عزت نفس

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی و عزت نفس در رابطه بین سبک های تفکر و اضطراب امتحان دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش همبستگی بود. تمامی دانش آموزان دختر پایه یازدهم دوره متوسطه دوم تبریز که در سال تحصیلی 99-1398 به تحصیل مشغول بودند، جامعه آماری پژوهش حاضر را تشکیل دادند. نمونه مورد مطالعه 430 دانش آموز بود که به روش خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های اضطراب امتحان ابولقاسمی و همکاران (1388)، خودکارآمدی تحصیلی میجلی و همکاران (2000)، سبک تفکر استرنبرگ و واگنر (1992) و مقیاس عزت نفس روزنبرگ (1965) بودند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد روابط مستقیم روابط مستقیم خودکارآمدی، عزت نفس و سبک تفکر آزاداندیش، اجرایی، برون نگر و جزئی نگر بر اضطراب امتحان دانش آموزان معنادار است (05 / 0>P). سبک های تفکر تفکر اجرایی، آزاداندیش، برون نگر و کلی نگر با میانجی گری خودکارآمدی تحصیلی، بر اضطراب امتحان دانش آموزان اثر غیر مستقیم دارند (05 / 0>P). سبک تفکر اجرایی، جزئی نگر، قانون گذار و کلی نگر با میانجی گری عزت نفس، بر اضطراب امتحان دانش آموزان اثر غیر مستقیم دارند (05 / 0>P). مدل پژوهش دارای برازش بوده و تأیید شد. نتایج پژوهش روابط مستقیم و غیر مستقیم خودکارآمدی تحصیلی، عزت نفس و سبک های تفکر را با اضطراب امتحان دانش آموزان تأیید کرد. بر اساس نتایج پژوهش حاضر معلمان و مشاوران مدارس می توانند با ارتقای خودکارآمدی تحصیلی و تقویت سبک های تفکر انتزاعی، عینی اضطراب امتحان دانش آموزان را کاهش دهند.

پژوهش حاضر با هدف مدل یابی پیش بینی رفتار خوردن بر اساس اضطراب با میانجیگری عزت نفس در دختران نوجوان انجام شده و از نوع پژوهشهای بنیادی- کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش شامل همۀ دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بود که از میان آنها تعداد 461 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شده است. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های عزت نفس کوپراسمیت (1967)، رفتار خوردن داچ (1986) و اضطرب اسپیلبرگ (1983)استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش و ارائه مدل پژوهش از نرم افزار لیزرل با روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته های این پژوهش نشان داد که اضطراب به طور مستقیم(0/48=β) و غیرمستقیم(0/36=β) بر عزت نفس و به طور مستقیم(0/41=β) بر کاهش رفتار خوردن ناسالم در دانش آموزان تأثیر می گذارد. بررسی معناداری مدل پژوهش با استفاده از شاخصهای برازش خروجی لیزرل نشان داد که میزان شاخصها بالاتر از 0/9 است که مدل را تأیید می کند(0/05 > p ؛ 3 ≤ t). با توجه به نتایج به دست آمده، می توان گفت، عزت نفس نقشی واسطه ای میان رابطۀ اضطراب با رفتار خوردن ناسالم دارد، به طوری که با افزایش اضطراب، میزان عزت نفس در ابعاد مختلف کاهش و در نتیجه رفتار خوردن ناسالم افزایش می یابد.

هدف پژوهش حاضر، استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی برای بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس کوتاه تقلب تحصیلی آنلاین (OACS-BF): یک مطالعه در دوران شیوع کرونا ویروس (کووید-19) بود. این مطالعه از نوع کّمی و تحلیل عاملی اکتشافی است. 400 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس (آنلاین) انتخاب شدند و مقیاس کوتاه تقلب تحصیلی آنلاین (OACS-BF) محقق ساخته (1399)، مقیاس استقامت تحصیلی (AGS) کلارک و مالکی (2019) و مقیاس عزت نفس (RSEs) روزنبرگ (1989) را تکمیل کردند. همچنین تحلیل داده ها با استفاده از روش همسانی درونی، روایی همگرا، افتراقی و ساختار عاملی اکتشافی انجام شد. نرم افزار SPSS و AMOS نسخه 24 برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی دو عامل «تقلب گروهی آنلاین» و «تقلب فردی آنلاین» را نشان داد که درمجموع 197/67 از واریانس مقیاس تقلب تحصیلی آنلاین را تبیین کردند. همچنین، نتایج نشان داد که دامنۀ ضرایب آلفا برای دو عامل مقیاس از 0/75 تا 0/76 و ضریب آلفای کل مقیاس 0/80 و ضریب همبستگی آن با استقامت تحصیلی (0/604- =r و 0/01>P)، عزت نفس مثبت (0/543- =r و 0/01>P) و عزت نفس منفی (0/624 =r و 0/01>P) به دست آمد که نشان دهنده روایی همگرا و افتراقی مقیاس تقلب تحصیلی آنلاین است. با توجه به روایی و پایایی مطلوب این مقیاس، می توان ازآن جهت سنجش تقلب تحصیلی آنلاین در بین جامعۀ دانشجویان و دانش آموزان استفاده کرد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تمایز دانشجویان به دو گروه دارای اضطراب دفاع از پایان نامه تحصیلی پایین و بالا بر اساس استقامت تحصیلی و عزت نفس: تحلیل تشخیصی همزمان بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترا در سال 1400 بودند. 50 نفر از این افراد بر اساس به شیوه نمونه گیری دسترس (روش آنلاین) انتخاب شدند به مقیاس کوتاه اضطراب پایان نامه (ATS-BF) ویسی و همکاران (1399)، مقیاس استقامت تحصیلی (AGS) کلارک و مالکی (2019) و مقیاس عزت نفس (RSEs) روزنبرگ (1989) پاسخ دادند. از بین آنها به این منظور تعداد 390 نفر دارای اضطراب دفاع بالا و 110 نفر دارای اضطراب دفاع پایین انتخاب شدند و داده های پژوهش به کمک نرم افزار آماری SPSS نسخه 24 و با استفاده از روش تابع تشخیص (ممیزی) تحلیل شد. نتایج نشان داد که با کمک استقامت تحصیلی و عزت نفس می توان اضطراب دفاع از پایان نامه تحصیلی را پیش بینی کرد و تحلیل ممیزی توانست با 75/4 درصد پیش بینی صحیح افراد را به دو گروه دارای اضطراب دفاع پایین و بالا طبقه بندی نماید. می توان نتیجه گیری کرد عواملی همچون استقامت تحصیلی و عزت نفس بر اضطراب دفاع از پایان نامه تحصیلی تاثیرگذار است. پیشنهاد می شود درمانگران در ارائه راهکارهای کاهش دهنده اضطراب دفاع از پایان نامه تحصیلی در دانشجویان به این عوامل توجه بیش تری مبذول نمایند.

با شروع انقلاب صنعتی، نقش های سنتی زنان تا حدودی دگرگون شد، به گونه ای که به جای کار صرفاً خانگی، بخش عمده ای از زندگی آن ها صرف فعالیت های بیرون از خانه گشت. مهم ترین مسئله ای که برای زنان شاغل امروز وجود دارد، چگونگی ایفای نقش های سنتی و هماهنگی این نقش ها با نقشی است که مسئولیت های اجتماعی و اقتصادی زنان در دنیای امروز ایجاب می کند. حل مشکلات زنان شاغل ادارات نیازمند تصحیح نگرش سنتی نسبت به زنان بر اساس دیدگاه الهی و انسانی بر مبنای عدالت اجتماعی است. به نظر می رسد عزت نفس و خودپنداره، از عوامل مهم و مؤثر در ارتباط با رویارویی زنان با مشکلات شغلی و توانایی در برقراری هماهنگی وظایف مربوط به کار و خانواده است. پژوهش حاضر باهدف کلی مقایسه میانگین های عزت نفس و خودپنداره در زنان شاغل و غیر شاغل انجام شده است. نمونه موردمطالعه برابر با 60 نفر در نظر گرفته شد. تعداد زنان شاغل 30 نفر و تعداد زنان غیر شاغل نیز 30 نفر در نظر گرفته شد. ابزار پژوهش شامل: پرسشنامه عزت نفس آیزنگ و پرسشنامه خودپنداره بک است. برای تحلیل داده های حاصل از پرسشنامه ها از آزمون t مربوط به 2 گروه مستقل استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که: بین زنان شاغل و غیر شاغل در عزت نفس تفاوت وجود داشت، لذا فرضیه اول تائید شد؛ یعنی زنان شاغل به دلیل حضور در اجتماع و کسب درآمد، می توانند از عزت نفس بالاتری نسبت به زنان خانه دار برخوردار باشند؛ اما در ارتباط با فرضیه دوم بین دو گروه زنان شاغل و غیر شاغل در خودپنداره تفاوت معناداری وجود نداشت. لذا فرضیه دوم تائید نشد؛ یعنی خودپنداره در همه ی افراد اعم از افراد با موقعیت اقتصادی، اجتماعی و... بالا یا موقعیت های پایین می تواند وجود داشته باشد.

زمینه و هدف: خیانت در ازدواج عامل بزرگ عدم رضایت زناشویی و همچنین زمینه ی اصلی بروز تعارض ها و ناسازگاری های زناشویی و جنسی است، بنابراین؛ هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی آموزش گذشت مبتنی بر مذهب و درمان بافت نگر انصاف محور بر بهبود عزت نفس و همدلی زنان خیانت دیده شهرستان اهواز بود. مواد و روش ها: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه با گمارش تصادفی بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی زنان متأهل خیانت دیده ی مراجعه کننده به مراکز مشاوره بین الملل و راه کمال شهرستان اهواز بود که از این میان 45 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی و برابر به گروه آموزش گذشت مبتنی بر مذهب (آزمایش اول)، گروه درمان بافت نگر انصاف محور (آزمایش 2) و گروه گواه گماشته شدند. آزمودنی ها به مقیاس عزت نفس روزنبرگ (1965) و مقیاس صفات همدلی بتسون (بتسون و همکاران، 1983) پاسخ دادند. هر گروه آزمایش براساس دستورالعمل مربوطه ی خود، تعداد جلسات آموزش مرتبط را دریافت کرد درحالی که گروه گواه در این مدت هیچ مداخله ای را دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA)، آزمون تعقیبی بونفرنی و نسخه ی 26 نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: نتایج آزمون تعقیبی بونفرنی نشان داد که آموزش گذشت مبتنی بر مذهب و درمان بافت نگر انصاف محور باعث افزایش عزت نفس (001/0 > p) و همدلی (001/0 > p) زنان خیانت دیده نسبت به گروه کنترل می شوند. بااین حال، تفاوت معناداری بین دو روش در افزایش عزت نفس (415/0 = p) و همدلی (114/0 = p) زنان خیانت دیده وجود نداشت نتیجه گیری: براساس نتایج، می توان گفت که برای کمک به افزایش عزت نفس و همدلی زنان خیانت دیده نسبت به همسرانشان از هر یک از روش های آموزش گذشت مبتنی بر مذهب یا درمان بافت نگر انصاف محور به طور موفقیت آمیزی استفاده نمود.

با اهمیت آموزه توحید در اندیشه اسلامی، ارجمندی توکل نیز در امتداد آن مطرح می شود. از بین حکمای اسلامی، صدرالمتألهین در نگاهی هماهنگ با وحی، سرشت و درجات توکل را به دقت مطالعه کرده است. با توجه به اینکه گاه درباره چگونگی اجتماع توکل (اعتماد به خدا) با مفهوم روان شناختی اعتمادبه نفس در زیست مؤمنانه، سؤال می شود، در این تحقیق کوشیده شده است تا در روی آوردی توصیفی تحلیلی به آرای ملاصدرا درباره توکل و با بهره مندی از تکنیک ها و ابزارهای موجود در روش های تحلیل اسنادی، به این مهم پاسخ داده شود و در پرتو آن با بازسازی مفهوم اعتمادبه نفس، ابعاد توکل را نیز نمایان تر سازد؛ بنابراین، پرسش اصلی این نوشتار آن است که مختصات توکل در اندیشه ملاصدرا چیست و نسبت آن با مفهوم روان شناختی اعتمادبه نفس کدام است. یافته های پژوهش نشان می دهند با نظر به اندیشه های ملاصدرا، اعتمادبه نفس را باید با مراتب نازل و متوسط توکل اجتماع پذیر و با مرتبه عالی توکل اجتماع ناپذیر دانست. تبیین درجات توکل، نسبت توکل با کار و تلاش و نیز نسبتش با نظام سبب مسببی، از نتایج دیگر این تحقیق به شمار می رود.  

زمینه و هدف: پژوهش های زیادی درباره ارتباط سبک های فرزندپروری و عزت نفس انجام شده است، اما نقش کمالگرایی به عنوان میانجی در پیش بینی عزت نفس مورد غفلت واقع شده است؛ لذا هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی کمالگرایی در پیش بینی عزت نفس بر اساس سبک های فرزندپروری در دانشجویان دختر انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری دانشجویان دختر دانشگاه آزاد تنکابن بود که 123 دانشجوی دختر دانشگاه به روش در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های سبک فرزندپروری بامیرند (1972) و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (1967) و پرسشنامه کمال گرایی هیل (2004) پاسخ دادند. و برای تحلیل داده ها از رویکرد معادلات ساختاری با نرم افزارهای SPSS 26 و PLS 3 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد، مدل ساختاری شیوه های والدگری ادراک شده با عزت نفس از طریق میانجیگری کمال گرایی در دانشجویان برازش داشت. نتایج نشان داد تمامی مسیرها به غیر از مسیرهای آزادمنشانه و مستبدانه به عزت نفس و مسیر مقتدرانه به کمالگرایی منفی در دانشجویان معنادار بودند. همچنین اثر غیرمستقیم سبک های فرزند پروری آزادمنشانه و مستبدانه بر عزت نفس از طریق کمالگرایی منفی به ترتیب برابر 223/0- و 207/0- ، اثر غیر مستقیم سبک های فرزندپروری آزادمنشانه، مستبدانه و مقتدرانه بر عزت نفس از طریق کمالگرایی مثبت به ترتیب برابر 205/0- ، 204/0- و 261/0 به دست آمد که از لحاظ آماری معنادار بودند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان از طریق کمالگرایی و سبک های فرزندپروری عزت نفس فرد را پیش بینی کرد.

زندگی روزمره اجتماعی انسان ها همواره در مسیری مستقیم و مطابق با انتظارات افراد جامعه از یکدیگر پیش نمی رود. یکی از نمودهای فراز و نشیب در این زندگی روزمره، پدیده دروغگویی است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی دروغگویی در زندگی روزمره اجتماعی و عوامل روان شناختی و اجتماعی مؤثر بر آن در بین شهروندان 18 تا 65 سال شهر یاسوج است. پژوهش حاضر به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری را شهروندان 18 تا 65 سال شهر یاسوج در سال 1400 تشکیل می دهند که تعداد 365 نفر به عنوان نمونه آماری به دست آمد. شیوه نمونه گیری، خوشه ا ی تصادفی چند مرحله ای بود. برای سنجش اعتبار ابزار تحقیق از اعتبار صوری و برای سنجش پایایی، از همسانی درونی به روش ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج نشان داد هرچه میزان احساس امنیت اجتماعی افزایش پیدا می کند، میزان دروغگویی کمتر می شود. بین دو متغیر عزت نفس و میزان دروغگویی در بین شهروندان شهر یاسوج رابطه معکوس و معناداری وجود داشت. به علاوه اینکه با استفاده از تحلیل مسیر، مشخص شد احساس امنیت اجتماعی ازطریق عزت نفس نیز با دروغگویی رابطه معناداری دارد. همچنین هرچه میزان مواجهه با دروغ در دوران کودکی بیشتر باشد، میزان دروغگویی نیز بیشتر می شود. بین متغیرهای باورهای دینی، سن و میزان دروغگویی در بین شهروندان شهر یاسوج رابطه معکوس و معناداری وجود داشت؛ اما بین دروغگویی برحسب متغیرهای جنسیت و تحصیلات پاسخگویان تفاوت معنی داری وجود نداشت و میانگین دروغگویی در افراد مجرد بیشتر از متأهلین نشان داده شد. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد متغیرهای امنیت اجتماعی، مواجهه با دروغ، باورهای دینی و عزت نفس به طور هم زمان توانستند 5/32درصد از متغیر وابسته را تبیین کنند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر عزت نفس بر پیشرفت تحصیلی با نقش میانجی هوش هیجانی در بین دانش آموزان دیر آموز شهر سقز انجام شده است. روش مورد استفاده در پژوهش حاضر از نوع توصیفی و به روش همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دیرآموز شهر سقز بودند که از بین آنها نمونه ای به حجم 318 دانش آموز دیرآموز به روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش برای بررسی متغیرهای پژوهش پرسشنامه های، عزت نفس، پیشرفت تحصیلی و هوش هیجانی، بودند. داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم افزار Smart PlS مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که هوش هیجانی نقش میانجی تأثیر معنی دار مؤلفه های عزت نفس بر پیشرفت تحصیلی را ایفا می کند و عزت نفس اجتماعی، خانوادگی، تحصیلی از مؤلفه های عزت نفس و مؤلفه های هوش هیجانی(خودانگیزی، خودکنترلی، خودآگاهی، هشیاری اجتماعی و مهارت های اجتماعی) باعث بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دیرآموز می شوند و تأثیر معنی داری خواهند داشت.

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین معلم - کودک با عزت نفس، عملکرد تحصیلی و خلاقیت شناختی کودک انجام گرفت. طرح تحقیق حاضر از نظر هدف بنیادی و از نظر روش از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه اماری این پژوهش دانش آموزان دختر پایه چهارم و پنجم ابتدایی ناحیه 5 تبریز در سال تحصیلی 1400-1401 به تعداد 3184 نفر می باشد. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد لذا طبق روش نمونه گیری تصادفی ساده 341 نفر از بین آنها انتخاب گردید. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد رفتار تعاملی معلم(QTI)، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت و پرسشنامه خلاقیت شناختی عابدی بود. با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان روابط بین متغیرها مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد رابطه معلم و کودک با عزت نفس (86/0)، عملکرد تحصیلی (625/0 =r) و خلاقیت شناختی کودکان رابطه دارد (673 =r). 9/88 درصد از واریانس عزت نفس توسط رابطه معلم و کودک ، 5/40 درصد از واریانس عملکرد تحصیلی توسط رابطه معلم و کودک و 3/52 درصد از واریانس خلاقیت شناختی توسط رابطه معلم و کودک تبیین شد و با توجه به نتایج جدول پیش بین رابطه معلم و کودک با عزت نفس (79/6 =t و 01/0>p) ، عملکرد تحصیلی (07/5 =t و 01/0>p) و خلاقیت شناختی کودکان (01/3 =t و 01/0>p) معنادار می باشند.

این پژوهش با هدف بررسی ادراک از محیط کلاس با عزت نفس، عملکرد تحصیلی و خلاقیت شناختی کودک انجام گرفت. طرح تحقیق حاضر از نظر هدف بنیادی و از نظر روش از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه اماری این پژوهش دانش آموزان دختر پایه چهارم و پنجم ابتدایی ناحیه 5 تبریز در سال تحصیلی 1400-1401 به تعداد 3184 نفر می باشد. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد لذا طبق روش نمونه گیری تصادفی ساده 341 نفر از بین آنها انتخاب گردید. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ادراک کودک از محیط کلاس (OCDQ-RS)، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت و پرسشنامه خلاقیت شناختی عابدی بود. با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان روابط بین متغیرها مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد بین ادراک کودک از محیط کلاس با عزت نفس (93/0)، عملکرد تحصیلی (60/0 =r) و خلاقیت شناختی کودکان رابطه وجود دارد (71/0 =r). 9/88 درصد از واریانس عزت نفس توسط ادراک کودک از محیط کلاس، 5/40 درصد از واریانس عملکردتحصیلی توسط ادراک کودک از محیط کلاس و 3/52 درصد از واریانس خلاقیت شناختی توسط ادراک کودک از محیط کلاس تبیین شد و با توجه به نتایج جدول پیش بین ادراک از محیط کلاس با عزت نفس (37/20 =t و 01/0>p) ، عملکرد تحصیلی (90/2 =t و 01/0>p) و خلاقیت شناختی کودکان (06/7 =t و 01/0>p) معنادار می باشند

نظریه اصلی نمایش درمانی که توسط مورنو در سال 1921 ارائه شد، توسط چندین نویسنده در سه دهه گذشته تعدیل و بازتفسیر شده است که در مقاله مروری کوتاه ارائه شده به بررسی اثرات مثبت تکنیک نمایش درمانی بر افزایش عزت نفس و کاهش اضطراب در دهه اخیر پرداخته شده است. تاکید مقالات عنوان شده بر اجرای پروتکل نمایش درمانی بر افراد مختلف و نتایج حاصل از آن نشان دهنده موثر بودن این درمان گروهی، غیر دارویی و بازی محور است. بنابراین می توان از این تکنیک درمانی جهت همراهی بیش تر و عدم ریزش مراجعین در اتاق درمان استفاده کرد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر امیددرمانی بر میزان سرمایه روانشناختی و عزت نفس بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. روش این پژوهش، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است. نمونه شامل 30 نفر از زنان بیمار مبتلا به سرطان شهرستان مشهد بود. از این تعداد، 15 نفر برای گروه آزمایش و 15 نفر برای گروه کنترل به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه های عزت نفس روزنبرگ (۱۹۶۵) و پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز (۲۰۰۷) استفاده گردید و مداخله امید درمانی به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای در گروه آزمایش انجام گردید. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS23 و آزمون تحلیل کواریانس مورد تحلیل قرارگرفت. یافته ها نشان داد که بین میانگین نمره های پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت، به نحوی که امیددرمانی گروهی موجب افزایش عزت نفس و سلامت روانشناختی( و مؤلفه های آن) گروه آزمایش شده است. پس میتوان نتیجه گرفت که امید درمانی به شیوه گروهی باعث افزایش عزت نفس و سلامت روانشناختی( و مؤلفه های آن) می شود. .

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه عزت نفس با سازگاری اجتماعی دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی اجرا گردید. این پژوهش از نوع کاربردی است که با طرح پژوهشی همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر چالوس که در مراکز آموزشی شهر چالوس در سال تحصیلی 1397-1398مشغول به تحصیل بوده اند. که ازتعداد856 نفر دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 150 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش سیاهه آزمون شخصیت کالیفرنیا (1939) و سیاهه عزت نفس آیزنک(1967) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون به کمک نرم افزار spss انجام گردید. نتایج نشان داد که بین عزت نفس با سازگاری اجتماعی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه ای خود شفقت ورزی در رابطه بین تعهد اجتماعی و عزت نفس با سازگاری شغلی انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. 480 نفر از کارکنان زن و مرد شاغل در اداره آموزش و پرورش منطقه 19 شهر تهران در سال 1399- 1398 به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسش نامه های خودشفقت ورزی نف (2003)، تعهد اجتماعی کارول (1991)، عزت نفس روزنبرگ (1989) و سازگاری شغلی دیویس و لافتکوویس (1984) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از الگویابی معادلات ساختاری و در نرم افزار AMOS-24 انجام شد. نتایج نشان داد که تعهد اجتماعی دارای اثر مثبت مستقیم و معنی دار بر سازگاری شغلی است (01/0P<)، و خود شفقت ورزی نیز بر سازگاری شغلی اثر مستقیم و معنی دار دارد (01/0P<). هم چنین، اثر غیر مستقیم تعهد اجتماعی و عزت نفس بر سازگاری شغلی با واسطه خودشفقت ورزی معنی دار بود (01/0P<). با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود خود شفقت ورزی به عنوان یک برنامه آموزشی مورد توجه مشاوران و روان شناسان مدرسه قرار گیرد.

مقدمه: کتاب درمانی روشی مکمل جهت پیشگیری، درمان و ارتقای رفتارهاست که با همکاری کتابداران وروانشناسان یا پزشکان اجرا می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیرکتاب درمانی گروهی بر عزت نفس دانشجویان دختر ساکن خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1392 است. روش کار: نیمه تجربی مداخله ای- کاربردی است که به صورت طرح دو گروهی با پیش آزمون- پس آزمون انجام شد. جامعه پژوهش5160دانشجوی دختر ساکن خوابگاه بودند که 64 نفر از آنان به صورت تصادفی در دوگروه شاهد و آزمون قرار گرفتند (هر گروه 32 نفر). داده ها از طریق پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت در دو نوبت گردآوری شد. برای گروه آزمون هشت جلسه کتاب درمانی برگزار شد، اما برای گروه شاهد مداخله ای صورت نگرفت. بعد از دو ماه آموزش و یک ماه دوره آیش جهت تأثیرگذاری، هر دو گروه دوباره ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و توزیع فراوانی) و استنباطی (t مستقل و t زوجی و من ویتنی) در نرم افزار SPSS20 تحلیل شدند. یافته ها: کتاب درمانی گروهی بر عزت نقس کلی و مقیاس های عمومی، خانوادگی و تحصیلی آن در گروه آزمون تأثیر مثبتو معنی داری داشت اما بر بعد اجتماعی عزت نفس تأثیری نداشت. همچنین تفاوت میانگین نمرات گروه آزمون و شاهد پس از مداخله معنادار بود. نتیجه گیری: کتاب درمانی گروهی می تواند باعث افزایش سطح عزت نفس دانشجویان دختر شود. با اجرای مفید آن می توان به اهداف مختلف پیشگیری و ارتقای سلامت روان دست یافت. پیشنهاد می شود این روش به دلیل سادگی، ارزانی و دسترس پذیری جهت بهبود سایر معضلات روانشناختی به کار گرفته شود.

ه دف پژوهش حاضر بررسی نقش منبع کنترل درونی، تحمل ابهام، عزت نفس، خودکارآمدی، خودشکوفایی، خطرپذیری و نوآوری به عنوان پیش بین های موفقیت و شکست مدیران واحدهای تولیدی در کارآفرینی بود. نمونه ی این پژوهش شامل190 مدیر (105 مدیر موفق و 85 مدیر ناموفق از نظر کارآفرینی) بود، که به صورت تصادفی از واحدهای تولیدی استان های مرکزی و اردبیل انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس منبع کنترل درونی، مقیاس تحمل ابهام، مقیاس خودکارآمدی، مقیاس خودشکوفایی، مقیاس عزت نفس و پرسشنامه شخصیتی استفاده شده است. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل ممیز استفاده شد. نتیجه های به دست آمده از معادله تابع ممیز، فرضیه ی پژوهش را تأیید کرد و یافته ها نشان دادند که مدیران موفق و ناموفق در کارآفرینی را می توان از روی متغیرهای شخصیتی پیش بینی کرد. نتیجه های به دست آمده و مدل ارایه شده توسط این پژوهش مورد بحث قرار خواهد گرفت.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه عزت نفس، انگیزه موفقیت و اضطراب کلاس زبان خارجی با عملکرد دانشجویان در درس زبان انگلیسی بود. 198 دانشجوی مقطع کارشناسی رشته روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز در این تحقیق به عنوان نمونه تحقیق شرکت کردند. در این تحقیق چهار پرسشنامه شامل پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت، پرسشنامه انگیزه موفقیت، پرسشنامه اضطراب کلاس زبان خارجی،و پرسشنامه انگیزش تحصیلی مورد استفاده قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی ساده و رگرسیون چندگانه به منظور تبین روابط بین متغیرها استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان داد که بین عزت نفس و عملکرد در زبان خارجی دانشجویان رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. همچنین بین انگیزه موفقیت و عملکرد در زبان خارجی دانشجویان رابطه مثبت معنی دار وجود دارد. نتیجه های نیز نشان دادند که بین اضطراب کلاس زبان خارجی و عملکرد در زبان خارجی رابطه منفی معنی دار وجود دارد. نتیجه های رگرسیون نیز نشان دادند که بهترین متغیر های پیش بینی کننده عملکرد در زبان خارجی آنگیزه موفقیت و اضطراب کلاس زبان بودند.

در پژوهش حاضر اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر بهبود عزت نفس و خوداثرمندی دانشجویان مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این پژوهش از بین دانشجویان مراجعه کننده به کلینیک روان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد و متقاضی شرکت در جلسات گروه درمانی شناختی- رفتاری 24 نفر از افرادی که نمره های عزت نفس آنان در مرحله ی غربالگری پایین بود، به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. در هر دو گروه 7 دانشجوی دختر و 5 دانشجوی پسر شرکت کردند. سپس درمان شناختی- رفتاری در طی هشت جلسه (5/1 ساعته) و هفته ای یک جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای اندازه گیری پرسشنامه ی عزت نفس کوپر اسمیت و فهرست خود اثرمندی شرر بود که بر روی هر دو گروه به عنوان پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) استفاده شد.بعد از کنترل نمره های پیش آزمون، اعضای گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری عزت نفس و خوداثرمندی بیشتری نشان دادند. به نظر می رسد که گروه درمانی شناختی- رفتاری می تواند عزت نفس و خوداثرمندی دانشجویان را ارتقاء دهد.