کاربرد روش بیوگی در برآورد مرگ و میر بزرگسالان در ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
استقرار سیستم ثبت وقایع حیاتی و آگاهی از تعداد و روند مرگ ومیر در گروه های مختلف سنی، یکی از مهمترین و اثربخش ترین راهبردهای جوامع برای افزایش طول عمر شهروندان خود بوده است. بااین حال، نواقص پوششی و محتوایی آمارهای ثبتی در بسیاری از کشورهای درحال توسعه، متخصصان حوزه جمعیت شناسی را ترغیب به ابداع روش های غیرمستقیم برآورد شاخص های جمعیتی نموده است. این روش ها، که از اواخر دهه 1950 میلادی توسعه یافتند، خصوصاً در حوزه مرگ ومیر بسیار مثمرثمر بوده اند. در این مطالعه، تلاش شد ضمن برآورد احتمالات بقاء و امید زندگی زنان و مردان ایرانی برای سال های سرشماری (1345-1395) با استفاده از روش غیرمستقیم بیوگی، کارآیی این روش در بستر آمارهای حاصل از سرشماری نیز ارزیابی شود. نتایج نشان داد که احتمالات بقاء و ارقام امید زندگی حاصل از روش بیوگی، خصوصاً برای زنان، با بیش برآوردی روبه روست. علل این بیش برآوردی را می توان در فراهم نبودن پیش فرض های روش بیوگی در آمارهای حاصل از سرشماری در ایران و نیز در ناهمخوانی احتمالی الگوی سنی مرگ ومیر ایران با جداول عمر مدل استفاده شده در این مطالعه (جداول کول و دمنی - مدل غرب) جستجو نمود. پیشنهاد می شود کارایی روش بیوگی با استفاده از داده های حاصل از نمونه گیری (که در آن سؤالات متناسب با روش بیوگی گنجانده شده باشد) نیز امتحان شود و نتایج آن با نتایج مطالعه پیش رو مقایسه گردد.Application of the Widowhood Technique in Estimation of Adult Mortality in Iran
The establishment of vital events registration system and awareness of the number and trend of mortality across various age groups have been one of the most important and effective strategies for societies to increase the life expectancy of their citizens. However, the coverage and content deficiencies of registration statistics in many developing countries have encouraged demography specialists to invent indirect methods for estimating demographic indicators. These methods, developed since the late 1950s, have been particularly fruitful in the field of mortality. In this study, an attempt was made to estimate survival probabilities and life expectancy for Iranian men and women during the census years 1966-2016 using the indirect widowhood technique, and to evaluate the effectiveness of this method in the context of the statistics obtained from the census. The results showed that the survival probabilities and life expectancy figures obtained through the widowhood technique, especially for women, tend to be overestimated. The reasons for this overestimation can be found in the unavailability of widowhood technique assumptions in the statistics obtained from the census in Iran and also in the possible inconsistency of the age pattern of death in Iran with the life tables of the model used in this study (Coale and Demeney tables - Western model). It is suggested to test the efficiency of the widowhood technique using sample survey data (where questions appropriate to the widowhood technique are included) and that the results be compared with those from this study.
تبلیغات
