این پژوهش به مقایسه سخت رویی و رضایت شغلی در بین اعضای هیات علمی و دبیران آموزش و پرورش می پردازد. یکی از اهداف اصلی پژوهش تعیین رابطه سخت رویی و رضایت شغلی و مقایسه آن در بین اعضای هیات علمی و دبیران است. نمونه مورد مطالعه این پژوهش 100 نفر بود که 50 نفر از اعضای هیات علمی و 50 نفر از دبیران آموزش و پرورش به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای اندازه گیری سخت رویی از مقیاس بررسی دیدگاه های شخصی کوباسا و برای اندازه گیری رضایت شغلی از آزمون رضایت شغلی دیویس، لافکوسیت و ویس استفاده شد. فرضیه های پژوهش با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی و آزمون t مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین سخت رویی و رضایت شغلی در هر دو گروه (اعضای هیات علمی و دبیران) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (P<0.01). بین رضایت شغلی اعضای هیات علمی و دبیران تفاوت معناداری وجود ندارد. بین سخت رویی اعضای هیات علمی و دبیران تفاوت معناداری وجود دارد و تفاوت میانگین دو گروه نشان داد که اعضای هیات علمی از میزان سخت رویی بالایی برخوردارند (P<0.05).
همچنین نتیجه تحقیق نشان داد که بین هر یک از مولفه های سخت رویی (تعهد، کنترل، چالش) و رضایت شغلی در بین اعضای هیات علمی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. اما در مورد دبیران رابطه معناداری بین چالش و رضایت شغلی مشاهده نشد. برای پیش بینی رضایت شغلی از روی مولفه های سخت رویی از تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد و نتیجه نشان داد که مولفه تعهد حدود 23 درصد از واریانس رضایت شغلی را تبیین می کند.
