هدف گرایی تحصیلی

هدف این پژوهش بررسی رابطه بهزیستی هیجانی و اجتماعی با هدف گرایی تحصیلی دانش آموزان بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر دوره ی اول متوسطه شهر تهران در سال 96-95 تشکیل می دادند تعداد 229 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به پرسشنامه ها پاسخ دادند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو (2003) و پرسشنامه هدف گرایی تحصیلی بوفارد و همکاران (1998) استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که بین بهزیستی هیجانی و اجتماعی با هدف گرایی تحصیلی رابطه وجود دارد. با توجه به ارتباط مثبت هدف گرایی تبحری با بهزیستی هیجانی و اجتماعی پیشنهاد می شود به ارائه ی اطلاعاتی در زمینه ی هدف گرایی تحصیلی برای دانش آموزان اقدام شود تا هدف گرایی تبحری بین دانش آموزان و نیز بهزیستی اجتماعی و هیجانی آنان افزایش یابد.

مقدمه: ازجمله مزیت های استفاده از چندرسانه ای آموزشی بالا بردن انگیزه دانشجویان برای مشارکت و همکاری، ارتقای مهارت های حل مسئله و تسهیل دستیابی به هدف است. پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر چندرسانه ای آموزشی بر راهبردهای حل مسئله و هدف گرایی تحصیلی دانشجویان انجام گرفته است. روش ها: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه ی آماری شامل کلیه دانشجویان کارشناسی رشته مدیریت عمومی دانشگاه پیام نور آران و بیدگل در سال 97-96 می باشند که 60 نفر از آن ها به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه 30 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش 8 جلسه 1 ساعته در محیط چندرسانه ای آموزش دیدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه راهبردهای حل مسئله کسیدی و لانگ (2002) و هدف گرایی تحصیلی بوفارد و همکاران (1998) می باشد. یافته ها: یافته های پژوهش با استفاده از آزمون کوواریانس نشان داد چندرسانه ای آموزشی بر راهبردهای حل مسئله و هدف گرایی تحصیلی دانشجویان تأثیر دارد (001/0>P). چندرسانه ای آموزشی بر مؤلفه های راهبردهای حل مسئله (درماندگی، کنترل، اجتناب، خلاقیت، اعتماد، گرایش) و مؤلفه های هدف گرایی تحصیلی (تسلط هدف، عملکرد و پرهیز از شکست) دانشجویان تأثیر دارد (001/0>P). نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد چندرسانه ای آموزشی بر راهبردهای حل مسئله و هدف گرایی در دانشجویان تأثیر دارد. از این می توان از چندرسانه ای آموزشی در جهت آموزش به یادگیرندگان در دروس و مقاطع تحصیلی دیگر استفاده کرد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هدف گرایی تحصیلی و نگرش تحصیلی با مسیر شغلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر آبپخش انجام شده است. نوع این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نحوه جمع آوری داده ها، توصیفی– همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را 471 نفر از دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر آبپخش تشکیل دادند. حجم نمونه این پژوهش شامل 212 نفر بود که از طریق نمونه گیری خوشه ای بدست آمد. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های هدف گرایی تحصیلی بوفارد و همکاران (1998)، نگرش تحصیلی اکبری (1383) و مسیر شغلی بورن (2000) استفاده شد. نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که رابطه ی مثبت و معناداری بین هدف گرایی تحصیلی با مسیر شغلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر آبپخش وجود دارد، به این معنا که هر چقدر هدف گرایی تحصیلی دانش آموزان به تحصیل مثبت تر باشد، انطباق شغل با مهارت ها، علائق و ارزش های آن ها بیشتر می شود. بین نگرش تحصیلی تحصیلی با مسیر شغلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر آبپخش وجود دارد، به این معنا که هر چقدر نگرش تحصیلی تحصیلی دانش آموزان به تحصیل مثبت تر باشد، انطباق شغل با مهارت ها، علائق و ارزش های آن ها بیشتر می شود. بیشترین شدت همبستگی بین هدف گرایی تحصیلی با نگرش تحصیلی (44/0R=) و کمترین شدت همبستگی بین هدف گرایی تحصیلی با مسیر شغلی (278/0R=) می باشد. نتیجه گیری کلی پژوهش نشان داد که با تقویت هدف گرایی تحصیلی در بین دانش آموزان می توان به بهبود نگرش تحصیلی با مسیر شغلی آنان در مدارس کمک فراوانی نمود.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مشاوره راه حل محور بر درگیری، اهمال کاری و هدف گرایی تحصیلی در دانشجویان مشروطی دارای فرسودگی تحصیلی انجام شد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_ پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانشجویان مشروطی دانشگاه آزاد انار در سال تحصیلی 1400-1401 تشکیل داد. از این جامعه آماری تعداد 30 نفر دانشجوی مشروطی که دارای فرسودگی تحصیلی بودند با استفاده نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) گمارده شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (2007)، پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو و همکاران (2013، AES)، پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سولمون و راثبلوم (1994، APS) و پرسشنامه هدف گرایی تحصیلی بوفارد و همکاران (1998، (AGOS بود. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه هر هفته یک جلسه و هر جلسه 90 دقیقه بر اساس محتوای جلسات درمانی رویکرد راه حل محور شرکت کردند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون بین میانگین پس آزمون درگیری، اهمال کاری و هدف گرایی تحصیلی در دو گروه تفاوت معناداری در سطح (001/0>P) وجود داشت. با توجه به یافته های پژوهش می توان اظهار داشت که مداخله راه حل محور می تواند رویکرد مناسبی برای بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان مشروطی دارای فرسودگی تحصیلی باشد.

هدف این تحقیق بررسی مطالعه تأثیر شبیه سازی آموزشی مبتنی بر تکنولوژی آموزشی و هدف گرایی تحصیلی با توجه به نقش واسطه ای خودکارآمدی تحصیلی بر عملکرد تحصیلی می باشد. تحقیق حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی همبستگی با رویکرد تحلیل مسیر می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان رشته جغرافیا دانشگاه بابلبه تعداد 575 نفر می باشد که با استفاده از جدول مورگان تعداد 234 نفر از آنان با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها ی پژوهش، از چهار پرسشنامه محقق ساخته شبیه سازی آموشی مبتنی بر تکنولوژی آموزشی، پرسشنامه استاندارد هدف گرایی میدلتون و میدگلی (1998)، خودکارآمدی تحصیلی موریس (2001) و عملکرد تحصیلی فام و تیلور (1999) استفاده شد. روایی صوریی و محتوایی پرسشنامه ها از طرق روایی قضاوتی و سازه به تأیید رسید و پایایی ابزار با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ در یک بررسی مقدماتی برای پرسشنامه شبیه سازی آموشی مبتنی بر تکنولوژی آموزشی 79/0، هدف گرایی 91/0، خودکارآمدی تحصیلی 83/0 و عملکرد تحصیلی 90/0 مورد تأیید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده با استفاده از تحلیل ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر در نرم افزارهای آماری SPSS و Lisrel صورت گرفت. نتایج نشان داد که تأثیر شبیه سازی آموزشی مبتنی بر تکنولوژی و هدف گرایی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی بر عملکرد تحصیلی دانشجویان تأثیر مثبت و معنی داری دارد، همچنین مشخص شد که نقش واسطه خودکارآمد تحصیلی در تأثیر گذاری شبیه سازی آموزشی مبتنی بر تکنولوژی و هدف گرایی بر عملکرد تحصیلی مثبت و معنی دار می باشد.

امروزه بهبود اشتیاق و هدف گرایی تحصیلی و کاهش رفتارهای اهمال کارانه میان دانش آموزان به ویژه نوجوانان و انجام مداخلات منجر به چنین تغییراتی از اهمیت بسیاری برخوردار است. بنابراین هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش هوش اخلاقی بوربا بر اهمال کاری تحصیلی، هدف گرایی تحصیلی و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان دختر بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه مدارس غیردولتی رجایی شهر کرج در سال 1403 بود که به روش نمونه گیری هدفمند، 30 نفر انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل، هر گروه 15 نفر جایدهی شدند. گروه آزمایش تحت آموزش 11جلسه ای (90 دقیقه) هوش اخلاقی بوربا (1399) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه های اهمال کاری تحصیلی سواری و همکاران (1390)، هدف گرایی تحصیلی بوفارد و همکاران (1998) و اشتیاق تحصیلی فردریکز (2004) بودند. یافته ها نشان داد آموزش هوش اخلاقی بوربا بر اهمال کاری تحصیلی، اشتیاق تحصیلی و هدف گرایی تحصیلی دختران نوجوان اثربخش بود (05/0>P) و این اثربخشی در دوره پیگیری 2ماهه نیز، تداوم داشت. طبق یافته های پژوهش، آموزش مهارت های هوش اخلاقی در مدارس توسط مشاوران و معلمان و نیز قرار دادن مفاهیم اصلی و چگونگی به کارگیری این این مهارت ها در کتب مهارت های زندگی مهم و ضروری است.