عوامل ایجاد تورم و راهکارهای مهار آن در اقتصاد ایران
آرشیو
چکیده
نرخ تورم بالا و پرنوسان یکی از مهم ترین مشکلات اقتصادی کشور بوده که در سال های اخیر تشدید شده است. صاحب نظران، دیدگاه های متفاوت و مختلفی در مورد عوامل ایجادکننده تورم در کشور و نحوه حل این مشکل دارند. در این مقاله سعی شده است نظریه منسجمی از عوامل موجد تورم در کشور بیان شده و بر اساس آن راه حل های مقابله با تورم ذکر گردد . بر اساس این نظریه، عوامل ایجاد تورم در اقتصاد به دو دسته عوامل بلندمدت و کوتاه مدت قابل تقسیم است. عامل اصلی ایجاد تورم در بازه بلندمدت که منجر به میانگین تورم بالاتر در ایران نسبت به کشورهای دیگر گردیده، رشد بالای نقدینگی مازاد بر رشد تولید است. این موضوع از طریق ارائه شواهد آماری مورد بررسی قرار گرفته است. البته رشد نقدینگی خود به صورت درون زا معلول ناترازی های درآمد - هزینه در اقتصاد کشور است. ناترازی درآمد - هزینه نیز در مقیاس اقتصاد کلان، به معنای فرونی رشد مخارج بر رشد درآمد ملی است. در مقابل عامل ایجاد نوسانات تورم کوتاه مدت (حول روند بلندمدت) در اقتصاد وابسته به لنگر انتظارات تورمی (نرخ ارز غیر رسمی در اقتصاد ایران) و واکنش سیاست گذار پولی به این نوسانات است. در نتیجه، اقدامات پیشنهادی از منظر نحوه اثربخشی در کوتاه مدت شامل حداقل سازی نوسانات نرخ ارز حول روند بلندمدت نرخ ارز حقیقی، حکمرانی ریال و تقویت سیاست گذاری پولی توسط بانک مرکزی است. اقدامات با دامنه اثربخشی بلندمدت نیز در موارد کنترل کمیت و کیفیت نقدینگی، اصلاح نظام بانکی و گزیر بانک های ناسالم، اصلاح ساختار بودجه و بهبود تراز عملیاتی، کاهش حجم نقدینگی موجود، تغییر لنگر اسمی و ... خلاصه می شود.Inflation Causes and Ways to Control it in Iran's Economy
High and volatile inflation rates constitute a significant economic challenge for Iran, particularly in recent years. Diverse perspectives exist among experts regarding the underlying factors and appropriate solutions. This paper presents a unified framework for understanding the causes of inflation in the Iranian economy and outlines corresponding policy recommendations. This framework categorizes inflationary drivers into two distinct groups: long-term and short-term factors. The primary long-term driver, contributing to Iran's persistently higher inflation compared to other nations, is identified as excessive liquidity growth exceeding production growth. This assertion is supported by empirical evidence. Notably, liquidity growth itself is an endogenous outcome of income-expenditure imbalances within the Iranian economy. This disparity manifests as insufficient expenditure growth relative to national income growth at the macroeconomic level. Conversely, short-term inflation fluctuations (around the long-term trend) are primarily influenced by the anchor of inflation expectations (the unofficial exchange rate in the Iranian economy) and the monetary policymaker's response to these fluctuations. Consequently, short-term policy interventions should prioritize minimizing exchange rate volatility around the long-term real exchange rate trend, implementing robust rial governance, and strengthening the central bank's monetary policy framework. Long-term effectiveness necessitates measures such as controlling both the quantity and quality of liquidity, reforming the banking system and addressing unsound banking practices, restructuring the budget to improve the operational balance, reducing excess liquidity, and redefining the nominal anchor.
تبلیغات
