ارزیابی مجازی

هدف از این پژوهش، بررسی روش ها و ابزارهای بکارگیری آموزش مجازی به منظور ارتقاء کیفیت آموزش از دیدگاه اساتید دانشگاه آزاد اسلامی واحد خدابنده و ارائه زیرساخت های پیشنهادی موردنیاز، می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی اساتید هیات علمی تمام وقت یا پاره وقت دانشگاه آزاد اسلامی واحد خدابنده شامل36 نفر می باشد. نمونه آماری اساتید به علت محدود بودن آنها برابر با جامعه آماری آنها می باشد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته بود، که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین افراد نمونه گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت. نتایج نشان دادند که میان ابزارها و روش های گوناگون بکارگیری آموزش مجازی با ارتقاء کیفیت آموزش ارتباط معنی دار مثبتی وجود دارد. هم چنین یافته ها مشخص کردند که هیچ گونه رابطه معنی داری بین متغیرهای سن، جنسیت، رشته، مقطع و سابقه تدریس اساتید با نمره کلی پرسشنامه وجود ندارد. به عنوان نتیجه کلی، پیاده سازی و بکارگیری روش ها و ابزارهای آموزش مجازی درکنار فرایند تدریس می تواند به عنوان یک ابزار کار آمد، به اساتید در ارتقاء کیفیت آموزش یاری رساند.

اهداف:استفاده از اینترنت و فناوری های چندرسانه ای، یادگیری سنتی را به سمت یادگیری الکترونیکی سوق داده است که این امر استفاده از روش های نوین ارزشیابی را جهت سنجش فراگیران اجتناب ناپذیر می کند. دانشگاه پیام نور از سال 1391 بسیاری از آزمون های پایان ترم را به صورت الکترونیکی برگزار می کند. از همین منظر هدف تحقیق حاضر، بررسی کیفیت آزمون های الکترونیکی این دانشگاه و تأثیر آن در میزان رضایت دانشجویان است. روش ها:روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور فرخ شهر که در نیمسال اول تحصیلی1393-1392، تعداد آن ها 682 نفر بوده است. حجم نمونه، با استفاده از جدول مورگان 250 نفر برآورد شد. روش نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای است. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته با ضریب پایایی 0/92 است. همچنین تجزیه وتحلیل داده ها به کمک نرم افزار آماری Spss 20انجام شده است. یافته ها:نتایج این پژوهش نشان می دهد بین میزان رضایت دانشجویان و کیفیت آزمون های الکترونیکی (کیفیت معیارهای ارزیابی، کیفیت یادگیری و کیفیت روش های نوین یادگیری) رابطه مثبت معنادار وجود دارد (0/01> p). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ابعاد مختلف کیفیت آزمون ها می تواند 21 درصد از رضایت دانشجویان را پیش بینی نماید. نتیجه گیری:نتیجه نهایی پژوهش حاضر این است که هر چه میزان کیفیت آزمون های الکترونیکی بیشتر باشد میزان رضایت دانشجویان از این آزمون ها بیشتر می شود. در مجموع نتیجه پژوهش تأثیر مثبت کیفیت بر رضایتمندی است.

هدف: این پژوهش کاربردی، با هدف واکاوی عمیق تر و دقیق تر تجارب و نگرش متخصصین حوزه ی ارزیابی شایستگی نسبت به ارزیابی شایستگی حضوری و مجازی طرح ریزی شد. روش: پژوهش به روش کیفی از نوع پدیدار شناسی توصیفی با استفاده از نمونه گیری هدفمند با جامعه ی هدف مدیران سازمان ها و ارزیابان کانون های ارزیابی، اجرا شد. ابزار پژوهش، مصاحبه ی عمیق بود که با رسیدن به مجموع 14 مصاحبه، داده های پژوهش به حالت اشباع رسید و نهایتا داده های جمع آوری شده، به روش کلایزی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از مصاحبه ها در 5 خوشه اصلی شامل: محدودیت های ارزیابی حضوری، پیشرانه ی اصلی بهره گیری از تکنولوژی- ورود تدریجی تکنولوژی به فرایند ارزیابی، با آینده ای رو به رشد- تسهیلگری تکنولوژی با تنوع بخشی به روش ها- چالش های بازطراحی فرایندها متناسب با تکنولوژی- استفاده از تکنولوژی در دست ارزیاب انسانی، راه غلبه بر بسیاری از محدودیت ها و در 15 خوشه فرعی دسته بندی شدند. نتیجه گیری: بیشترین تاکید بر استفاده ی تلفیقی از هر دو نوع رویکرد، به صورت((تکنولوژی به عنوان ابزار در دست ارزیاب)) بود و برتری مطلقی برای روش های تکنولوژی محور نسبت به سایر روش ها، وجود ندارد. شرکت کنندگان، ترویج استفاده از تکنولوژی در ارزیابی را امری غیرقابل اجتناب دانسته و بر لزوم بازطراحی فرایندهای سازمانی متناسب با تکنولوژی، تاکید کردند.