزشی برای خروج از درماندگی مالی باید توجه ویژه ای به راهکار قانونی داشته باشند تا زمینه ظهور و تحقق سایر عوامل در سطوح بالای مدل فراهم شود. همچنین توجه به سایر راهکارهای سطح بندی شده در پژوهش حاضر و تمرکز بر آن ها می تواند حرکت مؤثری در راستای رفع مشکلات مالی هیئت های ورزشی باشد.

فقدان نظام مدون ساختاری و سازوکاری برای تحقق درآمدزایی سازمان های ورزشی کشور موجب عدم شفافیت در عواید حاصله، منابع و مصارف مربوط و نارضایتی از وضع موجود شده است که لازم است از سوی وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولی اصلی ورزش کشور و سایر سازمان های ورزشی تا حصول نتیجه مطلوب، پیگیری به عمل آید. هدف پزوهش حاضر بررسی و شناسایی عوامل مؤثر بر توسعه درآمدزایی هیئت های ورزشی استان قزوین بود. این مطالعه از نظر هدف کاربردی و شیوه گردآوری اطلاعات، توصیفی – پیمایشی است. جامعه آماری شامل کارکنان هیئت های ورزشی استان قزوین که تعداد 48 هیئت ورزشی با 5 نفر عضو هر هئیت (رییس، دبیر، خزانه دار و دو نفر عضو هیئت رئیسه) به تعداد 240 نفر بوده است، با استفاده از فرمول کوکران 147 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه 42 سؤالی محقق ساخته بود، که روایی آن توسط اساتید متخصص تأیید و پایایی آن توسط آلفای کرونباخ 83/0 به دست آمد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل عاملی تأییدی و معادلات ساختاری استفاده شد. بر اساس یافته ها 12 عامل مؤثر در توسعه درآمدزایی هیئت های ورزشی استان قزوین شناسایی شدند. همچنین نتایج نشان داد عامل تعداد مسابقات و رویدادهای ورزشی، رشد تماشاچیان ورزشی و توسعه اقتصادی استان بیشترین و سیاست گزاری مسئولین بلندمرتبه استانی و حضور افراد باتجربه در ورزش استان به ترتیب کمترین تأثیر را بر توسعه درآمدزایی سازمان های ورزشی استان دارند. در این راستا با توجه به یافته های پژوهش مدیران و مسئولین سازمان های ورزشی استان قزوین می بایست با برگزاری بیشتر مسابقات ورزشی و رشد بیشتر تماشاچیان، زمینه توسعه اقتصادی بیشتر استان را فراهم نموده تا در نهایت سازمان های ورزشی به درآمدزایی مطلوب دست پیدا نمایند.