بررسی اثرات آستانه ای بدهی های دولت بر رشد اقتصادی در ایران؛ با رویکرد رگرسیون انتقال ملایم (STR)
آرشیو
چکیده
در چند دهه اخیر، رابطه بدهی-رشد توجه فزاینده ای از سوی اقتصاددانان و سیاست گذاران به خود جلب کرده است. این افزایش توجه، بیش از آنکه به دلیل مزایای بالقوه بدهی عمومی بر اقتصاد باشد؛ به دلیل نگرانی از بابت این است که آیا بدهی فراتر از یک آستانه خاص، رشد اقتصادی را مختل می کند؛ به ویژه آنکه در سال های اخیر سطح بدهی در بسیاری از کشورها رو به افزایش بوده است. حامیان وجود ارتباط غیرخطی بین بدهی عمومی و رشد اقتصادی معتقدند بدهی بیش از حد، به عملکرد اقتصادی در بلندمدت آسیب می زند. اگر چنین الگوی غیرخطی وجود داشته باشد، سیاست گذاران با یک مبادله دشوار بین تأثیر مثبت کوتاه مدت بدهی عمومی بر اقتصاد و اثرات نامطلوب بالقوه بلندمدت آن مواجه خواهند بود. مطالعه حاضر بررسی این موضوع را در رابطه با کشور ایران هدف قرار داده است؛ برای این منظور، آستانه بدهی دولت به تفکیک "کل بدهی دولت" و "بدهی دولت به سیستم بانکی" در چارچوب روش رگرسیون انتقال ملایم برای دوره زمانی 1359 تا 1402 برآورد شده است. بر اساس نتایج، آستانه کل بدهی های دولت 34.14 درصد و آستانه بدهی های دولت به سیستم بانکی، 30.81 درصد از تولید ناخالص داخلی ایران است. براین اساس با فرض ادامه وضعیت موجود، افزایش بدهی های دولت قبل از رسیدن به حد آستانه، باعث افزایش رشد اقتصادی می گردد ولی زمانی که از حد آستانه فراتر رود، اثرات نامطلوبی بر رشد اقتصادی خواهد داشت. با توجه به اینکه نسبت کل بدهی دولت به تولید ناخالص داخلی در سال 1402 حدود 34 درصد و این نسبت برای بدهی دولت به سیستم بانکی 30 درصد بوده است، لازم است سیاست گذاران کشور به اثرات منفی "بدهی فراتر از آستانه" بر رشد اقتصادی، توجه داشته باشند به گونه ای که یا از رشد بیشتر نسبت بدهی جلوگیری کنند یا آنکه شرایط را به گونه ای تغییر دهند که آستانه بدهی کشور به اعداد بالاتری برسد.Investigating Threshold Effects of Government Debt on Economic Growth in Iran: A Smooth Transition Regression Approach
The relationship between public debt and economic growth has garnered increasing scholarly and policy attention in recent decades. This heightened interest stems primarily from concerns regarding the potential adverse effects of elevated debt levels on economic growth, particularly in light of the sustained rise in public debt across numerous nations. A central hypothesis posits a nonlinear relationship, wherein excessive debt accumulation impedes long-term economic performance. Consequently, policymakers face a critical trade-off between the short-term stimulative effects of public debt and its potentially long-term detrimental consequences. This study investigates the debt-growth nexus within the context of Iran, employing a smooth transition regression (STR) framework to estimate threshold effects for both total government debt and government debt held by the banking system over the period 1980-2023. The empirical findings reveal threshold values of 34.14% of GDP for total government debt and 30.81% of GDP for government debt held by the banking system. Below these thresholds, increases in public debt are associated with positive impacts on economic growth. Conversely, exceeding these thresholds leads to adverse effects. Given the observed ratios of total government debt to GDP (approximately 34%) and government debt held by the banking system to GDP (approximately 30%) in 2023, the results underscore the imperative for policymakers to mitigate the potential negative consequences of exceeding these thresholds. This necessitates strategic policy interventions aimed at either preventing further debt accumulation or implementing measures to shift the threshold values upward.
تبلیغات
