حامی گری ورزشی

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر نیازهای خود تعریفی طرفداران باشگاه های ورزشی بر قصد خرید آن ها از محصولات و خدمات شرکت های حامی باشگاه بود. روش شناسی: این پژوهش با توجه به هدف، کاربردی و از جنبه روش، توصیفی- پیمایشی است. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه سنجش نیازهای خود تعریفی طرفداران از مطالعه استوکبرگر و همکاران (2009) با 9 سؤال و سنجش نیّات، نگرش و رفتار مصرفی طرفداران برگرفته از مطالعه کو (2009) با 9 سؤال بوده است. روایی پرسشنامه به تأیید سه نفر از اعضای هیأت علمی رشته مدیریت بازاریابی و دو نفر از مدرسان رشته مدیریت ورزشی رسید. برای تأیید پایایی پرسشنامه نیز از ضریب «آلفای کرونباخ» استفاده شد که میزان این ضریب823/0 به دست آمد تأیید گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر، با توجه به ممنوعیت حضور بانوان در مسابقات والیبال لیگ برتر کشور، تمامی مردان طرفدار باشگاه والیبال «پیکان» بودند که پرسشنامه ها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس (آسان) میان 400 نفر از طرفداران توزیع گردید. برای آزمودن فرضیه های تحقیق از تحلیل رگرسیون و همبستگی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد تأمین دو نیاز خود تداومی (احساس شباهت) و خود تمایزی (متمایز بودن) طرفداران از طریق باشگاه ها بر تعلق آن ها به باشگاه تأثیر مثبت دارد و تعلق طرفداران به باشگاه و استفاده شرکت ها از ابزار حامی گری ورزشی بر تصویر برند شرکت حامی گر و قصد خرید آن ها از محصولات و خدمات شرکت های حامی گر تأثیر مثبت و معناداری دارد. نتیجه گیری: باشگاه های ورزشی می توانند با نزدیک کردن خود به مخاطبان ورزشی و افزایش میزان مشابهت شان با آن ها از طریق تقویت ارزش ها و خصوصیات مشترک و همچنین متمایز ساختن خود از سایر باشگاه ها با استفاده از خصوصیات و مزایای خاص سبب افزایش تعلق طرفداران به باشگاه شوند و از سوی دیگر همکاری شرکت های تجاری با باشگاه های پرطرفدار سبب تقویت تصویر برند شرکت و نیت خرید طرفداران از محصولات و خدمات شان شوند.