دوران ترامپ

دیپلماسی از جمله ابزارهایی است که کشورها برای رسیدن به منافع خوددر نظام بین الملل ازآن بهره می برند. دیپلماسی اجبارآمیز نوعی از دیپلماسی است که باهدف متقاعدسازی طرف مقابل به شیوه تهدید و یا فشار حقوقی و سیاسی و اقتصادی دنبال می شود. هدف پژوهش حاضر دیپلماسی اجبارآمیز آمریکا در دوره اوباما، ترامپ و بایدن در قبال ایران است. سؤال این است که روش های بهره گیری از دیپلماسی اجبارآمیز توسط سه دولت اوباما، بایدن و ترامپ چه تفاوت هایی با یکدیگر داشته و کدام یک اثرگذاری بیشتری داشته است؟ فرضیه این است: دیپلماسی اجبارآمیز در دوره اوباما با استفاده از قدرت هوشمند و تقدم دیپلماسی و اجماع جهانی علیه ایران بر گزینه نظامی، در دوره ترامپ با تقدم فشار حداکثری و استفاده همه جانبه از تحریم بر مذاکره ودر دوره بایدن به شکل توأمانی تحریم اقتصادی و اجماع سازی جهانی علیه ایران دنبال شده است و اثرگذاری این شیوه در دوره اوباما بیشتر از سایر دولت ها بوده است. بر مبنای یافته های پژوهش حاضر، دیپلماسی اجبارآمیز در دوره اوباما به دلیل همسو کردن کشورهای هم پیمان ایالات متحده به شکل هوشمندانه درقالب محدودسازی برنامه هسته ای نسبت به دوره ترامپ وجه تهدیدآمیز کمتری به خود گرفته بود. در دوره بایدن نیز تحریم اشخاص و نهادها و تلاش برای احیای برجام و همزمان گوشزد کردن برنامه هسته ای و نظامی ایران در قالب فشار برای متقاعد کردن ایران است. روش پژوهش توصیفی بوده و ابزار گردآوری داده ها و اطلاعات کتابخانه ا ی بوده و از کتاب ها، مقالات و گزارش های معتبر مراکز دولتی بهره برده ایم. چارچوب نظری مقاله واقع گرایی تهاجمی است.