حسابرسی

هدف این مقاله، ارزیابی تأثیر افشای مسائل عمده حسابرسی بر تأخیر در صدور گزارش حسابرسی است. بر این اساس، گزارش حسابرسی 451 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و فرابورس ایران، طی دو سال قبل تا دو سال پس از اجرای استاندارد بررسی شد. برای ارزیابی دقیق تر، تحلیل ها در سطح کل صنایع و گروه صنایع صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد گزارش حسابرسی شرکت ها به طور متوسط با 76 روز فاصله از پایان دوره مالی، صادر می شود. بیش ترین میزان تأخیر در صنایع گروه 3 (شامل فلزات اساسی و صنایع مشابه) و کم ترین میزان تأخیر در صنایع گروه 5 (شامل صنعت سیمان، آهک و گچ و صنایع مشابه) مشاهده شد. علاوه بر این یافته ها بیانگر این است که در سطح کل صنایع و در بیش تر گروه صنایع، افشای مسائل عمده حسابرسی موجب تأخیر در صدور گزارش حسابرسی می شود؛ اگرچه این تأثیر در اولین سال اجرای استاندارد چندان محسوس نبوده است اما به نظر می رسد در سال دوم اجرای استاندارد، این تأثیر افزایش یافته است. تعداد مسائل عمده حسابرسی که در گزارش حسابرس افشا می شود با تأخیر در صدور گزارش حسابرسی رابطه مثبت دارد اما مسائل عمده حسابرسی جدید افشا شده، بر تأخیر در صدور گزارش حسابرسی تأثیر ندارد.