جغرافیای انرژی

درون ایران فضاهایی وجود دارد که مملو از مکان های انرژی هستند. هیچ مکانی درون فضای کشوری بدون توانمندی و پتانسیل نیست و سطح زمین به مانند درون آن و جملگی کره زمین، منابع و منبع انرژی هستند. شیراز و پهنای گسترده فارس، همواره یادآور گردشگری و حافظ خوانی به شمار رفته اند، به همین خاطر در این مقاله به مکانی از این حوزه وسیع اشاره شده است که جغرافیای انرژی شمرده می شود. جغرافیا به مطالعه و بررسی منابع انرژی و روند تکامل فضاهای جغرافیایی می پردازد. مطالعه طیف درجازدگی تا توسعه فضا، برعهده علوم جغرافیایی به شمار می رود. از این رو مشاهدات نشان می دهند نورآباد فارس جایی که آفتاب در سرزمین پهناور آن غروب نمی کند، منابع انرژی جغرافیایی گوناگونی دارد که در صورت مدیریت درست در وقت کم آبی، خیل جمعیت و غیره می تواند فرمولی برای ثروت اندوزی انسان ساکن در این فضا و توسعه محیط اجتماعی شود. دولت های محلی نورآباد فارس، کارشناس و حرفه ای نبودند و انرژی و منابع را فرآوری و محیط بانی نکردند. با این حال فرصت بازساخت کافی ست تا ظرفیت ها برای نسل های آتی حفظ و پایدار بمانند. نتایج تحقیق نشان می دهد جاذبه های گردشگری، نورآباد فارس را جغرافیای انرژی کرده است که در این میان 32 مکان گردشگری در صورت بسترسازی و اصلاحات گردشگری بنیاد از سوی قلمروداران (حاکمان و کارگزاران و مردم)، میزان گردشگر و سرمایه گذار خارجی بیشتری را در مقیاس استانی، ملی و حتی بین المللی جذب می کند که رشد و توسعه اقتصادی و شرایط زندگی بهتری را برای شهروندان فراهم می-آورد.

جغرافیا به مطالعه و بررسی روند تکامل فضای جغرافیایی می پردازد. طبیعت، همواره پویا و متغیر است اما انسان در قامت یک موجود مداخله گر، این فرایند را مختل کرده است؛ چراکه خود را موجود برتر روی زمین می داند و برای خود حق و حقوقی ویژه قائل است. آیا انسان جزئی از طبیعت است و در جغرافیاست و یا آمده تا سطح کره زمین را آن طور که خود می پسندد طراحی و دیزاین کند و مسلط بودن خود را بر جغرافیا نشان دهد. می توان گفت بشر هم جزئی از طبیعت است و هم بر جغرافیا شده است. به همین خاطر جغرافی دان، هدفش بررسی و مطالعه درجازدگی و توسعه مندی فضاهای جغرافیایی است. منابع انرژی همه جغرافیاست و برنامه ریزی برای حفظ و کاربست این منابع توسط جغرافیدانان صورت می گیرد. این منابع، روندهای تکامل را پشتیبانی می کنند. این طورکه کشورها، مناطق، دولت هایی که ذخایر انرژی را درست استفاده و سازماندهی آینده نگرانه کردند، به روند تکامل طبیعی و انسانی کمک کردند و برعکس فضاهایی که انرژی شان درست مدیریت و بهینه نشد، درجا و برای دیگر نواحی جهان، خطر آفریدند. جغرافیای انرژی یعنی مدیریت هوشمندانه منابع برای انسان کنونی و نسل های آینده، به نحوی که بررسی میزان روشنایی استاندارد برای یک خیابان و توزیع درست روشنایی و خاموشی لازم برای درختان و بوته ها، جملگی کار یک جغرافیدان است. انرژی موجود در روی کره زمین و فراتر، مد نظر علم جغرافیاست؛ چراکه منابع از هرنوعی، سبب بقا و پایداری اجتماعی می شود و درصورت هدررفت آن، فضای جغرافیایی به سمت پژمردگی و میرایی می رود.