تحلیل سیستمی دیپلماسی نظامی و امنیتی چین در آفریقا
آرشیو
چکیده
افزایش توان و ظرفیت چین و چشم اندازی که رهبران آن برای آینده جایگاه این کشور متصورند در رویکردهای حاکم بر سیاست خارجی چین و به تبع آن سیاست آفریقایی این کشور نقش برجسته ا ی ایفاء می کنند. به این معنا که هم زمان با افزایش قدرت چین، صحنه کنشگری این کشور نه فقط در محیط پیرامون که به کل نظام بین الملل گسترش یافته است. اگرچه برای دهه های متمادی تمرکز این کشور بر توسعه تعاملات اقتصادی و تجاری بوده، اما به تدریج، تغییراتی در کنشگری نظامی و امنیتی آن نیز صورت گرفته است. در این زمینه، این پرسش مهم را می توان مطرح کرد که چگونه می توان ویژگی های کنونی دیپلماسی نظامی و امنیتی چین در آفریقا را مورد تبیین و ارزیابی قرار داد؟ در پاسخ می توان گفت پکن از طریق دیپلماسی نظامی و امنیتی با مشخصه های چینی، به دنبال به تصویر کشیدن خود به عنوان یک کنشگر امنیت ساز است تا بدین وسیله در کنار افزایش حضور و نفوذ اقتصادی، به تضعیف تدریجی مشروعیت نظم بین المللی کنونی به رهبری آمریکا پرداخته و در عین حال، نقش خود در تنظیم دستورکارها و هنجارسازی بین المللی در حوزه امنیت را ارتقاء دهد. هرچند این روند به معنای نادیده گرفتن شکاف قدرت موجود و اتخاذ رویکرد تجدیدنظرطلبانه در نظام بین الملل نخواهد بود. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به بررسی ساختار کنونی نظام بین الملل و تأثیر آن بر دیپلماسی نظامی و امنیتی چین در آفریقا می پردازد.A Systemic Analysis of China's Military and Security Diplomacy in Africa
China’s increasing power and its vision for future global positioning significantly influence its overall foreign policy, particularly regarding Africa. As China’s influence has expanded, it has extended beyond its immediate region to the entire world. While China’s policy toward Africa has primarily focused on economic and trade relations for decades, its military and security diplomacy have also experienced notable shifts. In this context, an important question arises: how can the current characteristics of China’s military and security diplomacy in Africa be analyzed? The response suggests that Beijing, through military and security diplomacy characterized by Chinese features, seeks to present itself as a security-building actor. This approach aims to gradually undermine the legitimacy of the existing international order predominantly led by the United States while enhancing China’s role in shaping international agendas and norms related to security. However, this does not imply that China ignores the power gap between itself and the US or adopts a purely revisionist stance toward the international system. Using a descriptive-analytical methodology, this research examines the current structure of the international system and its influence on China’s military and security diplomacy in Africa.