همسازی ایدئولوژی و اتوپیا با امر سیاسی؛ خوانشی بر مناسبات دولت و جامعه در ایران عهد قاجار (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
دولت در دوره قاجار به دلیل مواجهه با شرایط جدید ناشی از امرسیاسی مدرن از سازمان دهی ایدئولوژیکی مدرن و هم چنین ابزارهای کنترل سیاسی و نظامی موثر برخوردار نبود. از این رو تغییر در امرسیاسی، وضعیت دشواری را فراروی دولت قاجار قرار داد، به نحوی که برخی از کارگزاران ایدئولوژی رسمی قاجار در خصوص نحوه عملکرد دولت وکارآمدی آن در مواجهه با شرایط در حال تغییر دچار تشکیک شده و نوسازی دولت را جهت تقویت ایدئولوژی رسمی در دستورکار خود قرار دادند. هم چنین امرسیاسی مدرن، به شکل گیری طرح های اُتوپیایی معتقد به تغییر وضع موجود در دوره قاجار نیز یاری رساند و ساخت ایدئولوژی رسمی قاجاران در قالب دولت نیز کفایت لازم را در مواجهه با این طرح ها از خود نشان نداد. بر این اساس، پیدایش مدرنیته و امرمدرن به گونه ای که زمینه لازم را برای تغییر نظم سیاسی قدیم و ایجاد نظم سیاسی جدید به وجود آورد، سبب -اثرگذاری بیشتر طرح های اُتوپیایی مؤثر در جامعه نسبت به ساخت ایدئولوژیکی دولت قاجار شد. نوشتار حاضر برآن است تا بابهره گیری از رویکرد نظری تلفیقی امرسیاسی لکان و ایدئولوژی و اُتوپیای مانهایم، برتری توان کنش های موجود در جامعه در قالب طرح های اُتوپیایی را نسبت به دولت در عهد قاجار، به شیوه توصیفی و تحلیلی مورد بررسی وکنکاش قراردهد.Compatibility of ideology and utopia with the political; A Reading of the Relations between State and Society in Iran in the Qajar Era
The state in the Qajar period did not have modern ideological organization as well as effective political and military control tools due to the new conditions resulting from modern politics. Therefore, the change in the political affairs put a difficult situation in front of the Qajar government, so that some of the agents of the official Qajar ideology were skeptical about the way the government operates and its efficiency in the face of the changing conditions, and put the modernization of the government to strengthen the official ideology on their agenda. Also, the modern political affair helped to form utopian plans that believed in changing the status quo in the Qajar period, and the construction of the official ideology of the Qajars in the form of the state did not show the necessary adequacy in the face of these plans. Accordingly, the emergence of modernity and modernity in a way that created the necessary ground for changing the old political order and creating a new political order, caused the effective utopian plans in society to be more effective than the ideological structure of the Qajar state. The present article aims to use the combined theoretical approach of Lacan's political affairs and Mannheim's ideology and utopia, in a descriptive and analytical manner, to investigate and explore the superiority of the existing actions in society in the form of utopian plans compared to the state in the Qajar era.
تبلیغات
