کشاکش های گفتمانی و قدرت کارگران؛ واکاوی میدان گفتمانیت در اعتصاب کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تلاش کارگران در چند دهه ی اخیر برای تشکل یابی به موضوعی چندان جدی برای پژوهش اجتماعیِ آکادمیک تبدیل نشده است. همین موضوع سبب شده است درست در برابرِ چشمان ناهوشیارِ مطالعات اجتماعی و فرهنگی، زندگی و تلاش بخشی مهم از عاملان اجتماعی نادیده گرفته شود و اساساً صدایی نیابد. مسئله ی این پژوهش طوری طراحی شده است که علیه رویه ی جاری باشد. در این پژوهش می خواهیم علاوه بر صدابخشیدن به گروهی از کارگران، پیچیدگی تعارضات گفتمانی و عملیِ کارگران سندیکای شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه را در یک رویداد خاص (اعتصاب سال ۱۳۸۳) نشان دهیم. در این مقاله به رویکرد نظری/روش شناختی گفتمانی با رویکردی انتقادی تکیه کرده ایم و به بررسی متن های نوشتاری و شنیداریِ تولیدشده از ۱۳۸۳ به بعد در فضای گفتمانی این سندیکا پرداخته ایم. این متون مشتمل اند بر اسناد به جامانده از فعالیت های کارگران در مقطع مورد بررسی و همچنین مصاحبه ی عمیق با فعالان کارگری در شرکت واحد اتوبوس رانی. مسئله ی این پژوهش چگونگیِ برساخت و مفصل بندیِ گفتمان ها در نظم گفتمانی حاکم بر این سندیکا و واکاوی کشاکش های گفتمانی و پیامدهای آن برای فعالیت های کارگران در جهت تشکل یابی است. اما مهم تر می خواسته ایم که گفتمانی مهم اما مغفول را برجسته کنیم که از آن می توان به عنوان قدرت کارگران یعنی توانایی جمعی آن ها یاد کرد که برآمده از ساختار زیست هرروزه و روابط کار آن ها است.discursive struggles and power of workers; analysis of discursive field in Workers of Tehran and Suburbs Bus Company's strike
Iranian Workers' efforts to organize their syndicate have not become an important topic in academic social research. As a result, workers’ lives and efforts, as leading social actors of the society, has been underestimated by social studies. The question of this research is designed to be against the mainstream studies. In this research, we want to study the discursive and Pragmatic practice of drivers in the Syndicate of Tehran Bus Company.In this article, we rely on a discursive theoretical/methodological approach and critically examine the texts were produced in 2004 in the discursive field of the syndicate. These texts included documents on the activities of workers, and also in-depth interviews with labor activists at the Syndicate of Tehran Bus Company. This study sheds some light on the way workers construct and articulate discourses in the discursive order dominating this syndicate and analyzes discourse contexts and its implications for workers' organizing activities.
تبلیغات
