شفافیت سازی

سلامت اداری و شفافیت سازمانی، پاسخگویی عمومی از اساسی ترین متغییرها در حوزه مطالعات مدیریت دولتی است که تمامی بخش ها، اعم از بخش دولتی و خصوصی را تحت تأثیر قرار می دهند. یکی از عوامل تهدیدکننده سلامت اداری در ادارات دولتی، فقدان شفافیت سازمانی و پاسخگویی است. دو عامل شفافیت و پاسخگویی سبب افزایش نظارت های مردمی بر رفتارها و تصمیم های کارگزاران بخش دولتی شده و بدین صورت فرصت ارتکاب فساد محدود می شود و اعمال قانونی مسئولین، از لحاظ کیفی نیز به طور مطلوب انجام خواهد شد. از این رو به دلیل اهمیت و نقشی که شفافیت سازمانی و پاسخگویی در ارتقاء سلامت اداری دارد، این پژوهش به بررسی رابطه بین پاسخگویی با شفافیت سازی و سلامت اداری در ادارات دولتی پرداخت این پژوهش یک مطالعه مرور سیستماتیک است که در سال 1402 انجام شد و در طی آن رابطه بین پاسخگویی با شفافیت سازی و سلامت اداری در ادارات شاغل و عوامل مرتبط با آن مشکل مرور شد. به این منظور پایگاه های اطلاعاتی ملی SID، MagIran، civilica و علم نت و پایگاههای اطلاعاتی بین المللی مانند گوگل اسکولار، اسکوپوس، ساینس دایرکت و امرالاد موردبررسی قرار گرفتند؛ که تعداد 50 مقاله از 10 سال پیش تا کنون مورد بررسی قرار گرفت؛ که از بین آنها 20 مقاله مرتبط تر مورد در این پژوهش استفاده واقع شد. نتیجه بررسی این پژوهش ها نشان می دهد پاسخگویی اجتماعی و شفاف سازی در ارتقاء سلامت اداری در ادارات دولتی تاثیر مثبت به سزایی دارد. زمانی که سازمان در قبال تبعات فعالیت های اقتصادی خود شفاف عمل کرده و پاسخگویی مناسبی داشته باشد و بداند که مسائل و تصمیمات اقتصادی سازمان چه تاثیری در جامعه دارد این امر باعث می شود که سازمان در جهت ارتقای سلامت خویش مسیر درستی را طی نماید و باعث شود که ارتقای سلامت اداری فزونی یابند.

هدف: شناسایی و اولویت بندی شاخص های فساد مالی در سازمان های ورزشی کشور با رویکرد تحلیل سلسله مراتبی بود.روش شناسی: روش تحقیق آمیخته اکتشافی (کیفی- کمی) کیفی از نوع مصاحبه آزاد انجام گرفت و کمی با استفاده از مقایسات زوجی در محیط نرم افزاری اکسپرت چویس. جامعه آماری، کلیه اساتید مدیریت ورزشی در سطح کشور بود و به صورت نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند.یافته ها: در مرحله کیفی 9 شاخص استخراج گردید که در مرحله کمی به اولویت بندی آن ها پرداخته شد. یافته ها نشان داد که عدم شفافیت سازی با وزن نسبی 158/0، ضعف قوانین و مقررات 137/0، رسانه 132/0، عدم تفکر سیستمی 129/0، شرط بندی 119/0، دولتی بودن 118/0، عوامل فرهنگی 092/0،  دوپینگ 063/0 و شاخص انحصار طلبی با وزن نسبی 052/0، به عنوان شاخص های فساد مالی در ورزش کشور از دیدگاه خبرگان قرار گرفتند.نتیجه گیری: بطور کلی سازمان های ورزشی باید شفافیت سازی را سرلوحه خود قرار دهند، زیرا این عامل خود سبب کاهش سایر شاخص های فسادزا در سازمان های ورزشی خواهد شد. همچنین اجرای سریع و روشن قوانین و مقررات نسبت به افراد یا سازمان خاطی کاهش فساد را در پی خواهد داشت. در این رابطه رسانه نقش کلیدی دارد و باید برای جلوگیری از فساد شخصی و فساد سازمان یافته به رسالت خود یعنی اطلاع رسانی و آگاهی دقیق دست بزند.