فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱۰۱ تا ۱۲۰ مورد از کل ۳۴۰ مورد.
پاسخ به شبهاتی در باب تأویل و تفسیر
حوزه های تخصصی:
ترمینولوژی مفاهیم قرآن کریم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
بحث از مفاهیم قرآن کریم همواره مورد توجه دانشمندان اسلامی و به خصوص مفسّران و فقیهان بوده و مفاهیم گوناگونی از این کتاب آسمانی استخراج شده است. این مفاهیم به سه دستة کلی، یعنی مفاهیم عرفی و مفاهیم منطقی و مفاهیم اصولی منقسم است. شایعترین معنای مفهوم، عبارت از معنا و مدلول الفاظ است و شامل معانی حقیقی و مجازی می گردد. دلالت الفاظ بر این معانی به طرق دلالت مطابقه و تضّمن و التزام و همچنین دلالت صریح و اقتضاء و اشاره و نیز دلالت نصّ و ظاهر و مشترک و مؤوّل تقسیم شده است. گاهی مفهوم در مقابل مصداق استعمال می شود و از این تقابل در علم منطق بحث شده است. اصولیون نیز مفهوم را به موافق و مخالف بخش کرده اند و مفهوم موافق را به لحن و فحوای خطاب و مفهوم مخالف را به مفهوم وصف و شرط و غایت و حصر تقسیم و در حجیت آنها بحث کرده اند. این مقاله به ذکر انواع مفاهیم فوق و ذکر مثالهای قرآنی آن پرداخته است.
هوسرل و واپس تافتن به فلسفه استعلایی
حوزه های تخصصی:
روش صحیح حفظ قرآن
منبع:
بشارت ۱۳۸۲ شماره ۳۴
حوزه های تخصصی:
زبان قرآن زبان نمایان حقیقت است
منبع:
حسنا ۱۳۸۸ شماره ۱
حوزه های تخصصی:
قرآن نویسی
منبع:
کوثر ۱۳۸۰ شماره ۲
حوزه های تخصصی:
جهات انس با قرآن
منبع:
بشارت ۱۳۸۶ شماره ۶۰
حوزه های تخصصی:
روش صحیح حفظ قرآن
منبع:
بشارت ۱۳۸۵ شماره ۵۶
حوزه های تخصصی:
چرا قرآن به زبان عربی نازل شده؟
منبع:
بینات ۱۳۷۹ شماره ۲۷
حوزه های تخصصی:
جستارهایی در زمینه نظم آهنگ قرآن کریم
منبع:
بینات ۱۳۷۷ شماره ۲۰
حوزه های تخصصی:
قرآن کریم و زبان شناسی ترادف و اشتراک لفظی
منبع:
بینات ۱۳۸۰ شماره ۳۰
حوزه های تخصصی:
حذف و تقدیر در آیات قرآنی
منبع:
ترجمان وحی ۱۳۸۴ شماره ۱۸
حوزه های تخصصی:
مجموعه ی بازگشت به قرآن
منبع:
نامه جامعه ۱۳۸۳ شماره ۵
حوزه های تخصصی:
معرفى, نقد و بررسى (کتاب الجغرافیه)
حوزه های تخصصی:
مشکل ما در فهم قرآن
منبع:
نامه مفید ۱۳۷۵ شماره ۸
حوزه های تخصصی:
المطابقة بین الضمیر ومرجعه فی القرآن الکریم
حوزه های تخصصی:
اللغة نظام، و لکل نظام قواعد تحکم بنیة مفرداته. قواعد اللغة العربیة تقوم علی الإعراب الذی یبین مواقع الکلمات فی جملها تبعاً للمعنی الذی تمثله فی ترکیبها. و بجانب الإعراب هناک قواعد أساسیة أخری تستعمل کثیراً فی الکتابة من أهمها المطابقة و هی اشتراک لفظین فی بعض السمات. فالمطابقة تکون فی کلمات لا یتمثل فیها الإعراب أصالة، و إنما تطابق کلمات أخری ذات موقع إعرابی فی الجملة. و المطابقة قد تکون فی أمر واحد کالمطابقة فی الإعراب، وکمطابقة المعطوف للمعطوف علیه و قد تکون فی أکثرمن أمر، کمطابقة الصفة لموصوفها فی الإعراب و النوع و العدد. و قد تکون المطابقة فی أمرین: العدد و النوع. کمطابقة الخبر للمبتدأ. و من أکثر القواعد فی الاستخدام اللغوی مطابقة الضمیر للاسم الذی یعود علیه.
الأصل فی الضمیر أن یطابق مرجعه فی العدد و فی الجنس. ولکن یوجد فی القرآن الکریم ضمائر کثیرة یُزْعَمُ أنها خارجة عن القاعدة النحویة و ظاهرها المخالفة بین الضمیر و مرجعه فی العدد و الجنس.
تناولت فی هذا المقال قواعد مطابقة الضمیر لمرجعه و ذکرت أمثلة المطابقة فی القرآن الکریم، ثم ذکرت الآیات التی ظاهرها المخالفة، و بیّنت آراء العلماء فیها مع ترجیح بعض الأقوال علی بعض، و سبب ذلک الترجیح.