عوامل قانونی

بررسی عوامل نهادی، یکی از روش های استراتژیک بهرهمندی از فرصتهای کارآفرینی صنعت گردشگری ورزشی میباشد. هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل نهادی موثر بر بهره برداری از فرصت های کارآفرینی در صنعت گردشگری با محوریت گردشگری ورزشی ایران می باشد.تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نوع پژوهش های کیفی می باشد که از روش سیستماتیک داده بنیاد و رویکرد گلیزری برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده شد.مصاحبه روش اصلی جمع آوری اطلاعات در این پژوهش بود که به صورت هدفمند با 25 نفر از صاحب-نظران، مصاحبه شد. سوالات مصاحبه پیرامون ابعاد تنظیمی قانونی اداری، هنجاری فرهنگی، شناختی آموزشی و هدایت گر حمایتی که بر روی بهره برداری از فرصت های کارآفرینی موثر هستند، تنظیم گردید. همزمان با جمع آوری داده ها و انجام مصاحبه ها، کار تحلیل داد ه ها نیز انجام گرفت. بر اساس نتایج پژوهش در نهایت 74 شاخص از عوامل موثر بر بهره برداری از فرصت های کارآفرینی گردشگری ورزشی در ایران شناسایی شدند که پس انجام مراحل کدگذاری این شاخص ها در 11 عامل محوری طبقه بندی شدند که از این میان 4 بعد نهایی پدید آمد. با توجه به یافته های تحقیق می توان نتیجه گرفت که برای بهره برداری از فرصت های کارآفرینی در صنعت گردشگری ورزشی باید از عوامل نهادی شناسایی شده با همگرایی بیشتری استفاده نمود.

عملکرد حرفه ای راهنمایان، عامل کلیدی موفقیت تجربیه گردشگری است؛ لذا، بهبود عملکرد راهنمایان، یکی از دغدغه های سازمان های گردشگری محسوب می گردد که آنها می توانند با شناسایی عوامل مؤثر بر بهبود عملکرد، توجه ویژه ای به آن عوامل مبذول نموده و در نتیجه عملکرد راهنمایان گردشگری را ارتقا دهند. پژوهش پیش رو، با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر بهبود عملکرد راهنمایان گردشگری شهر تهران انجام پذیرفت. نوع پژوهش حاضر براساس هدف، کاربردی بوده و ماهیت توصیفی دارد. با توجه به نوع داده های گردآوری شده و دیدگاه استقرایی-قیاسی مورداستفاده، رویکرد پژوهش، ترکیبی (کیفی-کمی) محسوب می گردد. جامعیه آماری، شامل خبرگان در حوزیه راهنمایی گردشگری در انجمن صنفی راهنمایان تور شهر تهران می گردد که 15 نفر خبره شناسایی و با توجه به تعداد کم آنها به صورت سرشماری برگزیده شده اند. با استفاده از ادبیات پژوهش و نظرات خبرگان، 15 عامل مؤثر بر بهبود عملکرد راهنمایان گردشگری شناسایی شدند. عوامل شناسایی شده، در قالب پرسش نامیه سلسله مراتبی تدوین گردیدند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها، تکنیک سلسله مراتبی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان می دهند که عوامل سازمانی به مثابیه مهم ترین عوامل اصلی، آموزش به عنوان مهم ترین عامل سازمانی، رضایت شغلی به منزلیه مهم ترین عامل فردی و عوامل قانونی به عنوان مهم ترین عوامل محیطی مؤثر بر بهبود عملکرد راهنمایان گردشگری شهر تهران تلقی گردیدند. در پی شناسایی عوامل براساس دیدگاهی یکپارچه و با اولویت بندی انجام شده، عوامل دارای اهمیت و اولویت بیشتری آشکار شدند که برای بهبود عملکرد راهنمایان، مورد توجه ویژه ای قرار خواهند گرفت.