سیماى حضرت مهدى(ع) از نگاه روح الله

بصیرت و آگاهى وقتى از رهگذر دانش وسیع و معرفت گسترده انسانى‏وارسته و پاک در اختیار افراد گذارده شود، بى‏شک ارزشى صدچندان‏خواهد داشت; معارف ناب الهى و گوهر شفاف حقایق دینى بسان‏ارمغانى جاودان، امروز و فردایى سعادتمند فراهم مى‏سازد وتمامى بیراهه‏هاى انحرافى مسدود خواهد شد. امام راحل(ره) که درقرن گذشته، سرآمد فقیهان شریعت مدار و عالمان ولایت پیشه بوده‏است، با نگاه مسیحایى خود نخست امام زمان خود را شناخت، سپس‏لوح اطاعت‏بى‏چون و چرایى از آن حضرت برابر خویش نهاد، ازاینرو نمونه‏اى کامل از معرفت و اطاعت امام زمان(ع) محسوب‏مى‏شود. باهم جلوه‏هایى از شناخت او را در باره حضرت مهدى(ع) ازنظر مى‏گذرانیم:
تفسیر والعصر
«(والعصر، ان الانسان لفى خسر) «عصر» هم محتمل است که دراین زمان حضرت مهدى سلام الله علیه باشد یا انسان کامل‏باشد که مصداق بزرگش رسول‏اکرم و ائمه هدى و در عصر ما حضرت‏مهدى سلام الله علیه است.
قسم به عصاره موجودات عصر، فشرده موجودات، این که فشرده همه‏عوالم است، یک نسخه‏اى است نسخه تمام عالم. همه عالم در این‏موجود، در این انسان کامل عصاره است و خدا به این عصاره قسم‏مى‏خورد و مى‏فرماید که:
(ان الانسان لفى خسر) انسان در خسارت است. انسان شقى است(الاالذین آمنوا) یعنى الا آن اشخاصى که تحت تربیت واقع شده‏اند.
نه اسلموا; آمنوا... اگر بعثت هیچ ثمره‏اى نداشت الا وجود على‏بن‏ابى‏طالب و وجود امام زمان سلام الله علیه این هم توفیق‏بسیار بزرگى بود.» در سخن دیگر فلسفه وجودى حضرت مهدى(ع) وعلت غیبت آن امام همراه با بعثت انبیاء این‏گونه تحلیل شده‏است:
میلاد حضرت مهدى(ع) ، عید بزرگ انسانها
«قضیه غیبت‏حضرت صاحب، قضیه مهمى است که به ما مسائلى‏مى‏فهماند. من‏جمله این که براى یک همچو کار بزرگى که در تمام‏دنیا عدالت‏به معناى واقعى اجرا بشود، در تمام بشر نبوده، کسى‏الا مهدى موعود سلام الله علیه که خداى تبارک و تعالى او راذخیره کرده است‏براى بشر. هریک از انبیاء که آمدند براى اجراى‏عدالت آمدند و مقصدشان هم این بود که اجراى عدالت را در همه‏عالم بکنند لکن موفق نشدند. حتى رسول ختمى(ص) که براى اصلاح‏بشر آمده بود و براى اجراى عدالت آمده بود و براى تربیت‏بشرآمده بود... در زمان ظهور مهدى موعود سلام الله علیه‏خداوند ذخیره کرده است او را از باب اینکه هیچ کس در اولین وآخرین این قدرت برایش نبوده است و فقط براى حضرت مهدى موعودبوده است که تمام عالم را، عدالت را در تمام عالم گسترش‏بدهد...
لهذا عید مولود حضرت صاحب ارواحناله الفداء بزرگترین عیدبراى مسلمین است و بزرگترین عید براى بشر است نه براى‏مسلمین.» در پیام امام(ره) به مناسبت‏سالگرد قیام 15 خردادکه در سال 1362 انتشار یافت، افق نگاه آن رهبر فرزانه را نسبت‏به شخصیت‏حضرت ولى‏عصر(ع) در صفاتى این‏گونه مى‏بینیم:
«(حضرت) ولى عصر و ناموس دهر جان‏هاى ما فداى گام‏هاى اوباد. - ... که خداوند آفاق را به جلوه الهى ولى‏الله الاعظم‏صاحب العصر ارواحناله الفداء روشن فرماید و پرچم توحید وعدالت الهى را در عالم بر فراز کاخ‏هاى سپید و سرخ مراکز ظلم والحاد و شرک به اهتزاز در آورد. «و ماذلک على‏الله بعزیز»پیامهاى درس‏آموز آن رهبر فقید در مناسبت‏هاى مختلف بویژه نیمه‏شعبان، صحیفه دیگرى از تابناکى اندیشه و گستره معرفت او درباره حضرت صاحب(عج) است. آنجا که در پیام خود به مناسبت‏سال‏نو، چون به نام امام زمان(عج) مى‏رسد، مى‏فرماید: «که او تاازل احیا مى‏کند دین خداى تبارک و تعالى را» و یا به مناسبت‏نیمه شعبان این چنین مى‏نویسند:
«باسلام و درود به پیشگاه مقدس مولود نیمه شعبان و آخرین‏ذخیره امامت‏حضرت بقیه‏الله ارواحنافداه و یگانه دادگسترابدى و بزرگ پرچمدار 0رهایى انسان از قیود ظلم و ستم استکبار.
سلام بر او و سلام بر منتظران واقعى او. سلام بر غیبت و ظهور اوو سلام بر آنان که ظهورش را با حقیقت درک مى‏کنند و از جام‏هدایت و معرفت او لبریز مى‏شوند. سلام بر ملت‏بزرگ ایران که بافداکارى و ایثار و شهادت راه ظهورش را هموار مى‏کنند.»
وظیفه ما در دوران غیبت
گفتم که روى خوبت از من چرا نهان است؟ گفتا تو خود حجابى، رو نه رخم عیان است گفتم که از که پرسم، جانا نشان کویت؟ گفتانشان چه پرسى؟ آن کوى بى‏نشان است گفتم که سوخت جانم از آتش نهانم گفت آن که سوخت او را، کى ناله یا فغان است گفتم فراق تاکى؟ گفتا که تا توهستى گفتم نفس همین است؟ گفتا سخن همان است
دیر زمانى است که دوران غیبت‏حضرت مهدى(عج)، روزنه‏اى براى سوءاستفاده طاغوتیان و مستکبران هر عصرى قرار مى‏گرفته و باتاسف فراوان برخى ساده لوحان دور ازبینش و بصیرت نیز همنوابا قدرت‏هاى ستمگر، ظاهرى زیبا و فریبنده از گفتار آنان راگرفته، نه تنها خود، بلکه بسیارى دیگر را نیز دچار غفلت وگمراهى مى‏کنند.
آنچه در دستور کار استعمارگران در کشورهاى اسلامى براى رواج‏تفکر واژگونه‏اى در باره «قضا و قدر» و توجیه شیوه حکومتهاى‏غاصب با عبارت «اینها همه از طرف خداست و چاره اندیشى در این‏مورد بى‏فایده است.» و یا ارایه سخنانى در باره «تزیین بهشت‏و دوزخ در مقابل دیدگان مسلمانان و این نکته که شما مکلف به‏امور زندگى دنیا نیستید و در پى‏آن توسعه دادن حلقه‏هاى تصوف وتشویق افراد به روحیه زهد و کناره‏گیرى از دنیا»...، هدفى جزدمیدن روحیه خمودى، سستى و بى‏حالى در برابر ظلم و ستم نبوده‏است.
در دهه‏هاى اخیر شیوه‏هاى جدیدى در دوران غیبت ارائه مى‏شود که‏پى‏آمدهاى آن به دورى از سوولیت‏سنگین هریک از ما در برابرخداوند، اولیاى الهى و جامعه‏اى که در آن زندگى مى‏کنیم، خواهدبود. این راهکارهاى انحرافى که به طور عمده از افکارتئوریسینهاى استعمارى و جاسوسهاى کهنه‏کار و آشنا به افکار وعقاید مسلمانان تراوش مى‏کند، به دنبال گشوده نگه داشتن راه‏چپاول و غارت ذخایر فکرى، فرهنگى و اقتصادى جامعه‏هاى مختلف‏بویژه مذهب پویا، زنده و بالنده شیعى بوده و با لعاب ظواهرمذهبى سعى در رخنه همیشگى و ماندگار در افکار، آداب و رسوم‏ملى مذهبى مسلمانان دارد.
انتظار راستین
نقش بسیار مهم و ارزشمند ولایت و رهبرى در آگاهى و هشیارى مردم‏نسبت‏به توطئه‏هاى دشمنان و نقش برآب کردن نقشه‏هاى آنان،نکته‏اى بسیار ارزشمند است که خود رادر زمان‏هاى حساس بهتر نشان‏مى‏دهد. حضرت امام خمینى(ره) با نگاه همه سونگرانه خود به خوبى‏از شگردهاى دشمنان در قرون اخیر آگاهى کامل داشت. در باره‏انحراف شیفتگان امام زمان(ع) در انتظار فرج توسط دشمنان‏مى‏فرمود: «برداشت‏هایى که از انتظار فرج برداشته شده است،بعضى‏اش را من عرض مى‏کنم: بعضى‏ها انتظار فرج را به این مى‏دانندکه در مسجد، در حسینیه و در منزل بنشینند و دعا کنند و فرج‏امام زمان سلام الله علیه را از خدا بخواهند. اینها مردم‏صالحى هستند... اینها به تکالیف شرعى خودشان هم عمل مى‏کردند ونهى از منکر مى‏کردند و امر به معروف هم مى‏کردند لکن همین،دیگر غیر از این، کارى ازشان نمى‏آمدو فکر این مهم که یک کارى‏بکنند، نبودند. دسته دیگرى بودند که انتظار فرج را مى‏گفتنداین است که ما کار نداشته باشیم به این که در جهان چه مى‏گذردو بر ملتها چه مى‏گذرد، بر ملت ما چه مى‏گذرد؟ به این چیزها ماکار نداشته باشیم... تکلیف مان همین است که دعا کنیم ایشان‏بیایند و کارى به کار آنچه در دنیا مى‏گذرد یا در مملکت‏خودمان‏مى‏گذرد، نداشته باشیم.
یک دسته‏اى مى‏گفتند: خوب! باید عالم پر از معصیت‏بشود تا حضرت‏بیاید. ما باید نهى از منکر نکنیم، امر به معروف هم نکینم تامردم هر کارى مى‏خواهند بکنند. گناه‏ها زیاد بشود که فرج نزدیک‏بشود.
یک دسته‏اى از این بالاتر بودند، مى‏گفتند: باید دامن زد به‏گناه‏ها، دعوت کرد مردم را به گناه تا دنیا پر از جور و ظلم‏بشود و حضرت سلام الله علیه تشریف بیاورند. این هم یک‏دسته‏اى بودند که البته در بین این دسته منحرف‏هایى هم بودند،اشخاص ساده لوح هم بودند، منحرف‏هایى هم بودند که براى مقاصدى‏به این (سخن) دامن مى‏زدند.
یک دسته دیگرى بودند که مى‏گفتند: که هرحکومتى اگر در زمان‏غیبت محقق بشود، این حکومت‏باطل است و بر خلاف اسلام است. آنهامغرور بودند... به بعضى روایاتى که وارد شده است‏بر این امرکه هر علمى بلند بشود قبل از ظهور حضرت، آن علم، علم باطل‏است. آنها خیال کرده بودند که نه، هر حکومتى باشد، در صورتى‏که آن روایات که هرکس علم بلند کند علم مهدى، به عنوان مهدویت‏بلندکند. حالا ما فرض کنیم که یک همچو روایاتى باشد آیا معنایش‏این نیست که ما تکلیفمان دیگر ساقط است; یعنى خلاف ضرورت‏اسلام... به حسب راى این جمعیت که بعضى‏شان بازیگرند و بعضى‏شان‏نادان، این است که ما باید بنشینیم دعا کنیم به صدام!... بایددعا گوى آمریکا باشیم و.. . این که هست این است که حضرت عالم‏را پر مى‏کند از عدالت، نه شما ست‏بردارید از این تکلیفتان نه‏این که شما دیگر تکلیف ندارید... این که مى‏گوید حکومت لازم‏نیست، معنایش این است که هرج و مرج باشد. اگر یک سال حکومت دریک مملکتى نباشد، نظام در یک مملکتى نباشد، آن طور فساد پرمى‏کند مملکت را که آن طرفش پیدا نیست. اما مساله این است که‏دست‏سیاست در کار بوده. همان طورى که تزریق کرده بودند به‏ملتها، به مسلمین، به دیگر اقشار جمعیت‏هاى دنیا که سیاست کارشماها نیست، بروید سراغ کارتان.
... اما ما باید فراهم کنیم کار را. فراهم کردن اسباب این است‏که کار را نزدیک کنیم... که مهیا بشود عالم براى آمدن حضرت‏سلام الله علیه ... ما درستش مى‏کنیم تا حضرت بیاید.»
وظیفه منتظران
چهار وظیفه مهم و بنیادین از نظر حضرت امام(ره) در عصر غیبت‏بر دوش شیعیان و منتظران واقعى وجود دارد:
1- قیام براى خدا
«همه باید قیام بکنیم قیام واحد که بالاترین قیام همان قیام‏آن شخص واحد است و همه قیامها باید دنبال آن قیام باشد و قیام‏لله باشد... البته آن حضرت قیام لله مى‏فرمایند و آن للهى که‏وآن خلوصى که براى ایشان هست، براى دیگران نیست لکن شیعه‏هاى‏بزرگوار آن حضرت هم باید پیروى از او بکنند در اینکه قیام‏کنند لله، براى خدا. اگر قیام براى خدا باشد، اگر عمل براى‏خدا باشد، اگر نهضت‏براى خدا باشد، شکست ندارد... به حسب واقع‏شکست نخورده است.»
2- انتظار فرج
«از خداوند تعالى مسئلت مى‏کنم که ظهور ولى عصر سلام الله‏علیه را نزدیک فرماید و چشم‏هاى ما را به جمال مقدسش روشن.
ما همه انتظار فرج داریم و باید در این انتظار خدمت کنیم.
انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است و ما باید کوشش کنیم تاقدرت اسلام در عالم تحقق پیدا بکند و مقدمات ظهور انشاءالله‏تهیه بشود.»
3- تقوا و پارسایى
«اولیاء خدا و خداوند تبارک و تعالى مراقب ما هستند. ما رقیب‏داریم. خداى تبارک و تعالى رقیب ماهست. ملائکه الله رقیب ماهستند. یعنى پاسدارى از ما مى‏کنند. مبادا یک وقتى نامه عمل‏شما برود پیش امام زمان سلام الله علیه و آنجا گفته بشودبه امام زمان که این پاسدارهاى شما و ایشان سرشکسته بشوند...
اگر یک وقت نامه عمل یک روحانى را بردند و به امام زمان سلام‏الله علیه دادند و آن ملائکه‏اللهى که بردند دادند، گفتند: که‏این هم روحانى شماست. اینها پاسداران اسلام شما، و امام زمان‏خجالت‏بکشد، نعوذبالله. او علاقه دارد به شما... ما همه خادم‏هستیم از ما توقع هست، از شما توقع هست.»
4- دعا، یاد، توجه و حضور
آنان که با شیوه ارزشمند خود هماره یاد و نام امام زمان خودرا بر لب و اندیشه خود دارند، بى‏شک لحظه‏اى خود را از حضور درمحضر پرفیض آن حضرت غافل ندیده و در هنگامه‏هاى پر خطر گناه،بانگ بیدارباش و هشدار بخشى در اعماق روح خود مى‏شنوند.
تاکید رهبر فقید انقلاب بر این نکته که مبادا «امام زمان(عج)
خجالت‏بکشد.» اشاره به این نکته اساسى در زندگى ما دارد. اماآنچه این ویژگى را در زندگى ما همیشه پرفروغ مى‏گرداند، توجه‏قلبى، زمزمه‏هاى لفظى، اظهار شیفتگى درونى و توجه به آفرینش ورسالت هریک از ما در هستى است. باهم برخى از فرازهاى سخنان‏آسمانى امام راحل(ره) را در باره دعا، یاد و توجه به حضرت‏بقیه‏الله(ع) مى‏خوانیم: «من امیدوارم که ان‏شاءالله حضرت‏بقیه‏الله زودتر تشریف بیاورند و این طبیب واقعى بشر با آن دم‏مسیحیایى خود اصلاح کند اینها را.» «خداوند تمام ما را ازفداکاران اسلام قرار بدهد و از فداکاران به امام زمان سلام‏الله علیه که آثار رحمت‏خدا و آثار حمایت این بزرگوار درجبهه‏ها براى اشخاص ظاهر شده است و مى‏شود. ان‏شاءالله.» «من‏امیدوارم که ان‏شاءالله برسد روزى که آن وعده مسلم خداوند تحقق‏پیدا بکند و مستضعفان مالک ارض بشوند.
این مطلب وعده خداست و تخلف ندارد، منتها آیا مادرک بکنیم یانکنیم. آن به دست‏خداست. ممکن است در یک برهه، کمى وسایل‏فراهم بشود و چشم ما روشن بشود به جمال ایشان. این چیزى که مادر این وقت، در این عصر وظیفه داریم، این مهم است، همه انتظارداریم وجود مبارک ایشان را. لکن با انتظار تنها نمى‏شود... ماباید ملاحظه وظیفه فعلى شرعى الهى خودمان را بکنیم و باکى ازهیچ امرى از امور نداشته باشیم.»
ویژگى عصر ظهور
اى سرو حدیقه معانى جانى و لطیفه جهانى پیش تو به اتفاق مردن خوشتر که پس از تو زندگانى چشمان تو سحر اولین‏اند تو فتنه آخرالزمانى گر ز آمدنت‏خبر بیارند من جان بدهم به مژدگانى دفع غم دل نمى‏توان کرد الا به امید شادمانى
آگاهى غبارآلود و نیمه تمام ما، گاه باورهاى واژگون و یک سویه‏به ما مى‏بخشد و در گرایشها و تصمیم‏هاى مختلف ما را دچارانحراف مى‏نماید. در زمان‏هاى مختلف پاره‏اى از افراد که خود رافارغ از هرگونه مسوولیت در زمینه‏سازى شرایط ظهور دانسته وهماره به دنبال تن آسایى و فرار از مشکلات اجتماعى و مردمى‏هستند، زمان ظهور امام زمان(ع) را بهترین موقعیت‏براى رفاه،راحتى و دست‏یابى به تمامى نعمتهاى باد آورده تلقى مى‏کنند. ازاینرو در آروزى چنان موقعیت درخشانى لحظه‏شمارى مى‏کنند ودیگران را به آه و حسرت و دورى از وظایف روزمره فردى اجتماعى‏دعوت مى‏کنند. غافل از آن که:
به هوس کار نیاید به تمنا نشود کاندر این راه بسى خون جگر باید خورد
بنگریم به گفته‏ها و نوشته‏هاى حضرت امام(ره) در این باره:
«آن روزى که ان‏شاء الله تعالى مصلح کل ظهور نماید، گمان‏نکنید که یک معجزه شود و یک روزه عالم اصلاح شود.
بلکه با کوشش‏ها و فداکاریها، ستمکاران سرکوب و منزوى مى‏شوند واگر نظر شماها مثل نظر بعضى عامى‏هاى منحرف آن است که براى‏ظهور آن بزرگوار باید کوشش در تحقق کفر و ظلم کرد تا عالم راظلم فرا گیرد ومقدمات ظهور فراهم شود. (فانالله و اناالیه‏راجعون‏») «انبیاء هم آن طورى که مى‏خواستند موفق نشدند و تاآخر هم نتوانستند آن طورى که دلخواه آنهاست، تحقق پیدا بکند.
و در حکومت عدل بقیة الله هم عدالت جارى مى‏شود، لکن حبهاى‏نفسانى در بسیارى از قشرها باقى است و همان حبهاى نفسانى است‏که بعضى روایات هست که حضرت مهدى سلام الله علیه را تکفیرمى‏کنند.» «در زمان حضرت صاحب سلام الله علیه حکومت واحدمى‏شود. عدالت‏یک عدالت اجتماعى در همه عالم مى‏آید. اما نه این‏که انسان‏ها بشوند یک انسان دیگر. انسانها همانها هستند که یک‏دسته‏شان خوبند و یک دسته‏شان بد. منتها آنهایى که بدهستند،دیگر نمى‏توانند که کارهاى خلاف بکنند.» اکنون که نوشتار رو به‏پایان است، زینت‏بخش آن را فرازى از پیام آن عزیز جاودان(ره)
به مناسبت پانزدهم شعبان سال 1360 شمسى قرار مى‏دهیم تا ازنسیم معرفت و شیدایى رهبر کبیر انقلاب ارمغان‏هاى بیشترى به دست‏آوریم:
«... امید است که خداوند متعال آن روز فرخنده (سرکوبى سرکشان‏و ستمگران جهان) را به ظهور این مولود فرخنده هرچه زودتر فرارساند و خورشید هدایت و امامت را طالع فرماید و اکنون، مامنتظران مقدم مبارکش مکلف هستیم تا با تمام توان کوشش کنیم تاقانون عدل الهى را در این کشور ولى‏عصر(عج) حاکم کنیم و ازتفرقه و نفاق و دغلبازى بپرهیزیم و رضاى خداوند متعال را درنظر بگیریم و همگان در مقابل قانون خاضع باشیم و با صلح و صفاو برادرى و برابرى به پیشبرد انقلاب اسلامى کوشا باشیم و حق‏متعال را در همه احوال حاضر و ناظر بدانیم و تخلف از دستورات‏اسلام ننماییم و به وسوسه فتنه‏گران اعتنا نکنیم.»