این مقاله مروری است بر تاریخچه فعالیت تجمع نویسندگان و شعرای ایران در دورههای مختلف تاریخ معاصر کشور. این مرور حاکی از آن است که جز در دوران کوتاه بین سالهای 1320 تا 1332 روشنفکران ایران نتوانستند پروژه ای را تبیین کنند که امکان مشارکت فعال و سازمانیافته جامعه مدنی را در برنامه حیاتی تأسیس دولت قانونی که مهمترین و حیاتی ترین پروژه کشور در قرن حاضر بوده است، فراهم آورند.
در سالهای نخست دهه 1330 در ایالات متحده موسسهای تاسیس شد تحت عنوان «برنامههای کتاب فرانکلین». هدف از تاسیس این موسسه طرح و ترویج فرهنگ و تمدن آمریکایی در جهان سوم بود. در این مقاله عملکرد موسسه مزبور در ایران مورد اشاره قرار گرفته است که در نهایت فارغ از اهداف اولیه موسسه، تحولی را در صنعت نشر ایران ایجاد کرد.