سید محمدرضا موسوی

هدف: هدف این پژوهش شناسایی کاربست ها، فرصت ها، مخاطرات و تحولات ناشی از به کارگیری فناوری های هوش مصنوعی در صنعت رسانه است. روش: این پژوهش با روش مرور نظام مند و تکنیک های اسنادی و کتابخانه ای انجام شد. گردآوری اطلاعات از پایگاه های علمی ایرانداک، جهاد دانشگاهی، ریسرچ گیت، اسکوپوس و سایت های مجمع جهانی اقتصاد، مرکز نوآوری و توسعه هوش مصنوعی کشور، کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد، سازمان ایزو، اتحادیه اروپا و وبسایت های تخصصی و خبری حوزه رسانه نظیر رویترز و فارس صورت گرفت. در این مرحله، ۵۰ سند مطالعه و شواهد تحقیقات آن ها شناسایی شد. در ادامه، ۱۱ سند فارسی و ۲۲ سند انگلیسی انتخاب و داده های استخراج شده دسته بندی، ترکیب و تفسیر شدند. یافته ها: راهبردها و سیاست گذاری های حوزه رسانه تحت تأثیر فناوری هوش مصنوعی قرار گرفته است و دو تحول محیطی و محتوایی را رقم زده اند. تحولات محیطی در ابعاد زیرساخت و فناوری، منابع انسانی، محیط کاری و ساختار، تأمین کننده سه مؤلفه «دانش و مهارت، زیرساخت داده و زیرساخت محاسباتی»، اجزای اصلی توسعه فناوری هوش مصنوعی هستند و در تحولات محتوایی، مدیریت هوشمند محتوا از تولید تا تنظیمگری حاصل شده است. نتیجه گیری: گستره کارکردهای هوش مصنوعی در صنعت رسانه متأثر از درک و شناسایی، استخراج مفهوم، استدلال و برنامه ریزی و یادگیری ماشین، در حال توسعه است و فرصت ها و مخاطرات بسیاری را در مسیر تحول صنعت رسانه رقم خواهد زد. متخصصان این حوزه در سراسر دنیا تحت تأثیر این تحولات، به دنبال پیاده سازی ساختار و سامانه های اجرایی و نظارتی هستند تا ضمن صیانت از انواع محتوای رسانه ای، از حریم خصوصی کاربران و مشتریان خود نیز حفاظت کنند.

 محیط مطالعه نقش بزرگی در رضایت و بهره وری دانشجویان دارد. تاکنون مطالعات زیادی برای شناسایی عوامل مؤثر انجام شده است امّا تأثیر هر عامل بر دانشجویان کامپیوتر بررسی نشده است. آزمایشگاه های تحقیقاتی تأثیر زیادی بر دانشجویان کامپیوتر دارند چون کار گروهی در پژوهش آن ها حیاتی است. در این مقاله به دانشجویان گرایش های مختلف تحصیلات تکمیلی کامپیوتر، در یکی از دانشگاه های شیراز پرداخته شده است و از مطالعه ترکیبی (مصاحبه و پرسش نامه) و چندمرحله ای (دو مصاحبه برای شناسایی عوامل مؤثر و یک پرسش نامه) استفاده شده است. با 14 نفر از دانشجویان کامپیوتر مصاحبه شد. مهم ترین عوامل محیطی به ترتیب: در دسترس بودن استاد، توانایی برقراری ارتباط با سایر دانشجویان، صداهای مزاحم، وجود قوانین و هنجارهای اجتماعی، نظافت، منظره و نور بودند. سپس براساس عوامل حاصل از مصاحبه و کارهای پیشین، پرسش نامه ای با ضریب آلفا-کرونباخ %85 طراحی گردید. از 175 دانشجو که پرسش نامه به آنها داده شده بود 73 پاسخ دریافت شد. پاسخ نامه ها در دو سطح آمار توصیفی و مدل های آماری تحلیل شدند. مدل بهره وری، نور، رضایت از ارتباط با استاد، سطح رضایت کلی، وجود قوانین و هنجارهای اجتماعی از مهم ترین عوامل بودند.

کشور ایران به واسطه موقعیت سیاسی- جغرافیایی ویژه، از جمله کشورهایی است که همواره مورد تهدید کشورهای متخاصم بوده است. به همین دلیل مدیریت بحران یکی از موضوعات مهم و در اولویت کشور محسوب میشود. با چنین نگرشی پیکرهایی به نام شهر به یک فرماندهی و مدیریت واحد بحران نیاز دارد تا در پرتو این مدیریت واحد بتوان شهر و مردم را در شرایط بحرانی اداره و مدیریت کرد. به تعبیری معضلات شهر، در عدم وجود مدیریت واحد شهری ریشه دارد. بر همین اساس، طرح موضوع مدیریت واحد بحرانهای شهری، جهت رفع موانع و کاستیها در حوزه مدیریت شهر در زمان بحران، می تواند حایز اهمیت باشد. هدف این پژوهش، شناسایی، تشریح و تحلیل ساختار فرماندهی حادثه و مدیریت بحران شهری در چند کشور نمونه، به منظور بهبود عملکرد و ارایه الگو در این زمینه میباشد. لذا در تلاش است در یک بررسی تطبیقی با اتخاذ روش توصیفی- تحلیلی در یک فرآیند دو مرحلهای شامل؛ مراجعه به اسناد، کتب و مقالات مرتبط با پژوهش و روش میدانی شامل؛ مصاحبه و با استفاده از اخذ نظر خبرگان و صاحب نظران در مراحل و موارد مختلف، پیشنهاداتی در راستای بهبود مدیریت واحد بحرانهای شهری از طریق ارایه الگو ساختاری- مدیریتی بیان کند.