ترجیح ریسک

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین ترجیحات زمانی و ترجیحات ریسک بر تغییر رفتار در مشارکت در ورزش و فعالیت های بدنی بود.روش شناسی: روش مورد استفاده در پژوهش حاضر الگوی لاجیت ترتیبی تعمیم یافته بوده است و جهت برآورد ضرایب پارامترهای این الگو از روش حداکثر راست نمایی استفاده شده است. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه جمع آوری شده است که فرآیند توزیع و جمع آوری آن از دو طریق توزیع به کمک فضای مجازی و به صورت حضوری بوده است. حجم نمونه با توجه به برآورد حاصل از فرمول کوکران محاسبه و در نهایت تعداد 373 پرسشنامه مبنای تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل آماری متغیرها و برآورد پارامترهای الگوی لاجیت نیز از نرم افزار STATA16 استفاده شده است.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد مولفه های ترجیح ریسک و ترجیح زمانی بر تغییر رفتار افراد جهت مشارکت در فعالیت بدنی تاثیرگذار می باشند و با افزایش میزان ترجیح ریسک و ترجیح زمانی افراد احتمال حضور آن ها در مراحل بالاتر تغییر رفتار (از مرحله پیش تامل به نگهداری) افزایش می یابد.نتیجه گیری: به طورکلی پژوهش حاضر و یافته های حاصل از آن می تواند یک دیدگاه و رویکرد جدید به متولیان توسعه فعالیت های بدنی و ورزش در جامعه ارائه نماید تا با به کارگیری ابزارهای نوین (مولفه های اقتصاد رفتاری) به اهداف مورد نظر خود جهت گسترش و ترویج فعالیت های بدنی و دستیابی به اهداف سلامت در جامعه دست یابند.