مدل نوین شبکه سازی در پارک های علم و فناوری: راهکاری برای تقویت زیست بوم نوآوری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نقش پارک های علم و فناوری در توسعه نوآوری و ایجاد ارتباط میان صنعت و دانشگاه به ایجاد شبکه ای غنی از تعاملات و همکاری ها بستگی دارد. بنابراین، بررسی فرایند شبکه سازی در این مراکز اهمیت زیادی دارد. هدف پژوهش حاضر ترسیم مدل شبکه سازی در پارک های علم و فناوری با رویکرد زیست بوم نوآوری است که با استفاده از مرور نظام مند، دلفی فازی و مدل سازی معادلات ساختاری انجام گرفت. پس از انتخاب 7 پایگاه علمی معتبر برای استخراج مقالات، 42 پژوهش در مرحله مرور نظام مند در بازه زمانی 1990 تا 2020 میلادی و 1360 تا 1401 شمسی بررسی و کدگذاری شدند. کدهای نهایی در قالب پرسشنامه دلفی در اختیار 15 خبره قرار گرفتند. نتایج نشان داد، شاخص های شبکه سازی در پارک های علم و فناوری را می توان در قالب 16 شاخص و در 3 سطح پیشایند، تصمیم گیری و پیامد دسته بندی کرد. در مدل شبکه سازی پارک علم و فناوری، در سطح پیشایند، مؤلفه محیط فرهنگی و جغرافیایی با ضریب اثر 23/1 بیشترین و مؤلفه زیرساخت ها با 59/0 کمترین اثر را دارد. در سطح تصمیم گیری، مؤلفه تصمیمات عملیاتی با ضریب اثر 84/5 بیشترین و مؤلفه تعامل خارجی با ضریب اثر 1 کمترین تأثیر را دارد. همچنین، در سطح پیامدها، مؤلفه ورود به بازارهای جدید با ضریب اثر 1 بیشترین و مؤلفه نوآوری با ضریب اثر 41/0 کمترین تأثیر را دارد. مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار است.(مبتنی بر نظر داور محترم اول به منظور تقویت مقاله، توصیه شده که چکیده فارسی و لاتین باید بین 150 تا 250 کلمه باشد. لذا این مورد در اصلاحات انجام شده مد نظر قرار گرفت. البته به نظر می رسد می بایست تنظیمات سامانه در این خصوص تغییر یابد).Innovative Networking Model in Science and Technology Parks: A Solution for Strengthening the Innovation Ecosystem
The role of science and technology parks (STPs) in driving innovation and bridging the gap between industry and academia hinges on fostering a robust network of interactions and collaborations. Consequently, understanding the networking processes within these centers is crucial. This study aims to develop a networking model for STPs within the framework of an innovation ecosystem, employing systematic review, fuzzy Delphi methodology, and structural equation modeling. The research involved the selection of seven reputable scientific databases for article extraction. 42 studies, published between 1990 and 2020 (Gregorian calendar) and 1360 to 1401 (Persian calendar), were systematically reviewed and coded. The derived codes were subsequently presented to 15 experts as a Delphi questionnaire. The findings identified 16 networking indicators grouped into three levels: antecedents, decision-making, and outcomes. In the proposed networking model for STPs, at the antecedent level, the cultural and geographical environment exhibited the highest effect coefficient (1.23), while infrastructure demonstrated the lowest (0.59). At the decision-making level, operational decisions showed the highest effect coefficient (5.84), whereas external interaction had the lowest (1). Finally, at the outcome level, the component related to entry into new markets achieved the highest effect coefficient (1), while innovation had the lowest (0.41). Overall, the model displayed a good fit, offering a structured framework for enhancing networking in science and technology parks.(Based on the opinion of the first reviewer, in order to strengthen the article, it was recommended that the Persian and Latin abstracts should be between 150 and 250 words. Therefore, this was taken into account in the amendments made. Of course, it seems that the system settings should be changed in this regard).
تبلیغات
