ورزش های رزمی

هدف تحقیق حاضر شناسایی موانع بازاریابی رشته های ورزشی رزمی ایران از دیدگاه مدیران می باشد. روش تحقیق حاضر پیمایشی و جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه مسئولان ستادی ورزش و جوانان استان خراسان شمالی و روسای فدراسیون های ورزشی به تعداد 62 نفر می باشند. که به صورت انتخاب در دسترس به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته 63 سوالی برمبنای طیف لیکرت 5 تایی خیلی کم تا خیلی زیاد بود که روایی و پایایی آن بر اساس روش های معتبر مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از روش آزمون فریدمن با نرم افزار SPSS و همچنین از تکنیک AHP برای رتبه بندی عوامل با استفاده از نرم افزار Expert Choice انجام گردید نتایج نشان داد که مانع فقدان جنبه های تکنیکی در باشگاه ها با میانگین رتبه 61/4 مهمترین مانع می باشد و مانع ساختاری- مدیریتی با میانگین رتبه 14/3 کم اهمیت ترین مانع در بین موانع در جذب حامیان مالی در ورزش قهرمانی استان خراسان شمالی می باشد.

زمینه و هدف : پلیس مسئولیت سنگین تأمین امنیّت و انتظام داخلی سرزمینی را بر عهده دارد. موفقیت توأم با صحت عملکرد در مأموریت های خطیر پلیسی و درگیری های اجتناب ناپذیر، ارتباط بسیار نزدیکی با توان رزمی کارکنان دارد؛ بنابراین، هدف تحقیق حاضر، شناسایی پیامدهای اجتماعی توسعه و ارتقای ورزش های رزمی پلیس بود. روش : تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، اکتشافی و از نظر نوع داده ها، کیفی بود. جامعه مشارکت کنندگان شامل استادان و خبرگان حوزه علوم اجتماعی، تربیت بدنی و همچنین فرماندهان انتظامی بود که در سال 1401 در برخورد مستقیم با مردم در انجام مأموریت های محوله مشغول به خدمت بودند. نمونه گیری به صورت هدفمند انتخاب شد که با 12 نفر به اشباع نظری رسید. ابزار پژوهش شامل مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و اعتبار پژوهش با روش گوبا و لینکلن مورد تایید قرار گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها با روش تحلیل مضمون انجام شد. یافته ها : پیامدهای اجتماعی توسعه و ارتقای ورزش های رزمی پلیس، دارای مؤلفه امنیّت اجتماعی (شامل شاخص های ثبات اجتماعی، نظم و انتظام اجتماعی، انسجام اجتماعی، پذیرش اجتماعی، نظارت اجتماعی، طرد اجتماعی مجرمین، پیشگیری اجتماعی، آرامش اجتماعی و کنترل اجتماعی) و مؤلفه سرمایه اجتماعی (شامل شاخص های مشارکت اجتماعی، اعتماد اجتماعی، اقتدار اجتماعی، مقبولیت و رضایت اجتماعی، تأیید اجتماعی، جذابیت اجتماعی، اعتبار اجتماعی، تعهد اجتماعی، پذیرش اجتماعی، وجهه و شأن و منزلت اجتماعی، تعامل اجتماعی و احساس امنیّت) است. نتیجه گیری : بنابر یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت، توجه به ورزش و تقویت آمادگی جسمانی کارکنان علاوه بر تأثیر آنی در موفقیت مأموریت ها، پیامدهای انتظامی و سرمایه اجتماعی نیز برای پلیس به ارمغان آورد.

از اواخر دهه 1880 توجه متخصصین به اندازه گیری در تربیت بدنی و ورزش بطور جدی تری جلب شد. اندازه گیریهای کمی و عینی از وضعیت شاگردان و افراد در زمینه های مختلف باعث توسعه و پیشرفت تربیت بدنی شد. به گفته ون دلن روشهای تربیت بدنی بویژه بعد از سالهای 1920 با آزمونها و روشهای اندازه گیری و ارزشیابی، وسیعتر و غنی تر گردید. زمانی فن آوری و تجهیزات تاثیر بسیار کمی در ورزش حتی در بازی های المپیک داشت؛ اما در بازی های المپیک از دوران مدرن، تکنولوژی به کار رفته در ورزش نقش مهمی هم در آموزش و هم در رقابت ایفا کرده است. ازطریق راه های مختلف از جمله ایجاد رشته ورزشی جدید باشد تا امکانات مورد استفاده در رشته های ورزشی، یا تجهیزات به کار رفته توسط ورزشکاران در رقابت و یا پشتیبانی از آموزش های استفاده شده توسط تیم برای آماده سازی ورزشکاران، آشکار می شود. علاوه بر این، فرآیندهای استفاده از تکنولوژی و روش های فن آوری به منظور بهبود ورزش و تفریح ​​و سرگرمی در هر المپیک شتاب بیشتری گرفته است. استفاده از تکنولوژی های نوین ورزشی در بهبود نتیجه گیری و بهبود قضاوت داوران نقش بسزایی دارد.

تحقیق پیش رو با هدف کلی تدوین مدل توسعه انجمن های ورزش های رزمی در ایران انجام گرفت. پژوهش حاضر توصیفی پیمایشی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارشناسان ورزش های رزمی و ورزشکاران رشته های رزمی بود (500=N). ابزار اندازه گیری متغیرهای پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته عوامل موثر بر توسعه انجمن های ورزش های رزمی در ایران بود. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده از دو بخش آمار توصیفی و استنباطی استفاده گردید. در بخش آمار توصیفی با استفاده از جداول و نمودارهای آماری از شاخص های فراوانی، درصد فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد، حداقل و حداکثر استفاده شد و در بخش آمار استنباطی از آزمون آماری تحلیل عاملی اکتشافی (جهت تعیین و تدوین عوامل موثر بر توسعه انجمن های ورزش های رزمی در ایران)، آزمون تی تک نمونه ای، آزمون رتبه-بندی فریدمن و در نهایت تحلیل معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای SPSS و AMOS نسخه 23 استفاده شد. نتایج تحقیق حکایت از آن دارد که 13 عامل موثر بر توسعه انجمن های ورزش رزمی در ایران شامل مدیریتی، عوامل ساختاری، عوامل اقتصادی و بازاریابی، نیروی انسانی، توسعه اماکن ورزشی، استعدادیابی و ورزش پایه، توسعه قهرمانی، تجهیزات و تکنولوژیکی، عوامل حقوقی، توسعه همگانی، توسعه سیاسی، تبلیغات و رسانه و دانش افزایی وجود دارد. همچنین، مدل توسعه انجمن های ورزش رزمی در کشور از برازش مناسبی برخوردار بود و می تواند مورد استفاده مدیران این انجمن ها قرار گیرد.

زمینه و هدف: پیچیدگی و تنوع مأموریت های نیروی انتظامی ایجاب می نماید که کارکنان فراجا برای انجام موفقیت آمیز مأموریت های محوله از آمادگی و توان رزمی بالایی برخوردار باشند. هدف از این تحقیق بررسی برنامه های آموزش ورزش های رزمی و دفاع شخصی پلیس ایران و کشورهای آلمان، آمریکا، کانادا، سوئد، کره جنوبی، ژاپن، کرواسی و هلند است. روش: این پژوهش از نوع توصیفی است و از روش مطالعات تطبیقی با استفاده از الگوی جرج بردی (توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه) انجام شده است. جامعه آماری شامل پلیس کشورها در قاره های مختلف (اروپا، آمریکا و آسیا) بوده و نمونه آماری به صورت نمونه گیری هدفمند شامل کشورهای آلمان، آمریکا، کانادا، سوئد، کره جنوبی، ژاپن، کرواسی، هلند و انتخاب شده اند. یافته ها: بر پایه یافته های تحقیق برنامه های آموزش ورزش های رزمی و دفاع شخصی کارکنان پلیس در کشورهای مورد مطالعه به دو حوزه الف: آموزش ورزش های رزمی و ب: آموزش فنون و مهارت های پلیسی ویژه و کاربردی در درگیری های خیابانی تقسیم بندی شده است. در حوزه الف: شاهد سرمایه گذاری، حضور گسترده و فعال کشورهایی مانند کانادا، کرواسی، کره جنوبی و ژاپن برای ارتقای توان رزمی پلیس خود با استفاده از تجارب رشته های رزمی سنتی به خصوص جودو هستیم. در مقابل کشورهای حوزه ب: مانند کشور جمهوری اسلامی ایران، آمریکا، آلمان، هلند و سوئد بر روی دفاع شخصی و روش های کاربردی پلیسی تمرکز خود را معطوف داشته اند. نتیجه گیری: با در نظر گرفتن نقاط قوت در کشورهای مورد مطالعه و به کار بستن آنها در آموزش فنون رزمی و دفاع شخصی، می توان شرایط تقویت و توسعیه فنون رزمی و دفاع شخصی پلیس را فراهم آورد.

هدف از این پژوهش تحلیل راهبرد توسعه و موقعیت یابی راهبردی در حوزه ورزش های رزمی بود. این پژوهش، از نوع مطالعات راهبردی و توصیفی و از لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش، مدیران و تصمیم گیران سبک کونگ فو توآ شامل رئیس، نایب رئیس، مشاور عالی، دبیر، رؤسای دو دوره قبل، رؤسای هیأت استان ها شامل اعضای شورای راهبردی، رؤسای کمیته ها، اعضای کمیته فنی (در مجموع 72 نفر) بودند. نمونه ها به صورت تمام شمار انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها ترکیبی از روش های کیفی (مصاحبه عمیق) و روش های کمی (پرسشنامه محقق ساخته) بود. در بخش کیفی روایی از طریق فن بررسی همکار، فن کثرت گرایی و پایایی آن نیز از طریق تهیه و به کارگیری چارچوبی مدون (SWOT) برای مصاحبه کنترل شد و در بخش کمی تعدادی از اساتادان و کارشناسان صاحب نظر مدیریت ورزشی که با فعالیت های سبک کونگ فو توآ آشنا بودند، روایی پرسشنامه را تأیید کردند و پایایی آن نیز از طریق روش آلفای کرونباخ (0/915=α) تأیید شد. با بهره مندی از تحلیل SWOT، 17 قوت، 20 ضعف، 17 فرصت و 14 تهدید شناسایی شد که با تکیه بر آنها تعداد 5 استراتژی SO، 3 استراتژی WO، 3 استراتژی ST و 2 استراتژی WT ارائه شد.