تفسیر وهّابی

ابن عثیمین، مفسّر برجسته وهابی و شاگرد بن ناصر السعدی و بن باز است که نگاشته های تفسیری وی، با عنوان « الکنز الثمین فی تفسیر ابن عثیمین » در چهارده جلد منتشر شده است. وی به خاطر شرح اغلب آثار ابن تیمیه و ابن قیّم، در میان مفسران وهابی معاصر از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و در رأس جریان تفسیری عربستان است. تفسیر او بر اساس مبانی، اصول و قواعدی سامان یافته است. مسأله اصلی این نوشتار، نقد قواعد تفسیری ابن عثیمین است. هفت قاعده از واکاوی آثار تفسیرپژوهی و آرای تفسیری ابن عثیمین به دست آمد. برآیند نقد ها، از تأثیر نگرش ظاهرگرایانه، انکار مجاز در قواعد معناشناختی تفسیر، نگاه خطی به جای نگاه ارتباطی به قواعد تفسیری، ساده نگری و ساده سازی قواعد تفسیری و از همه مهم تر، محدویت قواعد تفسیری او نشان دارد.