بازار ورزش

مقدمه: هدف از این پژوهش طراحی الگوی رقابت پذیری در صنعت خدمات ورزشی ایران بود.روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران و کارشناس سازمان های خدمات ورزشی، مربیان و متخصصان، صاحبان کسب و کار فعال در خدمات ورزشی بودند که نمونه آماری به صورت هدفمند و دردسترس انتخاب شدند (274 نفر). روایی پرسشنامه محقق ساخته توسط صاحب نظران (14 نفر)، تائید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (97/0) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. برای بررسی برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری از نرم افزار پی.ال.اس استفاده شده است.یافته ها: نتایج نشان داد که اکوسیستم بازار دارای اثر مستقیم، مثبت و معنی داری بر مدیریت بازار (182/0)، ساخت بازار (725/0) و قابلیت بازار (216/0) می باشد. همچنین عامل ساخت بازار نیز اثر مستقیم، مثبت و معنی داری بر قابلیت بازار (660/0)، مدیریت بازار (664/0) و رقابت پذیری بازار (244/0) داشت. علاوه بر این عامل قابلیت بازار اثر مستقیم، مثبت و معنی داری بر رقابت پذیری بازار (366/0) دارد، اما اثر معنی داری بر مدیریت بازار (001/0) نداشت. در نهایت اثر متغیر مدیریت بازار نیز بر رقابت پذیری (173/0) مستقیم، مثبت و معنی داری بود.نتیجه گیری: براساس چارچوب طراحی و تبیین شده در این پژوهش می توان گفت که رقابت پذیری در بازار خدمات ورزشی نیازمند توسعه یافتگی اکوسیستم کسب و کار، چابکی ساختار بازار و قابلیت های کارکردی بازار می باشد اما در نهایت توسط مولفه های مدیریت بازار صورت می گیرد.

مقدمه: هدف این پژوهش طراحی مدل دامپینگ و استراتژی ضد دامپینگ در بازار ورزش ایران بود.روش شناسی: روش آن از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران و کارشناسان تولیدکننده ورزشی، واردکنندگان محصولات ورزشی، اساتید اقتصاد، مدیریت و بازاریابی ورزشی بودند که نمونه آماری (229 نفر) به صورت دردسترس انتخاب شدند. روایی پرسشنامه محقق ساخته توسط صاحب نظران (13 نفر)، تائید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (979/0) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری و با نرم افزار PLS3 و  SPSS24 استفاده شده است.یافته ها : نتایج نشان داد که استراتژی دامپینگ بر نتایج دامپینگ برای کسب و کار (786/0) و پیامدهای دامپینگ در بازار ورزش (545/0)  اثر معنی داری دارد. استراتژی قیمت گذاری، تحولات بازار، صادرات و واردات در بازار، عرضه و تقاضا در بازار و رقابت در بازار نیز به ترتیب (415/0)، (355/0)، (225/0)، (198/0) و (768/0) دارای اثر معنی داری بر ظرفیت بازار برای دامپینگ بود. همچنین عامل شبکه اطلاعات بازار، ظرفیت بازار برای دامپینگ، فرهنگ خرید به ترتیب (158/0)، (564/0) و (699/0) اثر معنی داری بر تمایل به کاربرد دامپینگ داشتند. اثر متغیر تمایل به کاربرد دامپینگ نیز بر استراتژی دامپینگ معنی داری بود (716/0).نتیجه گیری: بنابراین بر پایه این مدل، می توان به ارزیابی ابعاد قیمت شکنی در بازار کالاهای ورزشی پرداخت و همچنین اطلاعات علمی در زمینه اقدامات ضد دامپینگ را که باید سازمان برای جلوگیری از ایجاد قیمت شکنی در بازار کالاهای ورزشی از نظر توسعه مدیریتی انجام دهد، فراهم سازد.

هدف:  هدف از این پژوهش طراحی مفهومی برای تحلیل بازاریابی اخلاقی در صنعت تولیدی ورزش کشور بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع تحقیقات کیفی با رویکرد نظریه داده بنیاد بود. جامعه آماری شامل دو بخش جامعه انسانی (مدیران شرکت ها، اساتید دانشگاه و ...) و جامعه اطلاعاتی (کتاب ها، مقالات، اسناد، صفحات رسانه ای و ...) بود. نمونه گیری به تعداد قابل کفایت بر مبنای رسیدن به اشباع نظری به صورت قضاوتی انجام شد (21 نفر، 44 سند). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای و مصاحبه های اکتشافی نظامند بود. روایی ابزار براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تایید گردید. جهت تحلیل داده ها از روش کدگذاری چندمرحله ای با رویکرد تحلیل ماتریسی و سیستمی استفاده شد.یافته ها: چارچوب پژوهش حاصل از کدگذاری شامل سه سطح بود. کدگذاری مرحله اول براساس ماهیت ساختاری مولفه ها انجام گرفت و شامل جامعه، بازار، مدیریت، تجاری، مصرف و تعامل بود. کدگذاری مرحله دوم براساس نقش بود و شامل محیط، شرکت و مشتری تعیین گردید. کدگذاری سطح سوم نیز براساس ماهیت پارادایمی مولفه ها انجام گرفت و شامل مفروضات و ارزش ها، مسئولیت ها و هنجارها، چالش ها و مسائل، استراتژی ها و راهکارها و نتایج و پیامدهای بازاریابی اخلاقی بود. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش می توان گفت ترویج بازاریابی اخلاقی در صنعت تولیدات ورزشی در سطوح، ابعاد و مراحلی مختلفی قابل انجام است. از این رو با بازنگری ارزش ها و هنجارها بهتر می توان به اتخاذ استراتژی ها، رفع چالش ها و تشخیص ملاحظات پرداخت تا به پیامدهای مطلوب در هر سه حوزه مشتری، شرکت و محیط دست پیدا کرد.

هدف: هدف از این پژوهش ارائه مدلی برای تحلیل سیستم توسعه صنعت ورزش ایران بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه افراد صاحب نظر در زمینه مدیریت و توسعه صنعت ورزش بود (مدیران، اساتید، صاحبان کسب وکار و متخصصان بازار ورزش). نمونه آماری به تعداد قابل کفایت برای نرم افزار اسمارت پی ال اس برآورد شد و با روش قضاوتی نمونه گیری گردید (234 نفر). ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته و مستخرج از فاز کیفی بود. روایی محتوایی ابزار توسط متخصصان (20 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و مدیران صنعت ورزش)، پایایی آن از روش آلفای کرونباخ (88/0) و روایی سازه آن از طریق مدلسازی (شاخص های برازش) ارزیابی و تایید شد. یافته ها: براساس مدل متغیرهای تعیین کننده توسعه صنعت ورزش شامل پنج سطح محیط و اکوسیستم (محیط بین المللی و محیط ملی)، بازیگران و نقش ها (ارکان ورزش و نظام راهبری)، پشتیبانی و ساختار (منابع و فرایندها)، تعامل و مشارکت (سطوح مشارکت ورزش و حوزه های صنعت ورزش) و پیامد (کارکرد و پایداری) به ترتیب در توالی هم به سوی توسعه پایدار قرار دارند. نتایج نشان داد که همه ابعاد متغیرهای اصلی به صورت معنی داری تبیین کننده آن ها هستند و همه روابط ترسیم شده بین این متغیرها معنی دار است.نتیجه گیری: براساس مدل، جریان توسعه صنعت ورزش برپایه حمایت محیط داخلی و خارجی، ایفای نقش ارکان ورزش، قابلیت مدیریت راهبردی، تامین منابع و کارآمدسازی فرایندها، رشد مشارکت در صنعت ورزش و توسعه حوزه ها صورت می گیرد تا به توسعه پایدار ورزش منجر شود.