تحول در دیپلماسی اقتصادی برزیل و الزامات آن برای ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
برزیل به عنوان کشوری که در دهه 1980 جزو بزرگترین بدهکاران دنیا محسوب می شد، از اواسط دهه 1990 با اصلاحات اقتصادی توانست مسیر پیشرفت و توسعه را با سرعتی کم نظیر بپیماید؛ اما دیپلماسی اقتصادی برزل در طی کمتر از یک دهه گذشته از سیاست های بسته عبور کرده و خواهان ادغام در نظم اقتصادی جهانی است. لذا پرسش مقاله حاضر این است که چگونه دیپلماسی اقتصادی برزیل از حمایتگرایی گذار و به سمت ادغام در اقتصاد جهانی حرکت کرده و ارتباط آن با ایران چیست. با به کار گیری نظریه وابستگی متقابل پیچیده در تحلیل دیپلماسی اقتصادی برزیل ، مشخص شد که این کشور ضمن کنار گذشتن سنت حمایتگرایی و گرایش به ادغام در ژئواکونومی جهانی، به تنوع سازی در شرکای خود در قالب توافقنامه های تجاری، کاهش اتکای صرف به مرکوسور، تقویت ورود سرمایه خارجی و حضور سرمایه گذارن برزیلی در خارج از مرزها، اتخاذ سیاست چندجانبه گرایی در قالب نهادهای بین المللی، کاهش نرخ تعرفه و موانع غیر تعرفه ای پرداخته است؛ لزوم انعقاد پیمان های تجارت ترجیحی و خصوصا آزاد میان ایران و برزیل، ایجاد ظرفیت صادراتی با توجه به مکمل بودن اقتصاد دو کشور و نیز عبور از چالش هایی از قبیل نرخ تعرفه و همکاری در جهت چندجانبه گرایی در قالب نهادهایی چون بریکس، مواردی هستند که به عنوان مسیر جهش و تقویت حوزه سیاستگذاری خارجی ایران در قبال برزیل را نشان می دهند.Development of Brazilian Economic Diplomacy and its Implications for Iran
Being among the world's biggest debtors in the 1980s, Brazil made progress and developed at an unparalleled pace since the mid-1990s with economic reforms. This article aims to examine the Brazilian trade policy process and its relation with Iran. By applying the theory of complex interdependence, it was found that while abandoning the tradition of protectionism and the tendency to integrate into the global geo-economy, it diversified its partners in the form of trade agreements, reduced reliance on Mercosur, strengthened The entry of foreign capital and the presence of Brazilian investors oversees, trade multilateralism, the reduction of tariff rates and non-tariff barriers; On the other hand, the necessity of concluding preferential and especially free trade agreements between Iran and Brazil, creating export capacity due to the complementarity of the economies of the two countries, as well as overcoming challenges such as tariff rates and cooperation in the direction of multilateralism in the form of institutions such as BRICS, are opportunities that could shape Iranian trade policy towards Brazil.
تبلیغات
