تیم ورزشی

هدف پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین هوش هیجانی مربیان با انسجام تیمی ورزشکاران پنجمین المپیاد دانشجویان دختر دانشگاه های پیام نور کشور در سال 1390 بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی است و به شکل میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری کلیه مربیان (86 نفر) و ورزشکاران (1068 نفر) شرکت کننده در پنجمین المپیاد دانشجویان دختر دانشگاه های پیام نور کشور بود. براساس جدول نمونه گیری مورگان، 70 نفر از مربیان و 285 نفر از ورزشکاران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و برای جمع آوری داده ها از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شرینگ و پرسشنامه انسجام تیمی کارون استفاده شد. روایی پرسشنامه ها توسط هشت تن از استادان رشته مدیریت ورزشی تأیید شد و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 79/0 و 81/0 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه) استفاده شد. نتایج نشان داد، بین همه مؤلفه های هوش هیجانی با انسجام تیمی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (05/0P<).

در علم مدیریت همواره مفاهیمی همچون بازاریابی و برند واجد اهمیت فوقالعادهای بوده است. این اهمیت در حوزهای مانند ورزش حرفهای دوچندان میشود. در این مقاله تلاش میکنیم براساس مرور مطالعات انجام شده در چند سال گذشته به این سوال پاسخ دهیم که در تیمهای ورزشی مقدمات لازم برای شکل گیری ارزش ویژه برند چیست؟ روش تحقیق مروری تحلیلی است. مطالعاتی که مرور شد مشخص کرد این مقدمات در دو گروه قابل تعریف هستند. اول گروه مرتبط با تیم ورزشی و دوم گروه مرتبط با برند تیم ورزشی در گروه اول عواملی مانند تجربه گروهی، تاریخچه تیم، محل برگزاری بازیها و مراسمهای جشن و قهرمانی اهمیت داشتند و در گروه دوم مولفههایی مانند همذاتپنداری با برند، اعتبار برند تیم و تمایز برند تیم مهم بودند. آنطور که از مطالعات مرور شده بر آمد. هویت اجتماعی با سطح بالایی از تعهد و درگیری هوادار مشخص می شود، که مقدمهای بر ارزش ویژه برند است. همینطور مشخص شد درجه بالاتری از هویت اجتماعی به طور مثبت بر ارزش ویژه برند مبتنی بر مشتری تأثیر می گذارد. به نوعی هویتیابی با تیم یک تجلی هویت اجتماعی است. از سوی دیگر سطح هویتیابی شخصی با برند تیم عاملی است که احتمالاً به ارزش ویژه برند مرتبط خواهد بود.

برای انجام هر تحقیق ابزاری معتبر نیاز است. در حوزه تماشاگران و هواداران ورزشی یکی از پرکاربردترین ابزارها پرسشنامه است. این پرسشنامه ها باید دارای اعتبار و پایایی لازم باشند تا بتوان به نتایج برخاسته از آن ها اعتماد کرد. هدف از پژوهش حاضر اعتبارسنجی نسخه فارسی پرسشنامه تجارب هیجانی هواداران ورزشی بود. روش شناسی پژوهش حاضر توصیفی – پیمایشی بوده و بر اساس هدف از نوع مطالعات کاربردی می باشد. برآورد حجم نمونه مبتنی بر توان با استفاده از نرم افزار SPSS Sample power انجام پذیرفت. به جهت ارزیابی روایی و پایایی ابزار مورد نظر از شاخص هایی همچون تحلیل عاملی تأییدی مرتبه اول و دوم، حداکثر واریانس اشتراک گذاشته شده (جهت تشخیص اعتبار ممیز)؛ متوسط واریانس استخراج شده (جهت تشخیص اعتبار همگرا)؛ آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی (جهت برآورد همسانی درونی و پایایی سازه) استفاده شد که نتایج تمامی شاخص ها حکایت از ارزیابی مطلوب ابزار مورد نظر در بستر ورزش داشت. به بیانی دیگر داده های تجربی از مدل نظری پژوهش حمایت کرد. همچین در بخشی دیگر از این تحقیق به آزمون مدل ساختاری برآمده از ابزار اعتباریابی شده مذکور پرداخته شد و نتایج این آزمون نیز مناسب برازش گردید. بنابراین پیشنهاد می شود محققان فعال در حوزه ی علوم ورزشی از نسخه فارسی پرسشنامه مذکور به عنوان ابزاری مناسب برای مطالعه و ارزیابی تجارب هیجانی هواداران ورزشی استفاده نمایند.

شناخت و تحلیل رفتارهای نامطلوب در تیم های ورزشی به مدیریت صحیح تیم ها کمک خواهد کرد. هدف از انجام این تحقیق، تحلیل و طراحی مدل شکل گیری بدبینی در تیم های ورزشی از دیدگاه اجتماعی است. این تحقیق با روش تحقیق کیفی و با ماهیت اکتشافی- بنیادی انجام شد. از طریق روش نمونه گیری گلوله برفی و بر اساس مصاحبه های عمیق داده های تحقیق جمع آوری شد. بر اساس نظریه داده بنیاد و با رویکرد کلاسیک داده ها مورد کدگذاری و تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بدبینی در تیم های ورزشی دارای سه سطح بدبینی رفتاری، بدبینی عاطفی و بدبینی شناختی است. عوامل و پیشرانه های به وجود آورنده بدبینی در تیم های ورزشی شامل عوامل زمینه ای، عوامل ساختاری و عوامل رفتاری هستند. درنهایت پیامدهای بدبینی در تیم های ورزشی دارای دو سطح فردی و جمعی هستند. برای مدیریت بهینه تیم های ورزشی باید شناخت مطلوبی از پدیده بدبینی وجود داشته باشد؛ یعنی عوامل و پیشرانه های آن، خود ماهیت بدبینی و پیامدهای آن به صورت سیستمی و کل نگر در نظر گرفته شود و بر اساس شرایط موجود تصمیمات کلیدی گرفته و اقدامات لازم انجام شود.

هدف از پژوهش حاضر بررسی مطالعات حوزه ارزیابی عملکرد در ورزش ایران با رویکرد تحلیل محتوا در بازه زمانی 1400- 1380 بوده است. روش پژوهش بر مبنای راهبرد، توصیفی، از نظر مسیر اجرا، تحلیل محتوا و از نظر جمع آوری اطلاعات، اسنادی است. جامعه آماری تحقیق 101 مقاله چاپ شده در حوزه ارزیابی عملکرد از سال 1380 تا 1400در ایران بود. مقالات با کلیدواژه های مدیریت عملکرد، ارزیابی عملکرد، عملکرد ورزشی، عملکرد تیمی، موفقیت ورزشی، عملکرد مدیران، مربیان و داوران ورزش، موفقیت ورزشکار و عملکرد ورزشکاران در پایگاه های Magiran ، SID، Noormags و Ensani.ir جستجو گردید. ابزار مورد استفاده چک لیست بود و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss استفاده شد. نتایج نشان داد از 101 پژوهش، 53 درصد به ارزیابی عملکرد فردی (مدیران/ مربیان/ داوران و ورزشکاران) و بقیه ارزیابی عملکرد سازمان های ورزشی اختصاص داشته است. ضمنا، بیشتر از مدل های ارزیابی عملکرد کارت امتیازی متوازن (BSC) و تحلیل پوششی سلسه مراتبی داده ها (AHP) استفاده شده است. در بیشتر تحقیقات از پرسشنامه محقق ساخته (5/54 درصد) استفاده شده که روایی بیشتر آن ها از نوع صوری و محتوایی (7/30 درصد) و پایایی بیشتر آن ها نیز با روش آلفا کرونباخ (3/66 درصد) بوده است. همچنین روش تحقیق از نظر راهبرد (توصیفی) 1/88 درصد، از نظر اجرا (پیمایشی) 6/36 درصد و از نظر هدف (کاربردی) 2/81 درصد بوده است. ضمنا از نظر روش نمونه گیری، غیرتصادفی هدفمند 7/34 درصد دارای بیشترین فراوانی بوده است. همچنین اکثر مقالات با هم پژوهی 4-3 نویسنده (2/69 درصد) انجام شده بود. با توجه به یافته های اختصاصی تر این تحقیق به نظر می رسد که ارزیابی عملکرد تیمی و عملکرد ورزشکاران، باید با مدل های دقیق وکمی تری ارزیابی شود. ضمنا استفاده از اطلاعات آماری دقیق و عینی، روش های ترکیبی روایی و پایایی و روش های مبتنی بر مدل های ریاضی پیشنهاد می شود.

هدف: هدف این پژوهش بررسی این موضوع بود که تیم های ورزشی چگونه از ابزار شبکه اجتماعی اینستاگرام برای اهداف برندسازی خود استفاده می کنند و طرفداران این تیم ها به چه میزان نسبت به این برند از خود واکنش نشان می دهند.روش شناسی: ابتدا به حساب رسمی باشگاه استقلال تهران در صفحه اینستاگرام مراجعه شد و تعداد 500 پست مورد تحلیل محتوای کیفی و کمی قرار گرفت. سپس با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون شفه بررسی شد که کدام ویژگی برند تیم، مشارکت بیشتری را از طرفداران بر می انگیزد.یافته ها: باشگاه استقلال تهران از طریق صفحه اینستاگرام خود دو دسته ویژگی برند مشتمل بر عوامل مرتبط با محصول (موفقیت تیم، بازیکن ستاره و سرمربی) و عوامل غیرمرتبط با محصول (نشان تجاری، مدیریت، تاریخچه و سنت باشگاه، فرهنگ و ارزش های باشگاه، تصویر رویداد، حامی مالی و طرفداران) را به نمایش گذاشته بود. بیشترین فراوانی متعلق به ویژگی بازیکنان ستاره (47.6%) و کمترین فراوانی متعلق به ویژگی فرهنگ و ارزش های باشگاه (2.2%) بودند. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس حکایت از تفاوت معنی دار میان میانگین کامنت ها و میانگین لایک های هواداران بر حسب ویژگی های برند داشت. نتایج آزمون شفه نشان داد که دو مولفه بازیکنان ستاره و حامی مالی به ترتیب عامل ایجاد اختلاف معنی دار در میزان لایک هواداران و ارائه کامنت توسط آنها بودند.نتیجه گیری: شبکه اجتماعی اینستاگرام ابزار مناسبی جهت تداعی برند به واسطه محتوی پیام های تبادل شده بین هواداران و تیم های ورزشی است و می تواند در اهداف برندسازی باشگاه به کار برده شود.