زوج های شاغل

‎ حضور زنان متاهل در بازار کار و دانشگاه ها فرصت ها و چالش هایی را پیش روی آنها قرار داده است. هدف مقاله ‏حاضر بررسی تحلیلی مبتنی بر مصاحبه هایی است که در پاییز ‏‎1387‎‏ با بیست زن متاهل شاغل در خانواده های دو ‏شغلی ساکن تهران انجام شد. نویسنده بر اساس یافته های این پژوهش به مشاوران و روان درمانگرانی که با زنان و ‏زوج های شاغل سر و کار دارند، پیشنهاد می کند تا از رویکرد بوم شناختی با تعریفی گسترده تر استفاده کنند و فرد ‏را فراتر از خود، خانواده و سیستم هایی که او را در برگرفته اند مورد مطالعه قرار دهند. این رویکرد جامع و یکپارچه اثر ‏محیط های طبیعی، انسانی و اجتماعی و بافت فرهنگی زنان شاغل و همچنین تعاملات آنها با محیط پیرامونشان را ‏بررسی می کند. در این رویکرد عواملی نظیر شیوه زندگی در کلان شهری چون تهران و مشکلات آن مانند آلودگی هوا ‏و ترافیک و نیز هویت قومی، تنوع فرهنگی و نیز اکوسیستم پیرامونی مورد توجه قرار می گیرد. پژوهش حاضر نه تنها ‏به متخصصان یاری دهنده کمک می کند تا مشاوره بخصوص مشاوره شغلی با زنان و زوج های شاغل را به صورت ‏موثرتری انجام دهند، بلکه تصمیم گیرندگان جامعه، مسوولان ادارات و بنگاه های کوچک و بزرگ را با چالش های پیش ‏روی زنان شاغل آشنا می کند تا در جهت تصویب قوانین و آیین نامه های مناسب، و با ایجاد تسهیلات و بهبود شرایط ‏کار به حضور فعال و موثر زنان در اجتماع کمک کنند.‏ ‎ ‎

این پژوهش با هدف بررسی رابطه اعتماد در روابط بین فردی و تاب آوری خانواده با رضایت زناشویی اجرا شد. پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوج هایی که یکی از آنها در شهرداری شهر تهران شاغل بوده و حداقل یک سال از ازدواج آنها گذشته است. که از میان آنها 381 زن و مرد به شیوه نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب و با پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ، پرسشنامه اعتماد در روابط بین فردی و مقیاس تاب آوری خانواده مورد آزمون قرار گرفتند. داده ها از طریق آمار توصیفی (شاخص های گرایش به مرکز و شاخص های پراکندگی) و آمار استنباطی (رگرسیون چند گانه) و از طریق نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که اعتماد در روابط بین فردی و تاب آوری خانواده با رضایت زناشویی همبستگی مثبت و معناداری دارند (01/0p <). سازه های حل تعارض و رضایت زناشویی می توانند تغییرات مربوط به تاب آوری خانواده را در سطح آلفای 01/0 پیش بینی کنند. و این دو متغیر به ترتیب 478/0 و 384/0 درصد از تغییرات تاب آوری خانواده را تبیین می کنند. و سازه های ارتباطات و رضایت زناشویی می توانند تغییرات مربوط به اعتماد در روابط بین فردی را در سطح آلفای 01/0 پیش بینی کنند. و این دو متغیر به ترتیب 329/0 و 453/0 درصد از تغییرات اعتماد در روابط بین فردی را تبیین می کنند. نتایج پژوهش اهمیت اعتماد در روابط بین فردی و تاب آوری خانواده بر رضایت مندی زناشویی را آشکار ساخت.

هدف: هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی ایماگوتراپی و زوج درمانی شناختی-رفتاری بر رضایت جنسی و خودپنداره جنسی در زوج های شاغل بود. روش شناسی: این پژوهش به صورت آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل و پیگیری انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی زوج های شاغل فرهنگی در تویسرکان واقع در استان همدان در سال های 2021-2022 بود. تعداد 40 نفر از این جامعه به صورت تصادفی انتخاب و به چهار گروه (دو گروه آزمایش و دو گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه های آزمایش هرکدام به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش ایماگوتراپی و زوج درمانی شناختی-رفتاری قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه رضایت جنسی لارسون (1998) و پرسشنامه خودپنداره بک (1978) استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر چندمتغیره تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو روش ایماگوتراپی و زوج درمانی شناختی-رفتاری تأثیر معنی داری بر رضایت جنسی و خودپنداره جنسی زوج های شاغل داشتند (05/0>p). با این حال، ایماگوتراپی نسبت به زوج درمانی شناختی-رفتاری در بهبود رضایت جنسی مؤثرتر بود، در حالی که زوج درمانی شناختی-رفتاری در بهبود خودپنداره جنسی نتایج بهتری داشت. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هر دو رویکرد ایماگوتراپی و زوج درمانی شناختی-رفتاری می توانند به عنوان مداخلات مؤثر برای بهبود رضایت جنسی و خودپنداره جنسی در زوج های شاغل مورد استفاده قرار گیرند. با این حال، انتخاب رویکرد درمانی باید با توجه به نیازهای خاص هر زوج انجام شود.