بررسی بینامتنی تصرف و نقیضه «مردگانِ» جویس و «مرگ ایوان ایلیچِ» تالستوی در پله آخر علی مصفا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله به روش کیفی تبیینی و با ابزار کتابخانه ایِ در دسترس و روش تحلیل اسناد سمعی و بصری، فیلم ایرانی پله آخر را از طریق کاربست نوآورانه عناصر داستان «مردگان» جویس و مرگ ایوان ایلیچ تالستوی، از منظر بینامتنیّت نقیضه ای بررسی می کند. این بینا متن نقیضه شده (پله آخر)، از یک سو، با آثار نقیضه شونده (دو داستان جویس و تالستوی) در ارتباط قرار می گیرد و از دیگرسو می کوشد با شگردهای دخل و تصرف، برداشتی سرخوشانه و بازی گوشانه از برخی مضامین و موتیف های این دو اثر در بطن بافتار فرهنگ ایرانی و به طریق اولی، موسیقی و معماری سنتی ایرانی، ارائه کند. گذشته گرایی که موضوع محوری فیلم است، از طریق پیوند فیلم به مثابه زبرمتن با متون نوشتاری و موسیقیایی و معماری به مثابه زیرمتن، حاصل می آید. این مقاله نشان می دهد فیلم پله آخر و فیلم در حال ساخت در بطن فیلم پله آخر، روابط بینامتنی پیچیده ای با دو داستان جویس و تالستوی برقرار می کنند و بینش هایی تازه از این دو اثر داستانی ارائه می دهند. وانگهی، به نظر می رسد فیلم در دست ساخت به مثابه زبرمتن، با فیلم اصلی به مثابه زیرمتن، روابط بینامتنیِ عمدتاً صریح و مستقیم و محاکاتی و گاه کنایه وار دارد.An Intertextual Study of the Appropriation and Parody of Joyce’s “The Dead” and Tolstoy's “the Death of Ivan Illych” in Ali Mosafa’s The Last Step
This article analyzes The Last Step by Ali Mosaffa, an Iranian cinematic piece that creatively appropriates and parodies elements from James Joyce's "The Dead" and Leo Tolstoy's "The Death of Ivan Ilych". Employing a qualitative-explanatory approach, the study explores the film's intertextual relationships with the source texts, juxtaposing it with parodies of the works by Joyce and Tolstoy. The analysis not only dissects the film's playful reinterpretation of themes and motifs from these literary works but also situates this subtextual parody within the rich tapestry of Iranian culture, incorporating traditional music and architecture. Nostalgia emerges as a central theme, bridging the subtexts of the film's written, cinematic, musical, and architectural elements. The study reveals how the film, as a work in progress, establishes intricate intertextual relationships with the original stories, offering a fresh and engaging perspective on the source material. Through a nuanced exploration of parodying intertextuality, the article sheds light on the film's postmodern narrative style and its unique contribution to the cinematic landscape.
تبلیغات
